Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

(...)mieniem w kwocie 1.500 zł A. Ł. w ten sposób, że(...)próśb pokrzywdzonej, wprowadzając w błąd A. Ł. co do zamiaru i(...)próśb pokrzywdzonej, wprowadzając w błąd A. Ł. co do zamiaru i(...)niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem S. A. w ten sposób, że zawarła(...)(...)Na mocy art. 72 § 2 kk Sąd zobowiązał oskarżoną do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: A. Ł. – kwoty 1.500 zł, Z. F. – kwoty 1.000 zł, B. K. – kwoty 2.000 zł, S. A. – kwoty 1.500 zł. (...)Powyższy wyrok zaskarżył apelacją Prokurator Rejonowy w Zakopanem w części dotyczący orzeczenia o karze, na niekorzyść oskarżonej - zarzucając obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 72 § 2(...)(...)Od tego momentu brak było podstaw do kierowania na ten adres jakiejkolwiek korespondencji związanej z procesem, a przesyłanej do oskarżonej.

Uzasadniając orzeczoną karę Sąd Rejonowy stwierdził między innymi, że stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego nie był duży, a stopień jego winy umniejsza działanie w warunkach ograniczonej poczytalności. (...)Powyższe okoliczności nie zostały jednakże należycie uwzględnione przy wyborze sankcji karnej, a nadmierną wagę w tym zakresie Sąd Rejonowy przywiązał do wcześniejszej karalności oskarżonego.

II K 220/12 Sąd Rejonowy uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa oraz na podstawie art. 415§2 kpk pozostawił bez rozpoznania powództwo cywilne wniesione przez M. S. . (...)Zgodnie z brzmieniem cytowanego przepisu, do jego naruszenia dochodzi w sytuacji zastąpienia wyjaśnień lub zeznań, a więc dowodów charakteryzujących się pewnymi wymogami formalnymi, treścią pism, zapisków lub notatek. (...)Autor notatki urzędowej z dnia 6.04.2012 r. (k. 1) funkcjonariusz policji M. O. został przesłuchany w niniejszym postępowaniu w charakterze świadka (k. 110-111) i to po odebraniu przyrzeczenia, a więc z obostrzeniem, które na ogół rzadko jest stosowane w praktyce sądowej. (...)Jak wskazano wyżej, w niniejszej sprawie taka sytuacja nie wystąpiła, bowiem przesłuchany został jako świadek autor notatki, a wyjaśnienie i zeznania złożyły wymienione w notatce osoby.

W ocenie Sądu Okręgowego nie zachodzą naruszenia prawa wskazywane w apelacji, ani brane pod uwagę z urzędu, a zaskarżony wyrok jest trafny. (...)W tej dacie brak było bowiem mienia samorządowego, a zatem i przepisów pozwalających na oddanie takich gruntów w wieczyste użytkowanie. (...)Umowa zawierana była pomiędzy terenowym organem administracji państwowej stopnia podstawowego, a wskazanym w decyzji nabywcą. (...)W wyniku takiego zakwestionowania, brak jest podstaw do podważenia oceny dowodów dokonanej przez Sąd Rejonowy, skoro apelujący nie wykazał istnienia prawa na które się powołuje, a także nie wskazał z jakich dowodów ono ma wynikać.

A. i W. , M. z U. K. , K. J. (1) c. (...)A. i W. i K. J. (1) c. A. i W. to ta sama osoba, która zmarła w 2003 roku, pozostawiając spadkobierców: A. J. , S. J. (1) , A. C. , K. C. - uczestników i skarżącego J. J. . (...)A. i W. .

Jeździła też do J. , średnio raz w miesiącu, a później do F. , co jeden, trzy miesiące, czasem na dwa dni a czasem na tydzień. (...)O kosztach procesu Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 100 kpc , a o kosztach sądowych na podstawie art. 113 w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. (...)Powódka poza odwiedzinami nie mieszkała nigdy z wnukiem P. , a ostatni raz przed śmiercią widziała go prawie 4 miesiące wcześniej, we wrześniu. (...)Przy relacjach pomiędzy dziadkami a wnukami tego rodzaju więź z natury jest ograniczona, zwłaszcza gdy nie mieszkali i nie mieszkają razem.

E. i A. i podziału majątku wspólnego przyznał: na wyłączną własność P. S. , s. (...)J. oraz A. S. , s. (...)J. oraz A. S. , s. (...)Zwolnił A. S. w całości od ponoszenia kosztów sądowych (pkt 4).

Brak jest natomiast adekwatnego związku przyczynowego pomiędzy ich wydaniem a utratą przez powódkę dochodów z działalności gospodarczej, które zsumowała za okres 3 lat do kwoty objętej żądaniem pozwu. (...)Po wydaniu tej decyzji jako nieostatecznej i nieprawomocnej, zostało wydane orzeczenie o pozbawieniu prawa wykonywania działalności (23 sierpnia 2001r.), a dopiero po jego wydaniu decyzja podatkowa została utrzymana w mocy przez dyrektora Izby Skarbowej w K. 24 października 2001r. Zestawienie czasowe powyższych aktów, a przede wszystkim działanie sądu z urzędu implikuje brak związku przyczynowego pomiędzy decyzjami a szkodą, na którą powołuje się powódka. (...)Na bazie takiego materiału dowodowego nie można zrekonstruować związku przyczynowego pomiędzy wydaniem decyzji podatkowych z dnia 16 lipca i 24 października 2001r. a rozstrojem zdrowia i uszczerbkiem na zdrowiu powódki.