Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Strona powodowa jest właścicielem działki nr (...) , a pozwany jest właścicielem działki nr (...) . (...)Obszar budynku, który pozostaje na działce powodów wynosi 3 m 2 , a wartość tego gruntu wynosi 1.573,05 zł. (...)Co więcej punkty 1 a i c pozwu stanowią razem logiczną całość i nie można ich rozpatrywać oddzielnie. (...)Pierwsze z w/w twierdzeń okazało się całkowicie nieprawdziwe a ocenę tą potwierdza opinia biegłego A. K. , której treści i wniosków końcowych pozwany nawet nie próbował podważać.

Udział finansowy w budowie garaży mieli członkowie spółdzielni – w tym powódka A. N. . (...)Powódka A. N. zwracała się do Spółdzielni Mieszkaniowej w G. o przekształcenie prawa do garażu nr (...) w prawo odrębnej własności lokalu. (...)Nie podał też jaka jest różnica między płytą a fundamentem płytowym. (...)(...)w materii będącej przedmiotem opiniowania, a tymczasem biegły ten w ustnej opinii najpierw podtrzymał swoje stanowisko zawarte w opinii pisemnej, następnie zajął stanowisko odmienne, a na koniec uchylił się od sformułowania jednoznacznych wniosków opinii.

Pomiędzy działką pozwanych (...) a posesją P. S. jest przejazd szerokości około 2,5 m. (...)Podkreślenia wymaga, iż ciężar dowodu spoczywa na tym, kto twierdzi, a nie na tym, kto zaprzecza określonym faktom. (...)Nawet najbliższy sąsiad ( a takim ww. świadek nie jest) nie zajmuje się stałą obserwacją konkretnego obszaru. (...)Fakt, że nieruchomość powodów nie sięgała do ogrodzenia G. a obok przebiegała droga potwierdzają też zdjęcia zalegające a aktach na kartach 105 i 106.

W 2006 roku w budynku mieszkalnym za mieszkała z T. P. jego konkubina A. W. (obecnie żona). (...)Niestety wartość tego składnika majątkowego wynosi aż 198.196 zł (w tym nakłady A. W. ). (...)Działka ta stanowi teren rolny, a w terenie jest to łąka. (...)Wydatki, jakie powstały w toku postępowania sąd rozdzielił po równa pomiędzy W. P. a T. P. .

G. A. i J. K. znieśli współwłasność nieuchronności w ten sposób, że całą nieruchomość otrzymał J. K. . (...)Potwierdzenie powoduje więc ustanie stanu bezskuteczności zawieszonej, a umowa rodzi wówczas skutek ex tunc , tj. od chwili jej zawarcia. (...)A Nr (...) oraz § 7 ust. 2 umowy spółki komandytowej z dnia 5 listopada 2008 r., Rep. (...)Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie może bowiem sanować czynności prawnej bezwzględnie nieważnej – a za taką należy uznać czynność prawną zdziałaną przez podmiot nieistniejący, a więc pozbawiony osobowości prawnej ( art. 58 § 1 k.c. ).

Nie została wykazana wysokość roszczenia w zakresie żądania zadośćuczynienia a okoliczności przedstawione w pozwie nie uzasadniają wypłaty tak wysokiej kwoty. (...)Przy przyjęciu, że sprawcą zdarzenia drogowego był pieszy A. S. , który doznał ciężkich obrażeń ciała a poszkodowanym jest kierujący samochodem osobowym V. (...) zaszły podstawy do umorzenia śledztwa. (...)Sąd nie podzielił opinii biegłego ds. rekonstrukcji wypadków A. R. w zakresie wniosków, że(...)do 40km/h uniknąłby potrącenia pieszego a ze względu na popełnienie tego błędu przyczynił się do zaistnienia wypadku. (...)Zgodnie z tym przepisem pieszy jest obowiązany korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych a w razie ich braku z pobocza.

Przede wszystkim umowa o naukę między studentem a uczelnią, której niektóre elementy objęte zostały dyspozycją przepisu art. 99 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. (...)Przedmiotem umowy jest, a przynajmniej powinno być (Izdebski Hubert, Zieliński Jan, Komentarz do art. 160 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym, LEX 2013, 144362), określenie warunków odpłatności za studia i innych usług edukacyjnych, a nie warunków świadczenia tych usług. (...)Student zobowiązuje się do wnoszenia opłat, a uczelnia do należytego świadczenia usług edukacyjnych. (...)SSR A. P.

Skoro bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, a pozew został wniesiony w dniu 31 października 2012r., a zatem po upływie trzech lat liczonych od powyższych dat. (...)Przede wszystkim umowa o naukę między studentem a uczelnią, której niektóre elementy objęte zostały dyspozycją przepisu art. 160 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. (...)Student zobowiązuje się do wnoszenia opłat, a uczelnia do należytego świadczenia usług edukacyjnych. (...)Powyższe także wskazuje na to, że świadczenie w postaci wpłaty czesnego miało charakter okresowy, a jego wysokość zależała od czasu korzystania z usług edukacyjnych uczelni.