Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Alicja Kowalska-Kulik

Protokolant: sekr. sąd. Ewa Rusnarczyk

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2014 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

odwołania M. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w N.

z dnia 7 listopada 2013 roku (...)

w sprawie M. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w N.

o świadczenie przedemerytalne

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 2135/13

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 4 marca 2014 roku

Decyzją z dnia 7 listopada 2013 roku znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N., powołując się na art. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013r. poz. 170 ze zm.), odmówił M. G. prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż odwołujący spełnia warunek dotyczący posiadania co najmniej 40-letniego okresu uprawniającego do emerytury oraz rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, jednakże w dacie zgłoszenia wniosku o świadczenie przedemerytalne nie był on zarejestrowany jako osoba bezrobotna. Organ rentowy podał, iż z zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy w Z. wynika, iż odwołujący był zarejestrowany jako bezrobotny w okresie od 11 lipca 2012 roku do 21 maja 2013 roku i pobierał zasiłek dla bezrobotnych w okresie od 19 lipca 2012 roku do 18 stycznia 2013 roku.

Od powyższej decyzji odwołał się M. G., podając, iż spełnił przesłanki do przyznania świadczenia, albowiem posiada ponad 40-letni okres zatrudnienia.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy, powołując się na argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji, wskazał, że jest ona zasadna i zgodna z przepisami ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych, gdyż w dacie zgłoszenia wniosku o świadczenie przedemerytalne odwołujący nie był zarejestrowany jako osoba bezrobotna.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie był w całości bezsporny i przedstawiał się następująco:

M. G., ur. (...), kilkakrotnie składał wnioski o przyznanie świadczenia przedemerytalnego, tj.: w dniu 13 marca 2013 r. (załatwiony decyzją odmowną z dnia 23 maja 2013 r.), w dniu 11 lipca 2013 r. (załatwiony decyzją odmowną z dnia 4 października 2013 r.) i ostatni w dniu 15 października 2013 r., załatwiony obecnie zaskarżoną decyzją. M. G. posiada 40-letni okres uprawniający do emerytury (wymagany do świadczenia przedemerytalnego), spełnia również warunek rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. W okresie od 11 lipca 2012 roku do 21 maja 2013 roku odwołujący był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. i w okresie od 19 lipca 2012 roku do 18 stycznia 2013 roku pobierał zasiłek dla bezrobotnych. W dniu 22 maja 2013 r. M. G. został skreślony z ewidencji bezrobotnych z powodu nie stawienia się w Powiatowym Urzędzie Pracy w wyznaczonym terminie i nie powiadomił w ciągu 7 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. G. nie zasługuje na uwzględnienie.

Świadczenia przedemerytalne przysługują osobom o długim stażu pracy, które nie z własnej winy straciły pracę i z racji swojego wieku nie mają możliwości znalezienia nowego zatrudnienia, a nie spełniają jeszcze warunków do przejścia na emeryturę. Warunki przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego reguluje ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013r. poz. 170 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. ustawy, prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn. W myśl art. 2 ust. 3 cyt. ustawy, świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nie przekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Z zacytowanych przepisów wynika jednoznacznie, iż dla nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, poza spełnieniem pozostałych warunków, wymagane jest także, aby osoba ubiegająca się o takie świadczenie, była nadal, tj. w dniu złożenia wniosku o jego przyznanie, zarejestrowana jako bezrobotna. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 3. Organ rentowy przyznaje bowiem świadczenie przedemerytalne wyłącznie od następnego dnia po złożeniu wniosku, a nie po spełnieniu wszystkich warunków do jego otrzymania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 kwietnia 2012 r., II UK 209/11, LEX nr 1212666). Tym samym, utrata statusu osoby bezrobotnej przed zgłoszeniem wniosku o świadczenie przedemerytalne, niezależnie jednak od jego ponownego uzyskania, eliminuje wnioskodawcę z kręgu osób uprawnionych do tegoż świadczenia.

W niniejszej sprawie bezspornym było, że M. G. w dniu 15 października 2013 roku, tj. w dacie złożenia wniosku o świadczenie przedemerytalne nie był nadal zarejestrowany jako osoba bezrobotna (warunku tego nie spełnił również w dacie złożenia poprzedniego wniosku w dniu 11 lipca 2013 r.). Z pisma Powiatowego Urzędu Pracy w Z. (nie kwestionowanego przez odwołującego) wynikało, iż został on skreślony z ewidencji bezrobotnych z dniem 22 maja 2013 r. W tej sytuacji nie spełnił on wszystkich przesłanek wymaganych do przyznania świadczenia przedemerytalnego.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności uznać należy, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych, wydając zaskarżoną decyzję prawidłowo odmówił M. G. prawa do świadczenia przedemerytalnego, wobec czego Sąd - na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. i powołanych wyżej przepisów prawa materialnego - oddalił odwołanie jako bezzasadne.