Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

A. B. był studentem Wyższej Szkoły (...) w N. w roku akademickim 2002/2003 na Wydziale (...) . (...)Z tej przyczyny całkowicie więc bez znaczenia jest wywód apelacji wskazujący na różnicę pomiędzy istotą usług związanych z nauką, a istotą samego zlecenia. (...)Stanowisko w tym względzie, w ocenie Sądu Okręgowego, jest utrwalone i nie uległo zmianie, a wynika z niego w sposób(...)się w ramach procesu nauczania, a zatem do roszczeń z tym związanych mają zastosowanie kwestionowane przez skarżącego przepisy. (...)Powyższe także wskazuje na to, że świadczenie w postaci wpłaty czesnego miało charakter okresowy, a jego wysokość zależała od czasu korzystania z usług edukacyjnych uczelni.

Pas o szerokości co najmniej 2 m od krawędzi drogi nie należał do właściciela działki, a do zarządu dróg. (...)W latach 60-tych ubiegłego wieku były tam wypasane owce dziadka powódki, a następnie na jego polecenie działka była wykaszana. (...)W maju 2013 r. strona pozwana postawiła drewniany płot, przecinający nieruchomość powodów wzdłuż linii biegnącej równolegle do drogi asfaltowej, a na odgrodzonej części zasadziła drzewka. (...)Zaznaczyć jednak należy, że Sąd Rejonowy w swych ustaleniach przyjął, że pas o szerokości co najmniej 2 m od krawędzi drogi nie należał do właściciela działki, a do zarządu dróg.

Wspomina moment, gdy jego ojciec wyszedł z wagonu by nazbierać trawy dla przewożonych zwierząt, a dalej, że ten został zatrzymany przez pilnujących żołnierzy, a następnie był popychany i uderzany. (...)Rodzina została pozbawiona hodowanych zwierząt, a w konsekwencji także źródła dochodu i pożywienia. (...)Powyższe potwierdzają same zeznania powoda, który wskazywał, że częściowo sam pamięta, a częściowo z opowieści innych osób, w tym rodziców, jak przebiegała akcja przesiedlania ludności, w jakich warunkach żyli, a także co i w jakim stanie pozostawili w K. w 1947 roku. (...)Powyższa konstatacja wprost dotyczy rozpoznawanej sprawy, gdy zważy się, iż zdarzenie z którym powód wiąże odpowiedzialność pozwanego Skarbu Państwa miało miejsce w 1947 roku, a więc pod rządem kodeksu zobowiązań , a nie ustawy z 15 listopada 1956 roku.

A. C. zmarła w dniu 4 maja 1964 r. a spadek po niej na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt Ns 850/10 nabyli mąż M. C. (1) oraz córki M. S. i D. G. po 1/3 części. (...)Na uwagę zasługuje również, że pomiędzy wnioskodawcą a uczestniczką I. B. nie zachodzi sprzeczność interesów. (...)A. C. zmarła w dniu 4 maja 1964 r., a M. C. (1) w dniu 2 listopada 1967 r. (...)Postępowanie spadkowe po A. C. nie zostało wówczas przeprowadzone, w treści księgi wieczystej jako współwłaścicielki nieruchomości figurowały więc, jak wskazano powyżej - A. C. i jej córka - M. S. .

Podział ten miał być przygotowaniem do zamiany pomiędzy W. C. i K. C. a wnioskodawcą. (...)Według wariantu „I A”, szlak służebny zgodnie z projektem służebności sporządzonym przez mgr inż. (...)Dojazd do hotelu urządzono stosownie do wariantu I (a nie wariantu IA). (...)Podkreślić trzeba, że siedlisko wnioskodawcy nie jest duże a pas służebny ma szerokość 5 metrów.

G. A. i J. K. znieśli współwłasność nieuchronności w ten sposób, że całą nieruchomość otrzymał J. K. . (...)Potwierdzenie powoduje więc ustanie stanu bezskuteczności zawieszonej, a umowa rodzi wówczas skutek ex tunc , tj. od chwili jej zawarcia. (...)A Nr (...) oraz § 7 ust. 2 umowy spółki komandytowej z dnia 5 listopada 2008 r., Rep. (...)Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie może bowiem sanować czynności prawnej bezwzględnie nieważnej – a za taką należy uznać czynność prawną zdziałaną przez podmiot nieistniejący, a więc pozbawiony osobowości prawnej ( art. 58 § 1 k.c. ).

Sąd Rejonowy w Nowym Targu zasądził od strony pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz małoletniego powoda A. Ł. (1) kwotę 20 000 zł płatną do rąk przedstawiciela ustawowego – matki A. Ł. (2) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lutego 2011 r. do dnia zapłaty (pkt I). (...)Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania. (...)Jeśli okoliczność ta miała w ogóle znaczenie, to wiązała się z zachowaniem osoby trzeciej tj. ojca powoda, a nie jego samego. (...)Wskazana przez powoda liczba odbytych rozpraw oraz przeprowadzony dowód z opinii biegłego, a nawet fakt odroczenia ogłoszenia wyroku w sprawie, nie mogą zmienić tej oceny.

W pewnym momencie podszedł do nich pozwany A. H. i bez powodu zaczepił powoda i jego kolegów. (...)Wyrokiem z dnia 18.02.2003r. (w sprawie II K 68/02), uznając A. H. winnym popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 pkt 1 k.k. (...)Prowadzone leczenie nie dawało szans przywrócenia powodowi widzenia w prawym oku a zmierzało jedynie do zachowania oka. (...)Zdaniem Sądu I instancji pozwany A. H. jest obowiązany do naprawienia wyrządzonej powodowi szkody poprzez wyłożenie z góry sumy potrzebnej na koszty leczenia.