Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2016 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Franczak-Opiela

Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Pietrzak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2016 roku w N.

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko Z. K., A. K., M. K.

o zapłatę i ustalenie

I.  zasądza na rzecz powoda M. W. solidarnie od pozwanych Z. K., A. K. i M. K. kwotę 20.000,00zł (dwadzieścia tysięcy złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 30 stycznia 2014r. do dnia 31 grudnia 2015 roku, a z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 01 stycznia 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie w zakresie żądania kwoty 500,00zł (pięćset złotych) odszkodowania;

III.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

IV.  odstępuje od obciążenia powoda kosztami sądowymi i kosztami procesu na rzecz pozwanego Z. K.;

V.  nakazuje ściągnąć solidarnie od pozwanych na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Nowym Sączu kwotę 1.951,00zł (jeden tysiąc dziewięćset pięćdziesiąt jeden złotych) tytułem części kosztów tymczasowo pokrytych ze środków Skarbu Państwa;

VI.  przyznaje ze środków Skarbu Państwa na rzecz adw. Z. T. z Kancelarii Adwokackiej w N. ul. (...) kwotę 4.428,00zł brutto, w tym 828,00zł podatku od towarów i usług – tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu.

SSO Małgorzata Franczak – Opiela

Sygn. akt I C 1595/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 18 lutego 2016r.

Powód M. W. w ostatecznie sprecyzowanym żądaniu skierowanym solidarnie przeciwko pozwanym Z. K., A. K. i M. K. wystąpił o:

- zasądzenie kwoty 99.500,00zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi od dnia doręczenia pozwanym odpisu pozwu;

- przyznania renty z tytułu zwiększonych potrzeb w wysokości 300,00zł miesięcznie począwszy od dnia 26 kwietnia 2011r. płatnej do 10-tego dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi na wypadek zwłoki;

- ustalenia odpowiedzialności za szkody, które na skutek doznanych obrażeń ciała mogą ujawnić się w przyszłości;

- zasądzenia kosztów postępowania.

W pozwie wniesionym dnia 31 grudnia 2013r. powód zgłosił jeszcze żądanie zasądzenia kwoty 500,00zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Żądanie zasądzenia odszkodowania zostało cofnięte przez pełnomocnika powoda podczas rozprawy z dnia 29 kwietnia 2014r., na co pozwani wyrazili zgodę.

Roszczenie powoda zostało wywiedzione ze zdarzenia z dnia 25 kwietnia 2011r., kiedy powód został pobity przez pozwanych. Na skutek pobicia doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy, odcinka szyjnego kręgosłupa, złamania kości nosa z przemieszczeniem odłamów oraz stłuczenia klatki piersiowej. Pozwani M. K. i Z. K. zostali uznani za winnych popełnionego czynu zabronionego z art.158§1 k.k., którego dopuścili się wspólnie z nieletnim wówczas A. K. i skazani wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Sączu Wydział II Karny z dnia 30 listopada 2012r. II K 683/11. Pełnoletni sprawcy w wyroku karnym zostali zobowiązani do zapłaty na rzecz powoda nawiązki w kwotach po 300,00zł. Na skutek doznanych obrażeń powód przeszedł skomplikowany zabieg związany ze złamaniem nosa, przez okres około 6 tygodni występowała u niego gorączka, zaburzenia równowagi. Towarzyszyły temu trudności w wysławianiu się oraz bóle mięśniowe. Na skutek nasilających się objawów oraz procesu leczenia powód został wyłączony z dotychczasowej aktywności. Powód jest ojcem dwójki małoletnich dzieci oraz jedynym żywicielem rodziny, lecz z powodu doskwierających dolegliwości ma problemy w świadczeniu pracy. Coraz częściej korzysta z urlopów i zwolnień, zamierza czynić starania o pozyskanie renty. Biorąc pod uwagę doznane obrażenia oraz ograniczenia jakie były ich następstwem, roszczenia wysunięte w pozwie uznał za uzasadnione.

Pozwany Z. K. wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania. Podniósł, że powód był pod wpływem alkoholu. Do bójki doszło do na skutek jego prowokacji. W postępowaniu karnym Sąd zasądził jedynie nawiązki, nie uwzględnił powództwa adhezyjnego, ponieważ poza leczeniem, które powód udokumentował wówczas, nie wykazał, by poddawał się w okresie późniejszym zabiegom lub leczeniu. Pozwany podniósł, że obecny stan zdrowia oraz zgłaszane dolegliwości mogą mieć związek z wykonywanym przez niego zawodem spawacza. Powód często spożywa alkohol i mógł doznać obrażeń ciała podczas upadku spowodowanego pod jego wpływem. (k.42)

Pozwani A. K. oraz M. K. wnieśli o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania, przyłączając się do argumentacji pozwanego Z. K.. (k.47, 48)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód M. W. zamieszkuje z rodziną, tj. żoną B. W. oraz dwójką małoletnich dzieci w wieku szkolnym w N. przy ul. (...). W 2011r. pracował jako spawacz w firmie (...) na ul. (...) w N., wykonywał też prace na wysokościach. Pobierał wynagrodzenie w wysokości około 1.180,00zł netto miesięcznie. Nie leczył się, nie miał problemów ze zdrowiem. Był jedynym żywicielem rodziny, ponieważ małżonka prowadziła dom i wychowywała dzieci. Jeszcze przed ślubem utracił prawo jazdy na skutek jazdy pod wpływem alkoholu, nie podjął starań o odzyskanie uprawnień. Do pracy dojeżdżał skuterem lub był odwożony przez małżonkę. Spożywał alkohol, lecz nie nadużywał go.

(dowód: zaświadczenie o zarobkach z dnia 03.09.2013r. – k.21 (84), zeznania świadka B. W. od 00:58:39 k.141/2, zeznania powoda od 00:14:31 k.332/2)

Kilkaset metrów od posesji zamieszkałej przez powoda na ul. (...) pod (...)mieszka pozwany Z. K.. Jakiś czas przed świętami wielkanocnymi 2011r. żona powoda B. W. składała zeznania w sprawie prowadzonej przez żonę Z. K.. Małżeństwo K. miało o to pretensje do małżeństwa W..

W dniu 25 kwietnia 2011r., a był to drugi dzień świąt wielkanocnych (lany poniedziałek), u powoda gościł E. G. z teściem. Spożywali razem alkohol. W godzinach popołudniowych powód oraz E. G. poszli odprowadzić teścia na przystanek autobusowy. Kiedy przechodzili obok posesji nr (...) na ul. (...) pozwany Z. K. siedział na tarasie z żoną. Żona pozwanego robiła zdjęcia przechodzącym, co wzbudziło ich wzburzenie, lecz poszli dalej. Kiedy powód i E. G. wracali i byli na wysokości posesji Z. K., podbiegło do nich trzech mężczyzn, tj. pozwani: Z. K., M. K. i A. K.. Z. K. trzymając w lęku drewnianą listewkę kilkakrotnie uderzył E. G. w prawą rękę, którą pokrzywdzony zasłaniał głowę, a następnie szarpał go za ubranie, popychał. Z. K. rzucał również kamieniami w kierunku E. G.. Pozostali dwaj napastnicy, w tym M. K. atakowali natomiast M. W. - uderzając go rękami w okolice głowy, równocześnie szarpiąc i popychając. W pewnym momencie, M. W. został również uderzony przez Z. K. listewką, w wyniku czego przewrócił się on na ziemię, natomiast M. K. kopał go po ciele. W tym czasie, E. G. pobiegł po pomoc do miejsca zamieszkania M. W.. Z. K. jeszcze trakcie zadawania uderzeń M. W. powiedział do niego, żeby się z żoną nie wtrącali do sprawy sądowej jaka się przeciwko niemu toczy.

Po chwili na miejsce zdarzenia przybiegł z powrotem E. G. wraz z B. W. i Z. W. (matka powoda). Na miejsce została wezwana policja, jak również karetka pogotowia. M. W. miał widoczne zakrwawienia na twarzy, skarżył się na ból głowy i karku oraz drętwienie kończyn, siedział na trawie i miał problemy ze wstaniem. Pozwani M. K. i Z. K. nie posiadali żadnych widocznych obrażeń ciała.

W wyniku zdarzenia M. W. doznał obrażeń ciała w postaci urazu głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa, złamania kości nosa z przemieszczeniem odłamów oraz stłuczenia klatki piersiowej, co skutkowało naruszeniem czynności narządów ciała u M. W. na okres powyżej siedmiu dni trwający.

(dowód: częściowo zeznania B. W. od 00:58:39 k.141/2, Z. W. od 00:09:07 k.174/2, zeznania powoda od 00:14:31 k.332/2, częściowo zeznania pozwanych Z. K. od 00:42:30 k.333, A. K. (od 00:56:07 k.333/2, uzasadnienie wyroku SR w Nowym Sączu z dnia 30.11.2012r. sygn. II K 683/11 w aktach o tej sygn.)

Powód został zabrany karetką pogotowia na (...) Szpitala w N.. Badanie wykazało stan nietrzeźwości 1,9mg/l. W tym samym dniu został wypisany do domu. Ponieważ nie czuł się dobrze, w dniu 27 kwietnia 2011r. ponownie udał się na (...) Szpitala w N.. Rozpoznano wówczas stłuczenie głowy, wstrząśnienie mózgu, złamanie kości nosa i stłuczenie klatki piersiowej. Zgłaszając się na SOR w dniu 27 kwietnia powód nie był pod wpływem alkoholu, w karcie informacyjnej leczenia błędnie przepisano zawartość alkoholu we krwi z karty z dnia 25 kwietnia 2011r. Przebywał na oddziale chirurgii urazowo-ortopedycznej do dnia 02 maja 2011r. Wykonane w czasie hospitalizacji badanie CT głowy oraz kręgosłupa szyjnego nie wykazało zmian pourazowych. Został wypisany z zaleceniem kontroli w poradni neurologicznej i laryngologicznej oraz zwolnieniem od pracy do dnia 16 maja 2011r. Pomimo nastawienia złamanych kości nosa, przegroda krzywo się zrosła.

(dowód: częściowo zeznania B. W. od 00:58:39 k.141/2, zeznania powoda od 00:14:31 k.332/2, karta informacyjna leczenia z dnia 25 i 27.04.2011r. – k.5 (74, 263), 262)

Dopiero w 2013r. powód zgłosił się ponownie do szpitala zgłaszając bóle i zawroty głowy trwające od około 6 miesięcy. Był hospitalizowany 3 dni od 17 do 19 kwietnia 2013r. Został wypisany z zaleceniem stosowania leku D. oraz kontroli w poradni neurologicznej.

(dowód: karta informacyjna leczenia 17.04.2013r. – k.4 (73), skierowanie na badanie EEG – k.162, do szpitala – k.163, zaświadczenia lekarskie – k.164-172, częściowo zeznania B. W. od 00:58:39 k.141/2, zeznania powoda od 00:14:31 k.332/2)

Po opuszczeniu szpitala powód korzystał z konsultacji neurologicznych lek. M. C., laryngologicznych oraz u lekarza rodzinnego dr A. B. w CM B., B. K.. W marcu 2013r. poddał się badaniu rezonansu magnetycznego głowy, za co zapłacił 500,00zł.

(dowód: częściowo zeznania B. W. od 00:58:39 k.141/2, zeznania powoda od 00:14:31 k.332/2, dokumentacja leczenia lek. A. B. – k.6-9 (123-125, 256-261, 264), 13, lek. M. C. – k.10-12 (215-245), skierowanie do poradni neurologicznej – k.14 (k.75), do poradni laryngologicznej – k.15 (76), do szpitala – k.16 (77), do pracowni diagnostycznej – k.17)78), wynik badania rezonansu magnetycznego – k.18 (85), skierowanie do szpitala – k.19 (79, 80), wynik badania EEG – k.20 (86), paragon z dnia 19.03.2013r. – k.22, 62-63, skierowanie do poradni specjalistycznej kardiologicznej – k.81, zaświadczenie lekarskie – k.82-83, historia choroby lek. R. L. – k.87-90, historia leczenia kardiologicznego lek. G. S. – k.91-98 (246-255), wyniki badan diagnostycznych – k.99-101, recepty – k.102-108, historia leczenia lek. M. C. – k.109-122, historia choroby lek. B. K. – k.126-139 (265-294), zaświadczenie lekarskie – k.212, skierowanie do szpitala – k.213, do pracowni diagnostycznej – k.214, skierowanie na badanie EEG – k.330)

W dniach 11-12 lipca 2014r. przebywał w szpitalu w N. w celu plastyki korekcyjnej nosa. Pomimo przeprowadzenia zabiegu przegroda nadal jest skrzywiona.

(dowód: karta informacyjna leczenia szpitalnego – k.173)

Od 2013r. powód często korzystał ze zwolnień lekarskich z pracy. Był na zwolnieniu w okresach: 24-30 październik, 30 październik – 10 listopad, 11-15, 16-24 listopad, 02-15 grudzień 2013r., 16 grudzień 2013r. – 03 styczeń 2014r., 04-15 styczeń, 26 styczeń-10 luty, 11-25 luty, 26 luty-04 marzec, 05-15, 16-25 marzec 2014r. W związku ze korzystaniem ze zwolnienia chorobowego otrzymywał niższe świadczenia.

(dowód: druki zwolnień (...) k.64-69 (295-312), odcinki wypłaty świadczenia chorobowego – k.70-72)

W związku z pobiciem z dnia 25 kwietnia 2011r. powód doznał stłuczenia głowy, wstrząśnienia mózgu, złamania kości nosa, stłuczenia klatki piersiowej. W trakcie leczenia wykonano dwukrotnie repozycje złamanego nosa. W lipcu 2013r. został poddany zabiegowi korekty przegrody nosa, co zakończyło leczenie następstw przebytego urazu. W wyniku pobicia powód nie doznał urazu czaszkowo-mózgowego, który mógłby prowadzić do utrwalonych zmian w obrębie mózgowia i do powstania padaczki pourazowej lub nawracających bólów głowy. Obecnie u powoda nie występują żadne następstwa zdarzenia z dnia 25 kwietnia 2011r. Pobicie wywołało u niego długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynoszący łącznie 20%, w tym 15% z powodu złamania kości nosa i 5% z powodu zaburzeń adaptacyjnych po przebytym urazie. Obecnie jest całkowicie wyleczony ze skutków pobicia. Brak podstaw do przypuszczeń, by w przyszłości mogły ujawnić się skutki pobicia pozostające w związku przyczynowym. Powód pozostawał w leczeniu z tytułu ubezpieczenia, nie wymagał leczenia odpłatnego w ramach wizyt prywatnych.

(dowód: sprawozdanie sądowo-lekarskie CM UJ – k.197-202)

Po pobiciu pozwany wrócił do pracy u dotychczasowego pracodawcy. Pobierane wynagrodzenie nie uległo większym zmianom i wynosiło około 1.200,00zł netto miesięcznie. Od września 2015r. zatrudnił się u innego pracodawcy, wykonuje obowiązki spawacza. Pobiera wynagrodzenie w wysokości około 1.200,00zł miesięcznie netto.

(dowód: zaświadczenie o zarobkach z dnia 01.07.2014r. – k.161, zeznania powoda od 00:14:31 k.332)

Pozwani Z. K. oraz M. K. zostali prawomocnie skazani wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 30 listopada 2012r. do sygn. akt II 1 K 683/11 za występek z art.158 k.k. (pobicie).

Co do małoletniego w dacie czynu - pozwanego A. K. orzekał sąd rodzinny. Postanowieniem z dnia 24 kwietnia 2013r. w sprawie III N. (...)/12 Sąd Rejonowy w Nowym Sączu na zasadzie art. 6 pkt. 1 ustawy z dnia 26.10.1982r. o postępowaniu w sprawach nieletnich zastosował wobec A. K. środek wychowawczy w postaci nadzoru kuratora, przyjmując, że nieletni dopuścił się czynu karalnego polegającego na działaniu wspólnie i w porozumieniu w dniu 25 kwietnia 2011r. w rejonie posesji przy ul. (...) w N. z ustalonymi osobami dorosłymi wzięli udział w pobiciu M. W. w ten sposób, że popychali, przytrzymywali, szarpali za odzież i zadawali uderzenia rękami w okolice głowy, kopali go, przez co narazili pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia.

(dowód: postanowienie SR w Nowym Sączu z dnia 24.04.2013r. k 118 akt III Now 161/12, wyrok SR w Nowym Sączu z dnia 30.11.2012r. w sprawie IIK 683/11 k. 174 akt)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów, których wiarygodność i autentyczność nie zostały przez strony podważone, nie wzbudziły także podejrzeń Sądu, dokumentów z akt sygn. II 1 K 683/11 SR w Nowym Sączu oraz sygn. III Now 161/12 SR w Nowym Sączu, opinii biegłych oraz zeznań świadków i stron.

Sprawozdanie sądowo-lekarskie CM UJ (k.197-202) jest kompleksowe, wyczerpujące i jasne. Biegli po przeanalizowaniu dokumentacji leczenia powoda, jego osobistym badaniu oraz odebraniu wywiadu, bazując na posiadanej wiedzy specjalnej oraz doświadczeniu wysnuli stanowcze wnioski opinii, które nie zostały skutecznie zakwestionowane. Biorąc pod uwagę jasność postawionych wniosków Sąd nie znalazł podstaw do zlecenia opinii uzupełniającej, dlatego wniosek powoda w tym przedmiocie oddalił jako nieuzasadniony i nieprzydatny dla rozpoznania sprawy.

Sąd ustalając stan faktyczny pominął dowód z nagrania na płycie DVD (k.43) przełożonej przez pozwanego Z. K., które zostało zawnioskowane na okoliczność jazdy powoda na skuterze pod wpływem alkoholu. Na nagraniu widoczny jest tylko prowadzący skuter. Brak oznak, by prowadzący ten pojazd był pod wpływem alkoholu. Nawet zaś gdyby taka okoliczność z nagrania wynikała, nie posiada bezpośredniego związku ze zdarzeniem z dnia 25 kwietnia 2011r.

Sąd pominął ustalając stan faktyczny dowód z przedłożonych przez powoda do akt dokumentów w postaci faktur za leki oraz zasad żywienia dietetycznego (k.156-159), ponieważ nie został wykazany związek przyczynowy takiego leczenia z pobiciem. Recepty pochodzą zaś z 2014r. Karta zwolnienia lekarskiego (k.160) jest nieczytelna.

Świadek L. B. (od 00:48:19 k.141), nie był bezpośrednim świadkiem zdarzenia. Informacje o jego przebiegu zaczerpnął z opisu osoby, która także sama go nie widziała. Zatem jego relacja jako oparta na niezweryfikowanym źródle nie była dla Sądu wiarygodna. Sąd nie oparł się także na jego twierdzeniach dotyczących częstego spożywania przez powoda alkoholu pod sklepem oraz prowokacyjnego sposobu zachowania. Niniejszy proces nie jest oparty na poszlakach, lecz konkretnych dowodach. Przebieg zdarzenia został ustalony w postępowaniu karnym. Okoliczność nadużywania alkoholu przez powoda nie została wykazana, nadto nie ma decydującego znaczenia dla oceny konkretnego zdarzenia z dnia 25 kwietnia 2011r.

S. W. (od 00:55:19 k.141/2), wujek powoda, zaprzeczył, by posiadał jakąkolwiek wiedzę na okoliczność przebiegu i kontekstu pobicia.

B. W. (od 00:58:39 k.141/2) małżonka powoda, była dla Sądu wiarygodna, kiedy opisywała wygląd męża po pobiciu, podjęte leczenie. Zauważyć należy, że podstawą odpowiedzialności pozwanych jest ustalenie związku przyczynowego pomiędzy aktualnym stanem zdrowia powoda a pobiciem z dnia 25 kwietnia 2011r. Biegli (...) wykluczyli, by padaczka pourazowa oraz ograniczenia w funkcjonowaniu powoda akcentowane przez małżonkę powoda, miały związek z pobiciem. Dlatego Sądu nie przekonały powiązania ograniczeń w funkcjonowaniu powoda oraz pogorszenie stanu zdrowia z pobiciem z kwietnia 2011r. - jak czyniła to jego małżonka.

S. B. (od 00:04:51 k.174) nie dysponował istotnymi dla sprawy informacjami, ponieważ zeznał tylko, że przejeżdżając ul. (...) widział pijanych trzech mężczyzn, w tym powoda, którzy szarpali się i szli w kierunku posesji powoda. Taka wersja jest sprzeczna nawet z tym co podawali pozwani, ponieważ Z. K. podał, że z przystanku wracał sam powód z E. G., nie zaś trzech mężczyzn.

Z. W. (od 00:09:07 k.174/2) matka powoda, złożyła konkretne i wiarygodne zeznania na okoliczność stanu syna po pobiciu. Nie dysponowała zaś już szczegółowymi i stanowczymi danymi na temat wpływu pobicia na codzienne funkcjonowanie syna, nie potrafiła powiedzieć jakich ograniczeń i dlaczego syn doznaje, jakie ponosi koszty leczenia. Jak wyżej przy ocenie zeznań B. W. Sąd zauważa, iż nie został ujawniony przez biegłych związek leczenia powoda po 2013r. z obrażeniami doznanymi w 2011r.

Zeznaniom powoda M. W. (od 00:14:31 k.332/2) Sąd co do zasady dał wiarę. Podany przez niego opis zdarzenia koresponduje z ustaleniami poczynionymi przez Sąd w postępowaniu karnym, które doprowadziło do skazania Z. K. oraz M. K.. Pozwani przedstawiali inną wersję zdarzenia usiłując przerzucić odpowiedzialność za zaistnienie i skutki zdarzenia na prowokacyjne zachowanie powoda, lecz Sądu ten opis nie przekonał. Na podstawie art.11 k.p.c. ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Jednakże osoba, która nie była oskarżona, może powoływać się w postępowaniu cywilnym na wszelkie okoliczności wyłączające lub ograniczające jej odpowiedzialność cywilną. Tut. Sąd jest związany prawomocnym wyrokiem skazującym pozwanych za obrażenia ciała doznane przez powoda. Ponieważ byli oskarżonymi nie mogą obecnie powoływać się na okoliczności wyłączające lub ograniczające ich odpowiedzialność. Z kolei sąd rodzinny w Nowym Sączu orzekając co do osoby nieletniego w dacie zdarzenia pozwanego A. K. także przesądził, że pozwany dopuścił się czynu zabronionego polegającego na pobiciu powoda w dniu 25 kwietnia 2011r. razem z pozostałymi pozwanymi.

Sąd nie miał podstaw kwestionować relacji powoda dotyczącej procesu leczenia i jego subiektywnych odczuć dotyczących stanu zdrowia i ograniczeń, lecz bazując na wnioskach opinii biegłych, nie przyjął, by pozostawały one w związku ze zdarzeniem z dnia 25 kwietnia 2011r.

Zeznania pozwanych Z. K. (od 00:42:30 k.333) A. K. (od 00:56:07 k.333/2) co do przebiegu zdarzenia, z przyczyn powyżej przytoczonych nie były dla Sądu wiarygodne.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w części.

Kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia (art.415 k.c.). Jeżeli kilka osób ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym, ich odpowiedzialność jest solidarna. (art.441§1 k.c.).

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty (art.444§1 zd.1 k.c.). Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty (art.444§2 k.c.). W wypadkach opisanych powyżej sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę (art.445§1 k.c.).

Odpowiedzialność pozwanych względem powoda wynika z dopuszczenia się czynu zabronionego pobicia. Fakt dopuszczenia się przez pozwanych czynu zabronionego nie został zakwestionowany, a wynika z prawomocnego wyroku sądu karnego oraz postanowienia sądu dla nieletnich. Pozwani dążyli do zakwestionowania swojej odpowiedzialności podnosząc prowokacyjne zachowanie powoda oraz nadużywanie przez niego alkoholu, lecz okoliczności tych nie dowiedli.

Sąd nie znalazł podstaw do przypisania powodowi przyczynienia do zaistnienia i skutków zdarzenia wywołujących u niego szkodę. Pozwani zostali skazani za pobicie, nie zaś udział w bójce. Analizując ustalenia co do przebiegu zdarzenia wynika z nich, iż powód nie dał pozwanym uzasadnionego pretekstu do ataku i pobicia. Nawet gdyby doszło pomiędzy stronami do utarczki słownej poprzedzającej pobicie, to reakcja pozwanych była nieuzasadniona bacząc na stan nietrzeźwości powoda, którego nie kwestionowali, a wręcz akcentowali przewagę liczebną – pozwanych było trzech, powód był z kolegą, który po chwili się oddalił. Do zajścia nie doszło jak twierdził pozwany Z. K. oraz powołani przez pozwanych świadkowie na posesji pozwanego, lecz przed bramą w okolicach pobocza drogi. Nie było zatem tak, by powód naruszył mir domowy pozwanego Z. K.. Nawet gdyby przyjąć, że powód ubliżał małżonce pozwanego Z. K., musiało to mieć swoje podłoże, a reakcja w postaci pobicia w przewadze liczebnej z pewnością nie była adekwatna. Reasumując Sąd nie znalazł podstaw, by przypisać powodowi przyczynienie do zaistnienia i skutków zdarzenia w jakimkolwiek stopniu.

W związku z pobiciem z dnia 25 kwietnia 2011r. powód doznał stłuczenia głowy, wstrząśnienia mózgu, złamania kości nosa, stłuczenia klatki piersiowej. W trakcie leczenia wykonano dwukrotnie repozycje złamanego nosa. W lipcu 2013r. został poddany zabiegowi korekty przegrody nosa, co zakończyło leczenie następstw przebytego urazu. W wyniku pobicia powód nie doznał urazu czaszkowo-mózgowego, który mógłby prowadzić do utrwalonych zmian w obrębie mózgowia i do powstania padaczki pourazowej lub nawracających bólów głowy. Obecnie u powoda nie występują żadne następstwa zdarzenia z dnia 25 kwietnia 2011r. Pobicie wywołało u niego długotrwały uszczerbek na zdrowiu wynoszący łącznie 20% w tym 15% z powodu złamania kości nosa i 5% z powodu zaburzeń adaptacyjnych po przebytym urazie. Obecnie jest całkowicie wyleczony ze skutków pobicia. Brak podstaw do przypuszczeń, by w przyszłości mogły ujawnić się skutki pobicia pozostające w związku przyczynowym. Powód pozostawał w leczeniu z tytułu ubezpieczenia, nie wymagał leczenia odpłatnego w ramach wizyt prywatnych.

W ostatecznie sprecyzowanym stanowisku cofnął żądanie zasądzenia odszkodowania 500,00zł, które miało wynikać z wykonanych badań rezonansu magnetycznego w ramach leczenia prywatnego. Pozwany na powyższe wyraził zgodę. Z tego powodu przy zastosowaniu art.355§1 k.p.c. w zw. z art.203 k.p.c. w zw. z art.444§1 k.c. w tym zakresie Sąd postępowanie umorzył.

Powód domagał się zadośćuczynienia w kwocie 99.500,00zł.

Przy określaniu wysokości zadośćuczynienia należy mieć na uwadze, że jego celem jest wyłącznie złagodzenie doznanej przez poszkodowanego krzywdy, wobec czego utrata zdolności do pracy zarobkowej może mieć wpływ na wysokość zadośćuczynienia tylko o tyle, o ile łączy się z poczuciem krzywdy spowodowanej niemożnością wykonywania wybranego i wyuczonego zawodu. Sama zaś utrata zarobków i innych korzyści osiąganych z pracy znajduje rekompensatę w należnej na podstawie art. 444§2 kc rencie odszkodowawczej. Krzywdą w rozumieniu art. 445 kc będzie z reguły trwałe kalectwo poszkodowanego powodujące cierpienia fizyczne oraz ograniczenie ruchów i wykonywanie czynności życia codziennego. Przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia obowiązuje zasada umiarkowania wyrażająca się w uwzględnieniu wszystkich okoliczności oraz skutków doznanego kalectwa (wyrok SN z dnia 3.05.1972r., I CR 106/72).

Zadośćuczynienie, o którym mowa w art. 445§1 k.c., nie ma za zadanie zrekompensowania wszelkich możliwych utraconych szans życiowych, lecz tych, które znajdowały się w zasięgu możliwości pokrzywdzonego (wyrok SN z dnia 13.09.2007r. III CSK 109/07).

Na skutek pobicia przez pozwanych u powoda wystąpiły obrażenia ciała naruszające sprawność organizmu na okres powyżej 7 dni. Bezpośrednio po zdarzeniu powód był hospitalizowany kilka godzin, po czym wrócił do domu, dopiero po dwóch dniach, bo w dniu 27 kwietnia 2011r. ponownie zgłosił się do szpitala. Był hospitalizowany w związku ze złamaniem nosa i wstrząśnieniem mózgu do dnia 02 maja 2011r., zatem 7 dni. Został wypisany z zaleceniem kontroli oraz zwolnieniem od pracy do dnia 16 maja 2011r. Brak dokumentacji, z której wynikałby dalszy okres zwolnienia powoda od pracy po pobiciu w 2011r. Do akt przedłożone zostały druki zwolnień lekarskich, lecz obejmujące okres 2013r. i 2014r., zatem wątpliwy pod względem bezpośredniego związku przyczynowego ze zdarzeniem z 2011r. Z pewnością powód odczuwał dolegliwości bólowe związane z pobiciem, w tym bóle i zawroty głowy, ból złamanego nosa oraz posiniaczonych okolic kręgosłupa. Pozostawał jednak w pełni sprawny fizycznie. Powrócił do pracy. Nie zostało wykazane, by na skutek doznanych obrażeń nie był zdolny do wykonywania pracy u dotychczasowego pracodawcy na poprzednio zajmowanym stanowisku. Nie uległo zmianie wypłacane mu wynagrodzenie. Nadal dojeżdżał do pracy skuterem. Dopiero po dwóch latach po pobiciu zgłosił się do szpitala podając bóle i zawroty głowy. Wówczas dopiero zdiagnozowano u niego padaczkę pourazową, zalecono stosowanie leku depakine. Biegli jednakże jednoznacznie wykluczyli bezpośredni związek przyczynowy pomiędzy pobiciem z 2011r. a padaczką i dolegliwościami bólowymi głowy. Zwrócić należy uwagę na pracę powoda w charakterze spawacza, która mogła mieć wpływ na zaistnienie takich objawów. W każdym razie brak podstaw, by łączyć te dolegliwości i związane z nimi ograniczenia z pobiciem z 2011r. Dlatego Sąd nie może obarczyć odpowiedzialnością za nie pozwanych. Jedynym długotrwałym następstwem pobicia było uszkodzenie nosa, którego przegroda krzywo się zrosła i wymagała korekty w 2014r. Ale i w tym przypadku zauważyć należy, że nie wywołało to u powoda szczególnych ograniczeń czy wyłączenia z codziennej aktywności życiowej, ponieważ pracował (po dwudniowej hospitalizacji). Nie został wykazany związek przyczynowy pomiędzy leczeniem powoda u kardiologa, laryngologa, neurologa ze zdarzeniem z dnia 25 kwietnia 2011r.

Biegli orzekli u powoda 20% długotrwały, nie zaś trwały uszczerbek na zdrowiu. Po około 2 latach był wyleczony ze skutków zdarzenia. Obecnie zgłaszane dysfunkcje stanu zdrowotnego nie wykazują związku z pobiciem z 2011r.

W związku z powyższym Sąd ocenił, że zasadną tytułem zadośćuczynienia za doznane cierpienia i ograniczenia będzie kwota 20.000,00zł. Jak wyżej Sąd zauważył, powód nie został na dłuższy okres wyłączony z dotychczasowego sposobu funkcjonowania. Nie doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu. Obecnie jest w pełni wyleczony. W takim układzie żądana przez powoda kwota 99.500,00zł zadośćuczynienia była wygórowana i nieadekwatna. Każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie. Orzeczenia sądowe winny być także przewidywalne. Kwoty odpowiadające wysokości żądanej przez powoda są rozpatrywane przy ustalaniu stałego uszczerbku na zdrowiu oraz trwałych ograniczeń doznanych przez poszkodowanych.

Kwota 20.000,00zł jest zaś zdaniem Sądu właściwa, dlatego do jej wysokości żądanie zostało uwzględnione na podstawie art.445§1 k.c.

Odsetki Sąd policzył od dnia kolejnego po doręczeniu pozwanym odpisu pozwu (pozwani (...).01.2014r., K. 28.01.2014r. k.34-36).

Powód domagał się także przyznania renty z tytułu zwiększonych potrzeb. Powód sformułował w tym zakresie żądanie w wysokości 300,00zł miesięcznie. Na powodzie spoczywał ciężar wykazania jakie wydatki ponosi w ramach tej kwoty. Z poczynionych w sprawie ustaleń nie wynika, by od 2011r. do 2013r. ponosił koszty związane z zażywanymi stale lekami lub wizytami lekarskimi. O ile z dokumentacji leczenia wynika odbywanie wizyt lekarskich, o tyle brak dowodów opłaty. Nie zostało wykazane, by wymagał nagłego leczenia w warunkach prywatnych u specjalistów przez niego wskazanych. Od 2013r. do 2015r. zażywał lek związany ze zdiagnozowaną padaczką (depakine), lecz schorzenie to nie pozostaje w związku z pobiciem z 2011r. Wobec niewykazania przesłanek uzasadniających przyznanie powodowi renty, powództwo w tym zakresie przy zastosowaniu art.444§2 k.c. zostało oddalone w całości.

Z mocy art.189 k.p.c. powód może domagać się ustalenia przez Sąd prawa lub stosunku prawnego, jeżeli ma w tym interes prawny. Powód domagał się ustalenia odpowiedzialności pozwanego za ewentualne skutki wypadku, jakie mogą ujawnić się w przyszłości. Nie zostało wykazane, by w związku z pobiciem mogły ujawnić się dolegliwości u powoda. W związku z tym na zasadzie art.189 k.p.c. Sąd żądanie w tym zakresie oddalił.

Powództwo zostało uwzględnione w części około 18% (żądane 112.900,00zł, a uwzględnione 20.000,00zł). Powód został zwolniony od kosztów sądowych w całości, był reprezentowany przez pełnomocnika z urzędu. adw. Z. T. (I Co 193/13). Pozwany Z. K. działał przez zawodowego pełnomocnika ustanowionego z wyboru, pozostali pozwani stawali osobiście. Sąd przyznał tymczasowo ze środków Skarbu Państwa wynagrodzenie biegłym instytutu w wysokości 5.282,83zł brutto (k.313, 340). W związku z częścią w jakiej powództwo zostało uwzględnione, w zw. z art.108 u.k.s.c. powód winien zwrócić na rzecz pozwanego Z. K. reprezentowanego przez zawodowego pełnomocnika 82% tych kosztów, zatem około 2.966,00zł (82% z 3.617zł). Biorąc pod uwagę trudną sytuację majątkową powoda, który zarabia około 1.200,00zł oraz jest jedynym żywicielem rodziny (w tym dwójki małoletnich dzieci), Sąd postanowił na podstawie art. 102 k.p.c. odstąpić od nakładania na powoda obowiązku zwrotu części kosztów na rzecz pozwanego oraz na rzecz Skarbu Państwa (w zw. z art.113 u.k.s.c.) części nieuiszczonych kosztów. Na podstawie zaś art.100 k.p.c. w zw. z art.113 ust.1 u.k.s.c. Sąd nakazał ściągnąć solidarnie od pozwanych na rzecz Skarbu Państwa część wydatków 951,00zł (18% z 5.282,83zł) oraz opłatę od uwzględnionej części roszczenia, czyli 1.000,00zł (20.000 x 5%) – łącznie 1.951,00zł.

Na podstawie art.29 ust.1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2015r. poz.615 t.j.) w zw. §2 ust.3 i § 6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013r. poz.461 - mającym jeszcze zastosowane wobec daty wszczęcia postępowania) Sąd przyznał pełnomocnikowi powoda kwotę 4.42,00zł brutto, w tym 828,00zł podatku od towarów i usług.

SSO Małgorzata Franczak-Opiela