Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

(...)837/12 p o s t a n a w i a : 1 oddalić apelację; 2 orzec, że wnioskodawca i uczestnik ponoszą koszty postępowania apelacyjnego związane ze swym udziałem w sprawie. (...)A nr (...) , zawartą w trybie wywłaszczenia. (...)Ponieważ płyty betonowe zostały położone bezpośrednio na ziemi, w wyniku przejeżdżania uległy one zniszczeniu, a to z kolei spowodowało, że szlak drożny wymagał modernizacji. (...)Z przejazdu po szlaku korzystał nie tylko (...) w celu dowiezienia towaru, ale również Bank (...) w N. , a od momentu opuszczenia budynku (...) przez (...) , także wnioskodawca.

W tym samym dniu powódka dokonała zgłoszenia szkody w (...) S.A. a oględziny pojazdu przez pracownika Towarzystwa (...) były dokonane w dniu 21.02.2013 r. (...)Samochód powódki marki R. (...) nr rej (...) był wyprodukowany w 2008 r. a data pierwszej rejestracji to dzień 26.11.2008 r. (...)A zatem jeśli do osiągnięcia tego celu konieczne jest zużycie nowych części to poniesione na nie wydatki wchodzą w skład kosztów naprawienia szkody. (...)Sąd Rejonowy nie naruszył zasad z art. 233 § 1 k.p.c. a zarzuty apelującego pozostały gołosłowne.

(...)629/13 p o s t a n a w i a : 1. zmienić zaskarżone postanowienie(...)(...)Taki stan rzeczy potwierdzają zgodnie wszyscy zainteresowani, a także świadkowie, w tym i matka wnioskodawcy. (...)Z żadnego z przeprowadzonych w sprawie dowodów osobowych nie wynika także, aby spory o drogę po śmierci ojca wnioskodawcy toczyły się pomiędzy właścicielami działek, a więc J. i G. S. z jednej strony, a J. i M. G. z drugiej. (...)Dokonując ustaleń Sąd I instancji wskazał na jakich dowodach się oparł oraz wyjaśnił, którym z nich dał wiarę, a którym wiarygodności odmówił.

S. D. zmarł najprawdopodobniej między 8, a 11 sierpnia 2011 r. (...)Pozwany bowiem przekazał zaliczki na opłaty za przejazd, a nie na diety. (...)Sąd Okręgowy nie dostrzega żadnych błędów w ocenie dowodów Sądu I instancji, a poczynione ustalenia faktyczne uznaje za własne. (...)W sprawie nie było sporne, iż pozwany kosztów transportu zwłok nie pokrył, a poniosła je powódka.

II), a w pkt. (...)M. i A. oraz M. J. (1) c. (...)M. B. zmarł 17 października 1978 r. a J. L. w maju 1996 roku. (...)J. L. namawiał matkę, żeby wybudowała sobie coś na tej działce razem z siostrą A. R. (2) (matką uczestniczki A. R. (1) ).

A. i J. K. . (...)A. Rzetecka - Gil, Komentarz do Kodeksu cywilnego, Lex). (...)Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania..., s. 268). (...)Z. Radwański, A. Olejniczak, Zobowiązania..., s. 268).

Kw. 2449/14 p o s t a n a w i a : oddalić apelację. (...)Wskazana instytucja nie obala bowiem domniemania z art. 3 u.k.w.h. i nie ogranicza uprawnionego w rozporządzaniu prawem, a jedynie wyłącza rękojmię wiary publicznej ksiąg wieczystych. (...)Wbrew wywiedzionym w apelacji twierdzeniom skarżącej, przedmiotem prawomocności materialnej wyroku jest ostateczny rezultat rozstrzygnięcia, a nie przesłanki, które do niego doprowadziły. (...)Wpis może zostać dokonany wówczas, kiedy załączone do wniosku dokumenty zgodnie z przepisami prawa materialnego dają podstawę do jego dokonania, a treść księgi wieczystej wpisu takiego nie wyklucza.

Wskazał, iż odpowiedzialność pozwanego za szkody powstałe w wyniku pożaru była niekwestionowana a spór dotyczył jedynie wysokości należnego powodom odszkodowania. (...)W sprawie nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc . (...)To na zasadzie a contrario pozwala zaś twierdzić, iż przy szkodach te wartości przekraczających, występuje obwiązek uwzględnienia stopnia zużycia budynku. (...)Co do relacji między wysokością należnego odszkodowania a wysokością sumy ubezpieczeniowej wskazał z kolei Sąd Najwyższy, iż ta ostatnia stanowi jedynie górną granicę świadczenia zakładu ubezpieczeń w razie zajścia wypadku ubezpieczeniowego, a więc i górną granicę wysokości odszkodowania.