Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Wspomina moment, gdy jego ojciec wyszedł z wagonu by nazbierać trawy dla przewożonych zwierząt, a dalej, że ten został zatrzymany przez pilnujących żołnierzy, a następnie był popychany i uderzany. (...)Rodzina została pozbawiona hodowanych zwierząt, a w konsekwencji także źródła dochodu i pożywienia. (...)Powyższe potwierdzają same zeznania powoda, który wskazywał, że częściowo sam pamięta, a częściowo z opowieści innych osób, w tym rodziców, jak przebiegała akcja przesiedlania ludności, w jakich warunkach żyli, a także co i w jakim stanie pozostawili w K. w 1947 roku. (...)Powyższa konstatacja wprost dotyczy rozpoznawanej sprawy, gdy zważy się, iż zdarzenie z którym powód wiąże odpowiedzialność pozwanego Skarbu Państwa miało miejsce w 1947 roku, a więc pod rządem kodeksu zobowiązań , a nie ustawy z 15 listopada 1956 roku.

Podział ten miał być przygotowaniem do zamiany pomiędzy W. C. i K. C. a wnioskodawcą. (...)Według wariantu „I A”, szlak służebny zgodnie z projektem służebności sporządzonym przez mgr inż. (...)Dojazd do hotelu urządzono stosownie do wariantu I (a nie wariantu IA). (...)Podkreślić trzeba, że siedlisko wnioskodawcy nie jest duże a pas służebny ma szerokość 5 metrów.

A. C. zmarła w dniu 4 maja 1964 r. a spadek po niej na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt Ns 850/10 nabyli mąż M. C. (1) oraz córki M. S. i D. G. po 1/3 części. (...)Na uwagę zasługuje również, że pomiędzy wnioskodawcą a uczestniczką I. B. nie zachodzi sprzeczność interesów. (...)A. C. zmarła w dniu 4 maja 1964 r., a M. C. (1) w dniu 2 listopada 1967 r. (...)Postępowanie spadkowe po A. C. nie zostało wówczas przeprowadzone, w treści księgi wieczystej jako współwłaścicielki nieruchomości figurowały więc, jak wskazano powyżej - A. C. i jej córka - M. S. .

Kinga Burny po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2017 r. w Nowym Sączu na rozprawie sprawy z wniosku P. G. przy uczestnictwie K. K. (1) , A. G. , G. S. o(...)18/13 p o s t a n a w i a : 1 oddalić apelację, 2(...)uczestnictwie K. K. (1) , A. G. , G. S. o(...)(...)Sąd Rejonowy ustalił, że wnioskodawca P. G. i uczestniczka A. G. są właścicielami dz. ewid. nr (...) położonej w P. na prawach umownej wspólności małżeńskiej. (...)Różnica poziomów, mając na uwadze jezdnię asfaltową K. – C. , a obszar po którym ma przebiegać służebność, wynosi około 3 metry na długości 20 metrów. (...)Wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności Sąd ustalił na podstawie opinii rzeczoznawcy A. J. .

Strona powodowa jest właścicielem działki nr (...) , a pozwany jest właścicielem działki nr (...) . (...)Obszar budynku, który pozostaje na działce powodów wynosi 3 m 2 , a wartość tego gruntu wynosi 1.573,05 zł. (...)Co więcej punkty 1 a i c pozwu stanowią razem logiczną całość i nie można ich rozpatrywać oddzielnie. (...)Pierwsze z w/w twierdzeń okazało się całkowicie nieprawdziwe a ocenę tą potwierdza opinia biegłego A. K. , której treści i wniosków końcowych pozwany nawet nie próbował podważać.

Podniesiony przez powódkę zarzut naruszenia prawa materialnego, a mianowicie przepisu art. 446 § 3 k.c. jest nietrafny. (...)A. Olejniczaka, Warszawa 2009, s. 722-724). (...)(...)dochodem aktualnie uzyskiwanym przez powódkę, a uzyskiwanym wcześniej przez nią i jej męża, a jedynie jej część, stanowi szkodę, którą poniosła E. K. . (...)Wbrew twierdzeniu apelacji, Sąd Rejonowy nie zasądził kwoty zadośćuczynienia w sposób dowolny, a wziął pod rozwagę wszystkie okoliczności, które spowodowały u powódki krzywdę.

M. T. ur. (...) była żoną powoda J. T. oraz matką powódki A. J. . (...)A. J. była mocno związana emocjonalnie z matką. (...)Nie wymagali oni pomocy psychologicznej, a żałoba przebiegała u nich w sposób prawidłowy. (...)Oprócz tego musiała troszczyć się o własną osobę, a wkrótce także o swoją rodzinę.

Razem z odwołujący się w (...) w K. pracowali A. P. , W. B. , P. K. , W. K. . A. P. był tam zatrudniony w latach 1970 – 1991, od 1975 r. pełnił funkcję zastępcy kierownika warsztatu, a cztery lata później został kierownikiem warsztatu i był przełożonym J. K. . (...)Razem z J. K. w Zakładzie (...) pracowali A. K. i M. C. . (...)Sąd oparł się również na zeznaniach odwołującego się oraz świadków W. B. , A. P. , W. K. , P. K. , A. K. , M. C. , uznając je za wiarygodne, spójne, logiczne, a także zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.