Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

W tym celu uczestniczka zwróciła się o pomoc do swojej ciotki A. C. . (...)Następnie wykonywał on poszczególne elementy stolarskie, a więc okna, drzwi. (...)Sąd Rejonowy precyzyjnie omówił, dlaczego świadkom W. M. , T. M. (2) , M. M. , J. M. , P. K. , S. J. , A. M. , A. L. i P. D. dał wiarę i wskazał, w jakim zakresie zeznania O. C. , T. L. na wiarę nie zasługiwały. (...)Potwierdzają to też zeznania świadków A. H. (k. 110v), P. D. (k. 140), A. L. (k. 141v), T. M. (1) (k. 142v) i T. L. (k. 154).

Pomiędzy nią, a zmarłą istniała silna, serdeczna więź emocjonalna, utrwalona jeszcze z dzieciństwa, albowiem wychowywały się razem, a z uwagi na dość dużą różnicę wieku, powódka pozostawała nieraz (zwłaszcza w okresie wakacyjnym) pod bezpośrednią opieką zmarłej siostry. (...)Wskazując na wymienione naruszenia, apelujący podnosił również, że siostra w dacie zdarzenia zamieszkiwała poza domem rodzinnym, a powódka, ma oprócz zmarłej bliskich krewnych, którzy pomagali jej przezwyciężyć traumę. Ponadto strona pozwana zarzucała niezasadność zasądzenia odsetek, od daty przyjętej przez Sąd Rejonowy, a nie od daty wydania orzeczenia. (...)Odpowiedniość kwoty zadośćuczynienia ma służyć złagodzeniu doznanej krzywdy, a jednocześnie nie stanowić źródła wzbogacenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9.02. 2000 r., III CKN 582/98, LEX nr 52776 ).

W ocenie Sądu, kwota taka byłaby zbyt niska zwłaszcza, że powód w tym okresie nie płacił czynszu, zajmując sam mieszkanie stron, a należności czynszowe regulowała pozwana. (...)Na tej podstawie poczynił ustalenia zgodne z tymi dowodami i wysnuł z nich trafne wnioski, a w konsekwencji tego w sposób właściwy zastosował prawo. Dokonując ustaleń Sąd I instancji wskazał na jakich dowodach się oparł i dlaczego oraz wyjaśnił, którym z nich dał wiarę, a ocenę w tym zakresie uzasadnił. (...)Pozwana pobiera niższe świadczenie rentowe niż powód, a jej stan zdrowia i długotrwała niesprawność, nie daje możliwości zarobkowania.

Wskazał, że łączne koszty powoda wyniosły 3.463,00 zł, a skoro wygrał sprawę w 75 % należy mu się zwrot 2.597,25 zł. (...)W tym wypadku jego znaczenia nie można przeceniać zwłaszcza z tego względu, że uszczerbek ten miał charakter długotrwały (a nie stały), a więc taki, który powodował upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy. (...)Odpowiada ono wymogom art. 328 § 2 k.p.c. , a odmienne twierdzenie apelującego jest pozbawione jakichkolwiek podstaw. (...)Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 385 k.p.c. , a o kosztach postępowania apelacyjnego na podstawie art. 98 § 1 k.p.c.

Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została prawidłowo i wszechstronnie. (...)Decydując się na przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron Sąd Rejonowy winien zatem przesłuchać powoda jak i wszystkich pozwanych, a nie dopuścić dowód jedynie z przesłuchania jednego z pozwanych. (...)Przyjąć zatem należy, że zarzut ten stanowi rozwinięcie poprzedniego, a tym samym nie zasługuje na uwzględnienie z powyżej opisanych już przyczyn. (...)Poza tym jednak zwrócić należy uwagę, że jak wynika z niekwestionowanych ustaleń Sądu Rejonowego, pozwany B. F. zatrudnienie na podstawie umowy o pracę podjął od dnia 1 czerwca 2010 roku, a do uszkodzenia samochodu miało dojść później bo w lipcu bądź sierpniu 2010 roku.

Nie została wykazana wysokość roszczenia w zakresie żądania zadośćuczynienia a okoliczności przedstawione w pozwie nie uzasadniają wypłaty tak wysokiej kwoty. (...)Przy przyjęciu, że sprawcą zdarzenia drogowego był pieszy A. S. , który doznał ciężkich obrażeń ciała a poszkodowanym jest kierujący samochodem osobowym V. (...) zaszły podstawy do umorzenia śledztwa. (...)Sąd nie podzielił opinii biegłego ds. rekonstrukcji wypadków A. R. w zakresie wniosków, że(...)do 40km/h uniknąłby potrącenia pieszego a ze względu na popełnienie tego błędu przyczynił się do zaistnienia wypadku. (...)Zgodnie z tym przepisem pieszy jest obowiązany korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych a w razie ich braku z pobocza.

(...)również do stosunków między pozwanym a uczelnią, z którą zawarł umowę.

Postanowienia kolejnej umowy z dnia 25 stycznia 2012 r. nie zmieniały powyższych ustaleń, a jedynie przedłużyły termin ich realizacji. (...)A nr (...) zawarte w jej § 8, a dotyczące zapłaty reszty ceny, pozostają(...)A nr (...) , potwierdzając wcześniejsze ustalenia, M. M. oświadczył, że korzysta z zastrzeżonej w umowie z dnia 28 czerwca 2004 r. możliwości rozliczenia w ramach reszty ceny, własności wyodrębnionych lokali mieszkalnych. (...)A nr (...) jako „M1” w budynku A (§ 2).