Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

II K 780/12 Sąd Rejonowy w Nowym Targu postępowanie karne przeciwko oskarżonym umorzył z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynów, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa. (...)Nie można mówić, by w niniejszej sprawie oskarżeni prowadzili proceder, a więc działanie trwające dłuższy czas, charakteryzujące się powtarzalnością zachowań sprzecznych z prawem. (...)Sąd Rejonowy tak nie stwierdził, a jedynie słusznie jako jeden z argumentów świadczących o znikomym stopniu społecznej szkodliwości czynu oskarżonych uznał to, że oprócz znaków towarowych (...) , butle były oznakowane oznaczeniami innego dystrybutora, a nie wyłącznie (...) . (...)W istocie wszelkie argumenty Sądu Rejonowego zmierzały do wykazania, że stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych jest znikomy, a jedynie niektóre sformułowania mogły być mylące.

Uzasadniając orzeczoną karę Sąd Rejonowy stwierdził między innymi, że stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego nie był duży, a stopień jego winy umniejsza działanie w warunkach ograniczonej poczytalności. (...)Powyższe okoliczności nie zostały jednakże należycie uwzględnione przy wyborze sankcji karnej, a nadmierną wagę w tym zakresie Sąd Rejonowy przywiązał do wcześniejszej karalności oskarżonego.

(...)mieniem w kwocie 1.500 zł A. Ł. w ten sposób, że(...)próśb pokrzywdzonej, wprowadzając w błąd A. Ł. co do zamiaru i(...)próśb pokrzywdzonej, wprowadzając w błąd A. Ł. co do zamiaru i(...)niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem S. A. w ten sposób, że zawarła(...)(...)Na mocy art. 72 § 2 kk Sąd zobowiązał oskarżoną do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: A. Ł. – kwoty 1.500 zł, Z. F. – kwoty 1.000 zł, B. K. – kwoty 2.000 zł, S. A. – kwoty 1.500 zł. (...)Powyższy wyrok zaskarżył apelacją Prokurator Rejonowy w Zakopanem w części dotyczący orzeczenia o karze, na niekorzyść oskarżonej - zarzucając obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 72 § 2(...)(...)Od tego momentu brak było podstaw do kierowania na ten adres jakiejkolwiek korespondencji związanej z procesem, a przesyłanej do oskarżonej.

(...)mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 413 § 1 i 2 kpk poprzez niedokładne określenie przypisanego oskarżonemu czynu polegające na pominięciu w opisie czynu jednego ze znamion przestępstwa, a mianowicie „powierzonego”. W uzasadnieniu Prokurator podał, że nie kwestionuje rozstrzygnięcia Sądu w zakresie winy i kary, a jedynie zarzuca pominięcie przez Sąd w opisie czynu znamienia „powierzone”, które należy do znamion występku z art. 284 § 2 kk . (...)Tym samym doszło istotnie do obrazy przepisu art. 413 § 2 pkt 1 kpk , przez niedokładne określenie przypisanego oskarżonemu czynu, a co miało wpływ na treść orzeczenia. (...)LEX nr 598844/ - „Znamiona przestępstwa muszą być zamieszczone w sentencji wyroku, w opisie przypisanego czynu, a nie tylko w uzasadnieniu wyroku”.

Kwestionując ustalenia faktyczne obrońca wskazał, że oskarżona jest wieloletnim kierowcą, a odcinek drogi, na którym doszło do wypadku (prosty i o dobrej nawierzchni) przemierzała ona wielokrotnie. (...)Bezzasadny był podniesiony w apelacji zarzut naruszenia przepisów postępowania, a w szczególności art. 7 kpk . (...)Dodać należy, że opinia biegłych nie została przez obrońcę zakwestionowana, a przeciwnie, obrońca wskazał, że opinia ta ma kluczowe znaczenie dla oceny zachowania oskarżonej, a więc i przyczyn zdarzenia, albowiem(...)(...)Przyczyny nagłej zmiany pasa ruchu mogły być bowiem zupełnie inne, a świadkowie poruszający się innym samochodem, z oczywistych względów powodów zachowania oskarżonej nie byli w stanie ocenić.

S. D. zmarł najprawdopodobniej między 8, a 11 sierpnia 2011 r. (...)Pozwany bowiem przekazał zaliczki na opłaty za przejazd, a nie na diety. (...)Sąd Okręgowy nie dostrzega żadnych błędów w ocenie dowodów Sądu I instancji, a poczynione ustalenia faktyczne uznaje za własne. (...)W sprawie nie było sporne, iż pozwany kosztów transportu zwłok nie pokrył, a poniosła je powódka.

II K 220/12 Sąd Rejonowy uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa oraz na podstawie art. 415§2 kpk pozostawił bez rozpoznania powództwo cywilne wniesione przez M. S. . (...)Zgodnie z brzmieniem cytowanego przepisu, do jego naruszenia dochodzi w sytuacji zastąpienia wyjaśnień lub zeznań, a więc dowodów charakteryzujących się pewnymi wymogami formalnymi, treścią pism, zapisków lub notatek. (...)Autor notatki urzędowej z dnia 6.04.2012 r. (k. 1) funkcjonariusz policji M. O. został przesłuchany w niniejszym postępowaniu w charakterze świadka (k. 110-111) i to po odebraniu przyrzeczenia, a więc z obostrzeniem, które na ogół rzadko jest stosowane w praktyce sądowej. (...)Jak wskazano wyżej, w niniejszej sprawie taka sytuacja nie wystąpiła, bowiem przesłuchany został jako świadek autor notatki, a wyjaśnienie i zeznania złożyły wymienione w notatce osoby.

II W 665/12, Sąd Rejonowy w Gorlicach uznał F. Ś. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i przy zastosowaniu art. 39§1 i 2 kw wymierzył obwinionemu karę nagany, a na mocy art. 150§3 kw orzekł od obwinionego na rzecz pokrzywdzonej J. M. nawiązkę w kwocie 200 zł. (...)W sytuacji stwierdzenia tej negatywnej przesłanki procesowej, zgodnie z art. 5§1 pkt 4 kpw sąd nie wszczyna postępowania, a postępowanie wszczęte umarza. (...)Wykroczenie to miało zostać popełnione w dniu 14 września 2011 r., a więc w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy w dniu 3 października 2013 r. upłynął okres dwóch lat, o którym mowa w art. 45§1 kw. W związku z powyższym brak było podstaw do merytorycznego rozpoznania apelacji obrońcy obwinionego, a zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie przeciwko F. Ś. umorzyć w oparciu o przepisy art. 104§1 pkt 7 kpw w zw. z art. 5§1 pkt 4 kpk i w zw. z art. 45§1 kw.