Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Po śmierci rodziców i męża A. S. (3) mieszkali tam tylko we dwoje. (...)Powodowie w każdej potrzebie zwracali się do A. S. (2) . (...)A. S. (2) zajmował się także uprawą gruntów należących do powodów. (...)Wbrew twierdzeniom apelacji z ustaleń Sądu Rejonowego wynika, że z inicjatywą zawarcia umowy zamiany wyszła powódka A. S. (1) , a nie pozwani.

Od dłuższego czasu nie chodzi tam, a w jego pomieszczeniach pozostały już tylko stare, zniszczone meble i wyposażenie, które nie przedstawia większej wartości. (...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została właściwie i wszechstronnie. (...)Zdaniem Sądu Okręgowego, w niniejszej sprawie materiał dowodowy został przez Sąd I instancji oceniony prawidłowo, a wszelkie zarzuty zmierzające do podważenia tej oceny są nieuprawnione. (...)Tego rodzaju sprzeczność zachodzi jedynie wtedy, gdy powstaje dysharmonia pomiędzy materiałem zgromadzonym w sprawie, a konkluzją, do jakiej dochodzi sąd na jego podstawie.

Wskazując na powyższe apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa, a także zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania za obie instancje. (...)W sprawie nie zaszły uchybienia skutkujące nieważnością postępowania, a których wystąpienie sąd odwoławczy ma obowiązek brać pod uwagę z urzędu – art. 378 § 1 k.p.c. (...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została właściwie i wszechstronnie. (...)Tym samym należało uznać, że wyrok Sądu I instancji jest prawidłowy, a próba jego podważenia jest chybiona i nie może odnieść zamierzonego rezultatu.

Próbki pobierane były z odcieków raz w miesiącu, a z piezometrów raz na kwartał. (...)Za pracę w szczególnych warunkach uznać należy taką pracę, która spełnia kryteria określone w przepisach w/w rozporządzenia Rady Ministrów – a mianowicie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowiskach wymienionych w wykazie A lub B stanowiących załącznik do rozporządzenia. (...)Praca wykonywana w warunkach szczególnych, a wykonywana w warunkach szkodliwych nie są jednak pojęciami tożsamymi. (...)Takie ustalenia wynikają z zeznań obiektywnego świadka K. J. , pracownika, a później kierownika działu, w którym pracowała odwołująca się.

Spornym był jedynie rozmiar doznanej przez powódkę krzywdy w związku z tym zdarzeniem, a w konsekwencji wysokość należnego jej zadośćuczynienia. (...)Ocenione w kontekście tych wszystkich okoliczności stwierdzenie powódki, że stosunki pomiędzy nią a młodszym synem były bardzo dobre, nie brzmi tak przekonująco, jak oczekiwałaby tego strona powodowa występując z przedmiotowym roszczeniem. Wskazywała powódka, że syn miał stałą pracę laboranta w zakładzie fotograficznym i dorabiał jako stolarz naprawiając meble, że potrafił wszystko zrobić, że był dla niej dobry a ona pomagała mu sprzątać i gotować, ponieważ synowa pracowała cały dzień. (...)Miara naruszenia wskazanych dóbr osobistych powódki, nie odbiega w sposób istotny od przyjętych w orzecznictwie standardów dla zerwania więzi emocjonalnej pomiędzy rodzicem a pełnoletnim dzieckiem.

KW (...) nie była wymagana, a oświadczenia D. M. o ustanowieniu hipotek z 23 lipca 2007 r. i z 25 lutego 2009 r., są ważne. (...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została właściwie i wszechstronnie. (...)Zawiadomienia dla małżonków M. były awizowane a następnie zostały odebrane na poczcie w dniu 8 sierpnia 2007. (...)Wpis w/w hipoteki zwykłej nastąpił w dniu 20 maja 2009r. a wpis w/w hipoteki kaucyjnej nastąpił w dniu 4 sierpnia 2009r.

Na chwilę obecną spółka przynosi wyłącznie straty, a bilans zysków i strat przedstawia wartość ujemną. (...)Pierwszy wyprowadził się A. . (...)W 2009r. zmarł pierwszy syn powódki A. , który chorował na raka. (...)(...)faktyczny stosunków rodzinnych pomiędzy zmarłym a tymi osobami (wyrok SN z 5 sierpnia 1970 r., II CR 313/70, LexisNexis nr 300929, OSNCP 1971, nr 3, poz. 56, z glosą A. Szpunara, PiP 1971, nr 10, s. 681, z omówieniem A. Szpunara i W. Wanatowskiej, NP 1972, nr 3, s. 451).

Również od tamtej pory powódka niezmiennie zamieszkuje w takich samych warunkach, a sytuacja w tym zakresie nie uległa pogorszeniu. (...)Tym samym, należy uznać, że przepis art. 899 § 3 k.c. został przez Sąd Rejonowy zastosowany prawidłowo, a przeciwne twierdzenie apelującej jest nieuprawnione. (...)Darowizna kreuje stosunek etyczny między darczyńcą a obdarowanym, wyróżniający się moralnym obowiązkiem wdzięczności. (...)Jak wynika z zeznań złożonych w niniejszej sprawie, powódka posiadała także inne nieruchomości ( dom w N. ), który sprzedała a pieniądze rozdysponowała.