Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

W niniejszej sprawie uczestnicy (a w zasadzie ich poprzednik prawny) dokonali nakładów na część budynku, z której wyłącznie korzystali, uzyskiwali dochody, a w ostatecznym rozrachunku część ta przypadła na ich rzecz. (...)Różnica to kwota 97.013 zł., a w przeliczeniu na każdego z uczestników to 26.334 zł. (...)Apelacja to środek zaskarżenia od istniejącego orzeczenia a nie od braku rozstrzygnięcia. (...)Suma udziałów uczestników wynosi 45/100 a więc mniej niż połowę.

Miała zatem miejsce szkoda i związek przyczynowy pomiędzy czynem pracownika, a powstaniem szkody. (...)W pozostałej części obie apelacje nie zasługiwały na uwzględnienie, a zaskarżony wyrok jest co do zasady prawidłowy. (...)Nie zachodzą uchybienia wskazane przez apelujących, a brak uchybień branych przez Sąd II instancji pod uwagę z urzędu. (...)Ubezpieczyciel dysponuje ponadto fachowcami z zakresu szacowania szkód, a doświadczenie życiowe wskazuje, że jeżeli już ubezpieczyciel nieprawidłowo ustala wysokość szkody to z reguły zaniża jej wysokość, a nie odwrotnie.

C. N. pracowała na przedmiotowej nieruchomości wraz z synem A. N. . (...)Przedmiotową nieruchomość użytkowała rolniczo, a w 2011 r. wybudowała na niej dom murowany. (...)Nieruchomość użytkowała rolniczo, a w 2011 r. wybudowała na niej dom murowany. (...)Nieruchomość użytkowała rolniczo, a w 2011 r. wybudowała na niej dom murowany.

W pozostałym zakresie Sąd Rejonowy uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, a kosztami postępowania w tym zakresie obciążył Skarb Państwa. (...)Z dokumentacji (...) wynika, że lampy zamocowane na słupach zostały zdemontowane, a instalacja wodociągowa nie została wykonana. (...)Taka sytuacja w niniejszej sprawie nie zaistniała, a zatem Sąd Rejonowy nie dopuścił się obrazy przepisu art. 201 kpk , ani też przepisów art. 167§1 kpk i art. 366§1 kpk . (...)Sąd Rejonowy dopuścił się natomiast uchybienia, które ma swoje podstawy w niewłaściwym rozumieniu czynu ciągłego z art. 12 kk , a skutkowało końcowo obrazą art. 414§1 kpk .

Ponadto biegły niezgodnie z protokołem oględzin miejsca wypadku przyjął, że w miejscu tym obowiązywało ograniczenie prędkości do 30 km/h, a także przyjął błędne założenia w kwestii uszkodzeń samochodu oskarżonego. (...)Sąd Rejonowy rzeczowo wskazał dlaczego nie dał wiary częściowym zeznaniom świadka P. K. , a dlaczego uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonej, świadków K. G. oraz K. W. , a także dlaczego podzielił wnioski opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego. (...)W związku z tym należy stwierdzić, że jakkolwiek oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swojej niewinności, a ciężar dowodu spoczywa na oskarżycielu,(...)widział potrzeby powołania innego biegłego, a zmierzał wyłącznie do zdyskwalifikowania mocy(...)(...)Otóż świadek K. G. zeznała, iż widziała dziecko stojące przy przejściu, które długo rozglądało się, a z kolei pokrzywdzona zeznała nie tylko, że „wcześniej nie próbowała przejść przez jezdnię… dopiero wyszła z domu” (co wyeksponował obrońca, a co wskazywało na to tylko,(...)

II W 665/12, Sąd Rejonowy w Gorlicach uznał F. Ś. za winnego popełnienia zarzucanego mu wykroczenia i przy zastosowaniu art. 39§1 i 2 kw wymierzył obwinionemu karę nagany, a na mocy art. 150§3 kw orzekł od obwinionego na rzecz pokrzywdzonej J. M. nawiązkę w kwocie 200 zł. (...)W sytuacji stwierdzenia tej negatywnej przesłanki procesowej, zgodnie z art. 5§1 pkt 4 kpw sąd nie wszczyna postępowania, a postępowanie wszczęte umarza. (...)Wykroczenie to miało zostać popełnione w dniu 14 września 2011 r., a więc w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy w dniu 3 października 2013 r. upłynął okres dwóch lat, o którym mowa w art. 45§1 kw. W związku z powyższym brak było podstaw do merytorycznego rozpoznania apelacji obrońcy obwinionego, a zaskarżony wyrok należało uchylić i postępowanie przeciwko F. Ś. umorzyć w oparciu o przepisy art. 104§1 pkt 7 kpw w zw. z art. 5§1 pkt 4 kpk i w zw. z art. 45§1 kw.

Nie doszło do obrazy art. 4 kpk ani art. 7 kpk poprzez sugerowane w zarzucie pominiecie zeznań świadków M. Ś. (2) i A. M. . (...)Odnośnie A. M. trzeba stwierdzić, iż swoje zeznania zaczęła od wypowiedzi, iż z uwagi na upływ czasu nie pamięta dokładnego przebiegu interwencji (k. 71). (...)Oskarżony miał więc uzasadnione podstawy do zwrócenia oskarżycielowi uwagi na jego naganne, a przy tym niebezpieczne dla zdrowia ojca oskarżonego zachowanie. Oskarżony działał w sposób nagły, a samo zajście było wynikiem braku należytej kontroli nad swoimi emocjami, nie zaś działaniem ukierunkowanym na wyrządzenie oskarżycielowi krzywdy.

(...)12411/15 p o s t a n a w i a: oddalić apelację. (...) Sygn. akt(...)A. nr (...) , wpisał jako właściciela Skarb Państwa – Starostę Powiatu (...) . (...)W oparciu o powyższe, wniósł o przywrócenie dotychczasowego stanu własności na jego rzecz, a ewentualnie ujawnienie w księgach wieczystych faktycznych okoliczności zobowiązaniowych Skarb Państwa. (...)Ma to natomiast o tyle istotne znaczenie w niniejszej sprawie, że za bezprzedmiotowe, pozostające poza zakresem badania Sądu wieczystoksięgowego, pozwala ocenić podnoszone w apelacji zarzuty, a które to odnoszą się do przyjętej jako podstawy umowy sprzedaży ceny nabycia.