Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

W pisemnym uzasadnieniu apelacji oskarżony podniósł, że Sąd Rejonowy bezzasadnie dał wiarę zeznaniom świadków, którzy są ze sobą spokrewnieni, poza tym pomiędzy nimi a oskarżonym istnieje konflikt o drogę. (...)Sąd Rejonowy starannie, wnikliwie i obiektywnie odniósł się do wszystkich przeprowadzonych w toku postępowania dowodów, a w konsekwencji dokonał zgodnej z art. 7 kpk oceny tych dowodów. (...)(...)pobliskim jego miejscu zamieszkania (a świadczy o tym wielość zachowań(...)zamierzał się do niego stosować, a tym samym działał z góry powziętym zamiarem naruszania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. (...)W tym stanie rzecz Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że z podstawy wymiaru kary pozbawienia wolności wyeliminował przepis art. 58 § 3 kk , a w pozostałym zakresie wyrok ten utrzymał w mocy.

Obrońca wskazał w apelacji na konflikt sąsiedzki pomiędzy rodziną A. H. , której chłopakiem jest i z którą zamieszkuje oskarżony a rodziną M. i W. H. . Na początku sierpnia 2014 r., a więc w okresie, kiedy miało dojść do popełnienia przestępstwa doszło do eskalacji konfliktu, rodzice M. i W. H. otrzymali od pełnomocnika rodziców A. H. pismo - wezwanie z dnia 28.07.2014 r. do zaprzestania naruszania służebności. (...)Kwestionując wiarygodność zeznań świadków M. H. i W. H. autor apelacji powołał się na dwa podstawowe argumenty, a to konflikt sąsiedzki pomiędzy rodziną A. H. i rodziną W. oraz M. H. , a także spóźnione zawiadomienie o przestępstwie. (...)Trudno założyć racjonalnie, aby spór rodziców A. H. i rodziców M. i(...)jest w jakikolwiek sposób zaangażowana, a jedynie pozostaje w związku z A. H. , bowiem w ten sposób zwaśnione strony nie mogłyby osiągnąć dla siebie jakichkolwiek korzyści w sporze gruntowym.

(...)3/24 częściach, K. G. i A. G. po 4/24 części, co wynika z KW (...) . (...)Wskazane pełnomocnictwo nie obejmowało jednak upoważnienia do zawarcia umowy o zarząd nieruchomością, a ponadto oświadczeniem z dnia 13.09. 2011r. (...)Tymczasem to wyłącznie sąd, a nie strona jest uprawniony do dokonania ustaleń na podstawie oceny materiału dowodowego, w oparciu o zasadę swobodnej oceny polegającej na możliwości analizy wszystkich zgromadzonych dowodów. Poszczególne zarzuty w tym zakresie odnoszące się do wykazania zasadności powództwa, są niezasadne, a niejednokrotnie sprzeczne.

Tymczasem oskarżony tego nie uczynił, a na dodatek wyzyskał błąd obojga pokrzywdzonych dopuszczając się w efekcie oszustwa przez zaniechanie. (...)Podkreślić należy, że Sąd Rejonowy skrupulatnie przeprowadził postępowanie dowodowe dążąc do wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a jedynie niewłaściwie ocenił okoliczności czynu z pkt 3 aktu oskarżenia, które znamienne były dla występku z art. 286 § 1 kk . (...)Oskarżony nie powiadomił o tym fakcie pokrzywdzonych, a w ten sposób wyzyskał ich błąd co do realizacji postanowień umowy ubezpieczenia i doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. (...)Wszystkie okoliczności czynu popełnionego przez oskarżonego zostały przez sąd pierwszej instancji prawidłowo ustalone, a czyn ten cechował się znikomą społeczną szkodliwością, zachodziły więc podstawy do umorzenia postępowania.

Oskarżony podniósł, iż orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w rozmiarze 9 lat jest zbyt restrykcyjne i niesprawiedliwe, gdyż nie prowadził samochodu, a jedynie znajdował się w jego wnętrzu, a kluczyki nie znajdowały się w stacyjce. (...)Zatarcie skazania nastąpiło z mocy prawa, a jako niebyłe winno zostać usunięte z rejestru skazanych. (...)Już sama tylko treść wyjaśnień oskarżonego wskazuje, że jest on kierowcą rażąco nieodpowiedzialnym, a zatem należy orzec wobec niego odpowiednio surowy środek karny. (...)Dodać należy, że gdyby istotnie oskarżony nie kierował pojazdem, a jedynie znajdował się w jego wnętrzu, to nie byłoby jakichkolwiek podstaw do uznania jego winy, a tym samym orzeczenia kary oraz środka karnego.

U. z 1983r. nr 8 poz. 43 z zm.) odmówił A. P. przyznania emerytury. Uzasadniając decyzję organ rentowy wskazał, że A. P. na dzień 1 stycznia 1999 roku udowodnił okresy składkowe, nieskładkowe w wymiarze 25 lat, 5 miesięcy i 4 dni jednak nie wykazał okresów pracy w warunkach szczególnych, a zatem nie spełnia warunków do przyznania emerytury. (...)Od 17 maja 1996 roku A. P. jest zatrudniony w firmie (...) P. , która powstała w miejsce (...) w P. . (...)Z odwołującym w (...) P. pracowali T. M. i A. M. .

U. z 2013r., poz. 1403 z zm.) w sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych , a ponadto do przyznawania świadczeń z(...)(...)(...)oraz 206,76 zł dodatku pielęgnacyjnego), a zatem - w świetle powyższych rozważań - ta kwota stanowi świadczenie podlegające zwrotowi za każdy ze spornych miesięcy.

W dniach pomiędzy 26 a 28 października 2010 r. pracownicy socjalni odwiedzali powódkę w miejscu zamieszkania. (...)Za ich namową powódka w dniu 28 października 2010 r. udała się do lekarza rodzinnego, a następnie zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w G. . (...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została właściwie i wszechstronnie. (...)Pozwany w swoich zeznaniach starał się przedstawić siebie w jak najlepszym świetle, a tym samym umniejszyć swoją winę.