Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu, Wydział III Cywilny Odwoławczy w składzie

następującym:

Przewodniczący: Sędzia SO Katarzyna Kwilosz – Babiś (sprawozdawca)

Sędzia SO Tomasz Białka

Sędzia SR del. Katarzyna Romańczyk

Protokolant: staż. Kinga Burny

po rozpoznaniu w dniu 14 października 2014 r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K.

przeciwko W. K.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu

z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I C 2305/13

1.  zmienia pkt I zaskarżonego wyroku w ten sposób, że kwotę 39 144, 21 zł (trzydzieści dziewięć tysięcy sto czterdzieści cztery złote 21/100) zastępuje kwotą 38 140,19 zł (trzydzieści osiem tysięcy sto czterdzieści złotych 19/100) oraz dodaje słowa: a w pozostałym zakresie powództwo oddala;

2.  w pozostałym zakresie apelację oddala;

3.  koszty postępowania apelacyjnego między stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt III Ca 461/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 7 maja 2014r. Sąd Rejonowy w Nowym Sączu zasądził od pozwanego W. K. na rzecz strony powodowej (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w K. kwotę 39144,21 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 22661,88 zł od dnia 26 czerwca 2013r. do dnia zapłaty ( pkt. I) oraz tytułem kosztów procesu kwotę 2922,68 zł ( pkt. II).

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany w dniu 4 marca 2009 r. zawarł z pierwotnym wierzycielem tj. (...) Bank S.A. we W. umowę pożyczki w wysokości 27371,17 zł. Zgodnie z zapisem umowy pozwany zobowiązał się do spłaty pożyczki w 60 ratach zgodnie z harmonogramem spłat. W związku z niespłacaniem przez pozwanego pożyczki pierwotny wierzyciel wypowiedział pozwanemu umowę i wezwał do spłaty całości zadłużenia. Następnie Bank wystawił przeciwko pozwanemu w dniu 18 stycznia 2011 r. bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), który następnie postanowieniem z dnia 9 lutego 2011 r. w sprawie o sygn. akt Co 395/11 został zaopatrzony w klauzulę wykonalności z ograniczeniem odpowiedzialności dłużnika do kwoty 82113,51 zł. W dniu 12 lipca 2012 r. (...) Bank S.A. wszczął przeciwko pozwanemu egzekucję na podstawie wyżej opisanego tytułu. Na dzień 26 stycznia 2013 r. saldo zadłużenia dłużnika z tytułu umowy wynosiło 39319,04 zł. Od kapitału wierzyciel naliczał odsetki karne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP. Wierzytelność wynikająca z opisanej wyżej umowy została sprzedana na rzecz strony powodowej na mocy umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z (...) Bank S.A. we W. w dniu 7 czerwca 2013 r. o czym wierzyciel pierwotny poinformowała dłużnika. Strona powodowa nabyła wierzytelność w kwocie 39378,22 zł w tym kwotę 22661,88 zł tytułem kapitału, 16716,34 zł tytułem odsetek karnych wraz z dalszymi odsetkami naliczanymi od kwoty kapitału w wysokości zgodnej z umową Postępowanie egzekucyjne zostało umorzone w dniu 4 września 2013 r. na wniosek pierwotnego wierzyciela wobec sprzedaży wierzytelności na rzecz strony powodowej Strona powodowa zawiadomiła pozwanego o powyższej cesji wierzytelności, a następnie wezwała pozwanego do dobrowolnej zapłaty kwoty dochodzonej w niniejszym postępowaniu.

W ocenie prawnej żądania pozwu Sąd Rejonowy powołał się na treść art. 509 k.c. zgodnie z którym wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew) chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania (§1). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Sąd I instancji zaznaczył, że z treści umowy zawartej pomiędzy pierwotnym wierzycielem a pozwanym nie wynika, by były jakiekolwiek ograniczenia w kwestii przelewu wierzytelności. Zdaniem Sądu nie budzi wątpliwości, że strona powodowa nabyła wierzytelność od (...) Bank S.A. z siedzibą we W. z tytułu niespłaconej umowy pożyczki wobec pozwanego. Strona powodowa wykazała także wysokość nabytej wobec pozwanego wierzytelności, a co za tym idzie wysokość dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia. Z uwagi na to, że nabycie wierzytelności nastąpiło bez ograniczenia oraz wraz z uprawnieniem do żądania odsetek umownych to stronie powodowej przysługuje żądanie zasądzenia odsetek umownych od kwoty pożyczki od dnia następnego umowy cesji. Zgodnie z treścią art. 481 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi (§1). Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (§2). W niniejszej sprawie strona powodowa domagała się odsetek umownych od dnia wniesienia pozwu. O kosztach procesu Sąd orzekł na zasadzie art. 98 §1 k.p.c.

Apelację od w/w orzeczenia wniósł pozwany zarzucając, że wyrok nie jest zasadny, ponieważ spłacił na rzecz (...)Banku za pośrednictwem Komornika kwotę 6000 zł, którą nie ujęto w rozliczeniu pożyczki. Zarzucił, że spłacał do Komornika zadłużenie w ratach i nie wie dlaczego(...) Bank wycofał wniosek egzekucyjny. Apelujący wniósł także o rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia oraz o zmniejszenie kosztów sądowych, podnosząc, że jest w wieku przedemerytalnym i utrzymuje się z pracy świadczonej na podstawie umów-zlecenia. Do apelacji pozwany dołączył dowody wpłat dokonywanych w postępowaniu egzekucyjnym Km 1607/12 oraz dowód uiszczenia na rzecz strony powodowej kwoty 500 zł w dniu 29.11.2013r.

Strona powodowa nie złożyła odpowiedzi na apelację.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja pozwanego zasługuje na uwzględnienie częściowo.

Wprawdzie zawarty w apelacji zarzut częściowej spłaty długu nie był podnoszony przed Sądem Rejonowym, ale nie mógł zostać pominięty przez Sąd II instancji ponieważ, strona powodowa ani w postępowaniu pierwszoinstancyjnym ani w postępowaniu apelacyjnym nie przedstawiła szczegółowego wyliczenia kwoty dochodzonej pozwem a pozwany nie był reprezentowany w sprawie przez profesjonalnego pełnomocnika. Wyliczenie to powinno nastąpić, ponieważ niespornym jest, że pierwotny wierzyciel prowadził przeciwko pozwanemu postępowanie egzekucyjne, w trakcie którego pozwany spłacał zadłużenie w ratach i spłaty te miały miejsce także po dokonaniu umowy cesji. Jak wynika z akt sprawy cesja zadłużenia pozwanego przez (...) Bank S.A.na rzecz strony powodowej miała miejsce 7 czerwca 2013r., natomiast wniosek egzekucyjny został wycofany 6 sierpnia 2013r., co doprowadziło do umorzenia egzekucji w dniu 4 września 2013r. Pozwany wykazał zarazem, że również po umorzeniu egzekucji dokonywał wpłat na konto komornika oraz na konto (...) Banku S.A.we W., Biuro Obsługi Należności, który to podmiot po dokonaniu cesji nadal zarządza wierzytelnością wobec pozwanego na podstawie upoważnienia strony powodowej ( por. pismo k. 19 akt).

Na podstawie dowodów wpłat dołączonych do apelacji oraz na podstawie akt egzekucyjnych KM 1607/12 Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

W Bankowym Tytule Egzekucyjnym i we wniosku egzekucyjnym zadłużenie główne pozwanego wskazano na kwotę 24 549,70 zł. W umowie przelewu zadłużenie główne pozwanego wskazano na kwotę 22 661,88 zł czyli o 1888,36 zł mniej.

W wyniku egzekucji komorniczej (...) Bank S.A. otrzymał od organu egzekucyjnego w sumie 3 646 zł z czego 113,18 zł to był zwrot zaliczki wpłaconej przez wierzyciela komornikowi i 727 zł to kwota kosztów egzekucyjnych wierzyciela. Reszta tj. 2805,82 zł to spłata zadłużenia pozwanego.

Po dacie cesji organ egzekucyjny przesłał na rzecz (...) Banku S.A.dwa razy po 424 zł tj. w sumie 848 zł. Dalsze wpłaty dłużnika na konto komornika tj. 450 zł w dniu 13 września 2013r., 250 zł w dniu 30 września 2013r., 200 zł w dniu 25 października 2013r., i 269,65 zł w dniu 14.11. (...) zostały przeznaczone na pokrycie kosztów opłaty egzekucyjnej. Po umorzeniu egzekucji pozwany wpłacił dalszą kwotę 500 zł w dniu 29.11.2013r. na konto wskazane w zawiadomieniu o cesji z dnia 10 czerwca 2013r.

( dowód: dowody wpłat dołączone do apelacji oraz znajdujące się w aktach KM 1607/12, karty rozliczeniowe w w/w aktach)

Z uwagi na fakt, strona powodowa nie przedstawiła rozliczenia w/w wpłat konieczne było dokonanie tego rozliczenia przez Sąd na podstawie dostępnych danych wynikających z akt niniejszej sprawy oraz z akt egzekucyjnych.

Wyliczenie to przedstawia się następująco:

Do chwili cesji pozwany spłacił część długu w kwocie 1957,82 zł i jest to różnica w/w kwot 2 805,82 zł i 848 zł. Z uwagi na to, że różnica kwot długu wskazana w (...)i umowie cesji wynosi 1888,36 zł należy stwierdzić, że nie uwzględniono wpłaty pozwanego w kwocie 69,46 zł. Według wyliczeń strony pozwanej na dzień 9 czerwca 2013r. zadłużenie pozwanego z tytułu odsetek karnych w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP wynosiło 16 737,45 zł . Do chwili sporządzenia pozwu odsetki te urosły o dalszą kwotę 158,32 zł ( wyliczono w oparciu o kalkulator odsetek ) co daje sumę 16 895,77 zł. Skoro po dacie cesji pozwany wpłacił 848 zł do komornika i 500 zł bezpośrednio wierzycielowi to wpłaty te w pierwszej kolejności pomniejszają zadłużenie z tytułu odsetek. Dodatkowo należy odjąć nie uwzględnioną przez wierzyciela i wyliczoną wyżej kwotę 69,46 zł. W sumie zadłużenie z tytułu odsetek na dzień wniesienia pozwu wynosi 15 478,31 zł a nie 16 482,33 zł jak wskazano w pozwie.

Mając powyższe na uwadze na zasadzie art. 386 §1 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.

Dalej idące żądania apelacji nie zasługiwały na uwzględnienie. Jak wskazano wyżej znaczna część pieniędzy wpłaconych przez pozwanego w toku egzekucji została przeznaczona zgodnie z obowiązującymi przepisami na pokrycie kosztów egzekucji, które w myśl art. 770 k.p.c. obciążają dłużnika. Nie zasługiwał na uwzględnienie także wniosek pozwanego o zmniejszenie kosztów postępowania i o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty. Wprawdzie w myśl obowiązujących przepisów sąd może rozłożyć zasądzone wyrokiem świadczenie na raty oraz odstąpić od obciążenia przegrywającej strony kosztami procesu w całości lub w części, jednakże obie w/w możliwości stanowią wyjątek od zasady i mogą mieć zastosowanie w szczególnych i nietypowych stanach faktycznych. Pozwany nie wskazał ani nie wykazał zaistnienia takich wyjątkowych okoliczności faktycznych, które uzasadniałby rozłożenie świadczenia na raty ( a tym samym pozbawienie wierzyciela prawa do części odsetek) bądź pozbawienie wierzyciela prawa do zwrotu poniesionych kosztów procesu.

W związku z powyższym na zasadzie art. 385 k.p.c. orzeczono jak w pkt.2. sentencji.

W pkt.3 orzeczono na zasadzie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. ( strona powodowa nie wykazała i nie wniosła o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego).

(...)