Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

W dniu 25.07.2011 r. została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności pomiędzy Wyższą Szkołą (...) w W. a powodem (...) spółka z o.o. w W. . (...)Skoro pozew został wniesiony w dniu 30.11.2012 r., a zatem po upływie 3 lat liczonych od powyższych dat, Sąd Rejonowy uznał za skuteczny podniesiony przez pozwanego zarzut przedawnienia. W tym stanie rzeczy, Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie jest niezasadne i je oddalił, a o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. (...)Jest oczywiście możliwe obliczenie z dużym prawdopodobieństwem pełnej wysokości czesnego, przy przyjęciu, że nauka w szkole wyższej przebiegała będzie bez zakłóceń, a student zakończy ją w określonym terminie.

Zarzucając: - obrazę prawa procesowego mającą wpływ na treść rozstrzygnięcia, a to art. 343§7 kpk w(...)(...)Zgodnie z art. 343§6 i 7 kpk w razie złożenia przez prokuratora wniosku w trybie art. 335 kpk , sąd wniosek taki uwzględnia orzekając zgodnie z jego treścią, a w razie uznania, że nie zachodzą podstawy do jego uwzględnienia, kieruje sprawę do rozpoznania na zasadach ogólnych. (...)Rzecz w tym, że zgodnie z art. 335§1 kpk porozumienie ma dotyczyć kary i środka karnego, a skoro w niniejszej sprawie uzgodnienia co do przepadku nie było, to nie można go było orzec w trybie art. 343§6 kpk . (...)Zaznaczyć przy tym jeszcze należy, iż przepadek w oparciu o art. 44§2 kk w sytuacji zastosowanej przez Sąd Rejonowy, ma charakter fakultatywny, a więc brak takiego orzeczenia nie naruszał prawa materialnego.

Nie wykazał też związku przyczynowego między zdarzeniem a utratą zęba przez pokrzywdzonego. (...)Uraz ten jest na tyle typowy dla pobić, że zbędne było szersze wykazywanie związku przyczynowego między zachowaniem oskarżonych a tym urazem. (...)A. D. został zatrzymany jako sprawca pobicia bezpośrednio po jego zaistnieniu, a obydwaj oskarżeni słuchani w postępowaniu przygotowawczym przyznali się do winy. (...)Oczywiście chybiony, a wręcz niezrozumiały jest zarzut obrazy art. 424§1 kpk .

Bezzasadne były argumenty apelacji zamierzające do wykazania, że oskarżony wzywał policję na interwencję, a zatem nie on wywołał awanturę i nie używał przy tym gróźb karalnych. (...)Należy podkreślić, że oskarżony przyznał ostatecznie, iż wypowiedział pod adresem F. P. przypisywane mu słowa, a kwestionował jedynie, czy owe wypowiedzi mogły stanowić groźbę, której spełnienia obawiał się pokrzywdzony. (...)F. P. mógł realnie obawiać się spełnienia groźby skoro pozostaje z oskarżonym w długotrwałym konflikcie na tle własnościowym, a oskarżony zachowywał się agresywnie usiłując ponownie dowieść swoich racji w sporze o nieruchomość. (...)Nie sposób zgodzić się także z wywodami apelującego, że grożenie przemocą nie było realne a stanowiło tylko wyraz złości i wzburzenia oskarżonego.

Oskarżony zarzucił także wyciągnięcie niewłaściwych wniosków z zeznań świadków R. G. , P. P. , B. H. , M. G. , A. S. J. B. i S. J. . (...)W jego ocenie wymierzenie mu jakiejkolwiek kary za jego szlachetny czyn tylko go rozjątrzy, a nawet może go zmusić do przekroczenia kiedyś granic obrony koniecznej. (...)Dodać należy, że w wyjaśnieniach składanych w postępowaniu przygotowawczym oskarżony przyznał, że rzucił kamieniem (nie tynkiem, jak utrzymuje w apelacji) w koparkę, a kamień trafił w nadkole – k. 47 (a więc nie tylko „straszył”). (...)Przypomnieć należy, iż bezpośrednio po zdarzeniu wezwana została policja, a funkcjonariusze potwierdzili w zeznaniach, że po przybyciu na miejsce zajścia widzieli rozbite szkło.

W wyniku tego podziału S. C. otrzymał działkę nr (...) , a B. – działkę (...) . (...)Po jej północnej stronie przebiega co prawda główna droga w W. - ul. (...) , ale pomiędzy nią a działką pozwanych przepływa potok. (...)W czasie budowy domu S. i A. C. tak właśnie były dowożone materiały. (...)Dokonując ustaleń Sąd I instancji wskazał na jakich dowodach się oparł oraz wyjaśnił, którym z nich dał wiarę, a ocenę tą uzasadnił.

Anna Burnagiel po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2013r. na rozprawie sprawy z wniosku R. H. przy uczestnictwie A. H. (1) o podział majątku(...)778/10 p o s t a n a w i a : oddalić apelację. (...)Inwestycja była realizowana przez A. T. . (...)Obecną partnerką A. W. wnioskodawca R. H. poznał w 1995 r. (...)W szczególności nie zasługują na uwzględnienie zarzuty apelującej odnośnie niewłaściwej oceny zeznań A. B. , D. H. (1) i A. H. (2) .

(...)2011 r. do dnia zapłaty, a także ustawowymi: od kwoty 20.963,90 zł od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty, a od kwoty 25,65 zł od dnia złożenia pozwu do dnia zapłaty. (...)W uzasadnieniu swojego stanowiska zarzucił powódce, że nie uwzględniła ona wpłat dokonywanych przez niego po wypowiedzeniu umowy, a przed zainicjowaniem przedmiotowego powództwa, w tym wpłaty na kwotę 800 zł. (...)(...)powodowa wypowiedziała pozwanym umowę ugody, a następnie pismami z dnia 7 kwietnia 2011 r. wezwała ich do zapłaty całkowitego zadłużenia. (...)(...)2010 r. o ustanowieniu hipoteki a także umowa, której jest stroną, o przelewie wierzytelności z umowy ubezpieczenia - celem dodatkowego zabezpieczenia umowy kredytu.