Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Ulica ta w terenie stanowi drogę żwirową, z tym, że taki charakter ma ona do bramy wjazdowej na posesję powódki, a dalej stanowi ona obszar trawiasty z wyraźnymi śladami przejazdów. (...)Ponadto E. G. (1) spryskał środkiem chemicznym tuje rosnące przy północnej granicy ogrodzenia, a kilka z nich wyrwał. (...)Nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc . (...)Została ona należycie omówiona w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, a argumentacja ta jest przekonująca, logiczna i przystaje do zasad doświadczenia życiowego.

Sąd Rejonowy podał, że powódka domagała się ustalenia, że pozwana W. P. i jej mąż oraz M. B. (1) i jej nieżyjący mąż W. B. są współwłaścicielami drogi nr (...) ( poprzedni nr (...) ) w 4029/20480 częściach, a reszta udziału tej działki należy do niej. (...)Sądem toczyło się również postępowanie z powództwa A. i W. P. przeciwko M. T. o naruszenie posiadania szlaku drożnego biegnącego po działkach nr (...) do sygn. akt I C 135/10, które zakończyło się wyrokiem z dnia 9.02.2011r., oddalającym powództwo, a który to wyrok został zmieniony(...)(...)W sprawie nie zaszły także uchybienia skutkujące nieważnością postępowania, a których wystąpienie sąd odwoławczy ma obowiązek rozpatrzyć z urzędu - art. 378 § 1 k.p.c. (...)Celem przypomnienia, dla oceny zasadności roszczenia z art. 189 k.p.c. w pierwszej kolejności bada się istnienie interesu prawnego w żądaniu, a dopiero w dalszej kolejności zasadność samego roszczenia.

(...)upadł na ziemię tracąc przytomność, a taką wersję potwierdzają wyjaśnienia oskarżonych M. B. i J. B. (2) , a nadto obdukcje, oględziny oraz opinie lekarskie. (...)Prokurator cofnął apelację, więc Sąd Okręgowy apelację tę pozostawił bez rozpoznania, a kosztami postępowania odwoławczego w tej części obciążył Skarb Państwa. (...)Te zaś dowody wskazują, iż także J. B. (1) była aktywną uczestniczką zajścia, nie utraciła przytomności, a ostatecznie spowodowała u współoskarżonego J. B. (2) powierzchowne obrażenia ciała. (...)Należy zwrócić uwagę, że sąd pierwszej instancji nie miał łatwego zadania oceniając wyjaśnienia i zeznania świadków, albowiem zdecydowana większość tych osób pozostaje ze sobą w konflikcie, a przez to ich relacje są pozbawione obiektywizmu, a w części są kłamliwe.

(...)uniewinnia od zarzucanych mu wykroczeń a kosztami procesu obciąża Skarb Państwa. (...)W pisemnym uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, iż przypisane mu wykroczenia skarbowe można popełnić wyłącznie z winy umyślnej, a Sąd Rejonowy przyjął, iż oskarżonego obciąża jedynie wina nieumyślna. (...)Zgodnie z art. 4§1 kks przestępstwo i wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi. (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy orzekając na zasadzie art. 437§1 i 2 kpk zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oskarżonego uniewinnił, a kosztami procesu na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113§1 kks obciążył Skarb Państwa.

W przypadku kilku uchwał nie było przy ich podejmowaniu wymaganej frekwencji, a głosy członków wspólnoty nie zostały uzyskane w drodze indywidualnego zbierania głosów, co poza J. K. i A. R. , akceptowali wszyscy członkowie Wspólnoty. (...)Pozwany nigdy nie wzywał Z. S. do uregulowania zaległości, a ten o swoich długach dowiedział się dopiero w 2011 r. (...)Podobnie sytuacja wygląda, jeśli chodzi o wierzytelność dochodzoną od A. R. , który kwestionował jej istnienie. (...)Sam A. R. zeznając jako przedstawiciel strony powodowej kwestionował istnienie tych zaległości (k.135).

Powódka była obecna na zebraniu ogółu właścicieli i brała w nim czynny udział, a zatem miała a przynajmniej powinna mieć wiedzę co do tego, jakie uchwały zostały na nim podjęte. (...)Uchwały zostały podjęte przez właścicieli lokali, a więc w sposób od zarządu niezależny. (...)O. A. upoważnił do wzięcia udziału w zebraniu i głosowania P. G. (1) . (...)W skład Zarządu nie wchodziły inne osoby, a kadencja P. G. wygasła w 2010 roku.

I Ns 446/10) oraz stanowisko uczestniczki A. K. (2) , która w odpowiedzi na wniosek o dział spadku zgodziła się na proponowany sposób podziału żądając spłaty w kwocie 5.000 złotych. (...)Sąd I instancji wskazał także, iż powód nie może skutecznie powoływać się na błąd co do tego, że A. K. (2) nie była właścicielem nieruchomości. (...)Nie jest ono bowiem nakierowane (wedle treści złożonego tam wniosku) na wykluczenie z kręgu spadkobierców J. L. czy A. K. (2) , ani też włączenie do kręgu spadkobierców I. K. . (...)Pozwany tak jak był w chwili zawierania ugody, tak jest nadal wyłącznym właścicielem nieruchomości, a powód tak jak w dacie ugody nie miał żadnego uprawnienia do zajmowania lokalu tak nie ma go i w tej chwili.

Sąd oddalił powództwo przeciwko A. G. w sprawie o zapłatę kwoty 425,36 zł. wynikającej z powyższych naliczeń. (...)Wedlug wyliczeń strony powodowej zaliczki na wywóz nieczystości stałych za okres od 1.01.2009r. do 8.07.2009r. wyniosły 488,98 zł. a rzeczywiste koszty z podatkiem VAT – 580,92 zł. (...)Sąd Rejonowy nie naruszył zasad z art. 233 § 1 k.p.c. a zarzutu apelującego pozostały gołosłowne. (...)Żądana z tego tytułu kwota 50 zł., uwzględniając odległość pomiędzy K. a N. jest zasadna i niewygórowana.