Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Organ rentowy wskazał, iż ubezpieczenie męża odwołującej ustało w dniu 31 grudnia 2003 roku, datę śmierci ustalono aktem zgonu na dzień 1 stycznia 2015 roku, a zatem po upływie 18 miesięcy od ustania ubezpieczenia. (...)Zaznaczył, że jest związany wskazaną w akcie stanu cywilnego datą zgonu, a zatem nie można za datę śmierci E. W. przyjąć innej daty, niż datę wskazana w takim akcie. (...)W. , który został wydany we wrześniu 2015 r., a który był konieczny do rozpoznania wniosku o rentę rodzinną. (...)Po złożeniu wniosku o rentę rodzinną – w trakcie postępowania przed Sądem - nastąpiła kolejna okoliczność, a mianowicie w listopadzie 2015 r. zidentyfikowano nieznane dotychczas zwłoki mężczyzny – jako zaginionego E. W. .

Ostatecznie odwołujący wniósł o przyjęcie za okres od 1 stycznia 1974 r. do 28 lutego 1974 r. kwoty wynagrodzenia, którą otrzymywał w 1973 r., a która została udokumentowana. (...)Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury pobieranej przez odwołującego się wynosił ostatnio 120,72%, a do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych, tj. od stycznia 1979 roku do grudnia 1988 roku. (...)W ocenie Sądu nie ma zatem przeszkód, by przyjąć za okres od 1 stycznia 1974 r. do 28 lutego 1974 r. wynagrodzenie w w/w kwotach, skoro ustalono, że odwołujący wykonywał tę samą pracę co w 1973 r., a zatem nie mógł z pewnością pobierać niższego wynagrodzenia w spornym okresie. (...)A zatem brak normy prawnej, według której wynagrodzenia otrzymywane w czasie zatrudnienia za granicą stanowiłyby w pełni (w pełnej wysokości) podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne według tych samych zasad, jakie obowiązują dla zatrudnionych w kraju.

Pozwany Z. L. mieszkał w mieszkaniu powódki od urodzenia, najpierw z rodzicami, a potem z własną rodziną. (...)W ocenie Sądu okoliczności przedmiotowej sprawy potwierdziły, że pozwany zachowuje się w sposób uciążliwy dla innych mieszkańców i wykracza przeciwko porządkowi domowemu, a jednocześnie, że pozwany jest chory, bezrobotny, korzysta z pomocy opieki społecznej i nie wchodzi w konflikty z sąsiadami. (...)W okolicznościach niniejszej sprawy podmiotem inicjującym postępowanie o eksmisję jest właścicielka lokalu zajmowanego przez pozwanego, a nie inny lokator, czy właściciel innego lokalu znajdującego się w budynku. (...)Należy zauważyć, iż Sąd Okręgowy w rzeczywistości nie dokonał zmiany pkt I wyroku, który nie był zaskarżony apelacją interwenienta ubocznego a pozwany w ogóle apelacji nie składał, bowiem nie ingerował w jego treść, a jedynie uzupełnił o wskazanie powodów(...)

Wobec powyższego Sąd Rejonowy w oparciu o art. 415 k.c. uznając, iż odpowiedzialność ponosi jedynie pozwana spółka (...) S.A. z siedzibą w W. orzekł jak na wstępie, a o kosztach postępowania rozstrzygnął na zasadzie art. 98 k.p.c. (...)Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania. (...)Podobnie zresztą nie budzi wątpliwości, że wymieniona w fakturze dwukrotnie usługa montażu opony była w rzeczywistości usługą demontażu uszkodzonej, a następnie montażu nowej opony. (...)Jak wyżej wskazano Sąd orzekając w sprawie ma na uwadze całość zgromadzonego materiału, na jego podstawie ustala stan faktyczny, a następnie dokonuje oceny zasadności podniesionych roszczeń.

Motywacją pozwanej do podpisania ugody była chęć opóźnienia (w jej przekonaniu) działań windykacyjnych, a nie chęć zrzeczenia się zarzutu przedawnienia po to, aby dobrowolnie dokonać spłaty zadłużenia. (...)(...)się zarzutu przedawnienia przez pozwaną, a w konsekwencji uznanie roszczenia za przedawnione na podstawie art. 118 k.c. ; - błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że ugoda zawarta pomiędzy stroną pozwaną a powodem nie stanowiła dorozumianego zrzeczenia(...)(...)Natomiast skoro tego nie uczynił, a z powoływanych zachowań pozwanej nie wynika niewątpliwie jej zamiar zrzeczenia się zarzutu przedawnienia, to powód nie może obecnie skutecznie w każdym działaniu powódki wobec niego jako wierzyciela upatrywać jej oświadczenia o zrzeczeniu się tego zarzutu. (...)Przytoczyła także racjonalne powody zgody na zawarcie ugody, a następnie porozumienia do ugody, tj. wizyty i telefony pracowników firmy windykacyjnej, którzy przekonywali ją, że na wypadek niepodpisania ugody będzie przegrana w sprawie sądowej.

Przez 6 tygodni leżała w domu, a później ambulatoryjnie leczona była w Poradni (...) . (...)Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd Rejonowy przyjął, iż za utrzymanie chodnika przy ul. (...) w K. , na którym doszło do przedmiotowego zdarzenia odpowiadają solidarnie Gmina K. , a pośrednio jako związana umową ubezpieczenia(...)(...)Argumenty podniesione przez stronę pozwaną odnośnie błędów w ustaleniach faktycznych polegających na przyjęciu, iż do przedmiotowego zdarzenia nie doszło na śliskim, oblodzonym chodniku, a w konsekwencji naruszenia przez Sąd zarówno prawa procesowego jak i prawa materialnego są niezrozumiałe. (...)Zgodnie z niekwestionowanymi w tym zakresie ustaleniami do zdarzenia doszło jednak na chodniku, a nie na jezdni.

(...)na rozstrzygnięcie sprawy to jest: a art. 14 ust. 4 u.o.p.l.(...)innym lokalu niż dotychczas używany, a w szczególności nie jest konieczne(...)posiada możliwości samodzielnego utrzymywania się, a tym samym zamieszkiwania w lokalu(...)(...)(...)lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach. (...)Niezrozumiały jest zarzut naruszenia przez Sąd Rejonowy art. 6 k.c. „poprzez jego niewłaściwe zastosowanie” bowiem Sąd ten tego przepisu nie stosował, a przynajmniej na to się w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia nie powołuje. (...)W zasadzie w sprawie główne fakty nie były sporne, sporna była tylko ich ocena, a więc subsumpcja, która następuje już po ustaleniu stanu faktycznego i jest jego konsekwencją.

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy przyjął, iż pozwanemu nie można przypisać wyłącznej winy w spowodowaniu szkody w pojeździe marki V. (...) , a tylko takie ustalenie powodowałoby możliwość przypisania mu odpowiedzialności za to zdarzenie. (...)(...)na tę okoliczność żadnego dowodu, a z zeznań pozwanego wynika, iż w chwili, w której doszło do powstania szkody, nie odbywał on już kursu w ramach nauki jazdy, a jedynie przebywał w samochodzie, aby(...)(...)Pozwany J. L. był kursantem Ośrodka Szkolenia Kierowców J. H. (1) w ramach kursu przygotowawczego do egzaminu na prawo jazdy w okresie od 6.03.2014r. do 18.06.2014r. a w dniu zdarzenia, tj. 29.05.2014r.(...)(...)Skoro bowiem ustalono, że J. L. nie znajdował się w samochodzie jedynie jako pasażer z grzeczności, a jako kursant odbywający szkolenie, nie był osobą trzecią w rozumieniu w/w przepisów, a tym samym nie można mu przypisać winy za wyrządzenie szkody w pojeździe marki V. (...) .