Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

(...)864/12 p o s t a n a w i a : oddalić apelację. (...)Wnioskodawca jest z zawodu mechanikiem i pracował zawodowo od 1982 roku w tym charakterze w fabryce samochodów F. w B. , a następnie jako kierowca w mleczarni i w Spółdzielni (...) , jako magazynier-kierowca w żwirowni w D. , a następnie w latach 1992-2004 prowadził sklep spożywczo-przemysłowy. (...)W sprawie nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc . (...)Nie zostało wykazane aby trwonił majątek, a tym bardziej aby zachowanie to nabierało cech uporczywości.

Podniosła, iż fakt podjęcia przedmiotowej uchwały był znany tym członkom Wspólnoty z którymi możliwy był kontakt, a jej proponowana treść była uwidoczniona nad miejscami przeznaczonymi na podpisy właścicieli. (...)W zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia D. M. przyznała, iż w dniu 4 września 2012 r. nie zapoznała się z treścią podpisywanego dokumentu, a o treści podjętej ostatecznie uchwały dowiedziała się w późniejszym czasie z tablicy ogłoszeń. (...)W okolicznościach niniejszej sprawy bezspornym jest, iż zaskarżona uchwała podjęta została w trybie indywidualnego zbierania głosów a głosy zbierane były również przez osoby najbliższe osób kandydujących do zarządu. (...)Nie zasługiwał także na uwzględnienie zarzut by okolicznością przemawiającą za uchyleniem zaskarżonej uchwały był brak uprzedniego doręczenia głosującym zawiadomienia o zebraniu, a po podjęciu zakwestionowanej uchwały - brak pisemnej informacji o jej treści.

Sąd odwoławczy podzielił zarzut zawarty w punkcie I apelacji, a to zarzut bezzasadnego nieprzyjęcia przez Sąd Rejonowy, iż czyny przypisane P. D. stanowiły wypadek mniejszej wagi. (...)Skarżący trafnie zwrócił uwagę, że o wypadku mniejszej wagi winny decydować okoliczności danego czynu, a przede wszystkim rodzaju dobra, w jakie godził oskarżony, wysokość szkody, forma stadialna przestępstwa. (...)Na wstępie stwierdzić należy, zarzut ten tylko częściowo zachował aktualność – w kwestii niezastosowania wobec P. D. art. 69 § 1 i 3 kk , a to wobec znacznego obniżenia kary pozbawienia wolności skutkiem przyjęcia wypadku mniejszej wagi w odniesieniu do obu przypisanych czynów. (...)Orzeczenie kary pozbawienia wolności w minimalnym ustawowym rozmiarze i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania stanowiłoby rażącą niesprawiedliwość, a kara taka mogłaby zostać poczytana jako nieuzasadniony wyraz pobłażania sądu wobec sprawcy szczególnie niepoprawnego.

Nakładając na uczelnię obowiązek zawarcia umowy określającej warunki odpłatności za studia ustawodawca zdecydował się wprowadzić wymóg pisemnego regulowania relacji finansowych pomiędzy uczelnią a studentami. (...)Przede wszystkim umowa o naukę między studentem a uczelnią, której niektóre elementy objęte zostały dyspozycją przepisu art. 160 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. (...)Student zobowiązuje się do wnoszenia opłat, a uczelnia do należytego świadczenia usług edukacyjnych. (...)Powyższe także wskazuje na to, że świadczenie w postaci wpłaty czesnego miało charakter okresowy, a jego wysokość zależała od czasu korzystania z usług edukacyjnych uczelni.

Kw. 2288/17 p o s t a n a w i a: 1 oddalić apelację; 2 orzec, że wnioskodawca i uczestnik ponoszą koszty postępowania apelacyjnego związane ze swym udziałem w sprawie. (...)A (...) . (...)Rozpoznając zaś wniosek o wpis bada jedynie treść i formę wniosku oraz dołączonych do niego dokumentów, a także treść księgi wieczystej. (...)Ponadto tak wywiedzione wnioski, mogą być w zasadzie wyłącznie podstawą odmowy dokonania żądanych wpisów, a nie podstawą ich sporządzenia.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany R. J. wspólnie z ówczesną żoną A. - córką powódki dokonali w 2010 r. sprzedaży mieszkania położonego w S. , którego byli współwłaścicielami. (...)Stosunki rodzinne, a zwłaszcza stosunki małżeńskie pozwanego z córką powódki na przestrzeni 2011/2012 roku uległy zmianie. (...)Na tej podstawie poczynił ustalenia zgodne z tymi dowodami i wysnuł z nich trafne wnioski, a w konsekwencji tego w sposób właściwy zastosował prawo. (...)Podniósł jedynie, że kwotę 10.000 zł otrzymał od swojej żony A. J. , dlatego uważał, że pochodziła ona z konta żony, na którym zostały złożone pieniądze pochodzące ze sprzedaży mieszkania w S. .

C. i M. J. wystąpili przeciwko S. J. i A. J. o ochronę spornej służebności. (...)A. J. oświadczyła, że „nie czynią żadnych przeszkód powodom w korzystaniu ze spornego szlaku”. (...)Nie zachodzi także wskazywane w apelacji naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. , a zarzut oparcia orzeczenia na nieprawdziwym oświadczeniu geodety J. K. (2) jest oczywiście chybiony. (...)P. S. i M. G. nie mieli wiadomości na temat korzystania przez pozwanych ze służebności w latach 2001-2011, a tym samym stanowiska powodów nie potwierdzili.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka w dzieciństwie wraz rodzicami i starszym o 9 lat bratem A. mieszkała w P. . (...)W wieku 20 lat przeprowadziła się do Z. , gdzie podjęła naukę i pracę, a także założyła rodzinę. (...)Sąd Okręgowy w Przemyślu zasądził od pozwanego tytułem zadośćuczynienia, na rzecz brata powódki A. M. kwotę 35.000 zł, a na rzecz jego żony B.(...)(...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została właściwie i wszechstronnie.