Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

C. , a także granica pomiędzy działką nr (...) a działkami nr (...) w obrębie K. , gmina C. i działką nr (...) w obrębie (...) , gm. (...)Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania. (...)Wówczas okres zasiedzenia, przyjmowany nawet w złej wierze, upływałby w 2011 roku, a więc przed sporem, jaki na gruncie powstał. (...)Gdyby bowiem liczyć okres posiadania od 1974 roku, to należałoby stwierdzić, że okres zasiedzenia upłynął w 1994 roku, a od 1981 roku upłynąłby w 2001 roku.

Motywując pozew Bank podniósł, że zawarł z A. L. umowę o kredyt złotowy obrotowy nr (...) z 25.01.2011 r., którą trzykrotnie aneksowano. Kredytobiorca A. L. zmarł w dniu 24.08.2014 r., a spadek po nim nabyła na podstawie ustawy z dobrodziejstwem inwentarza J. L. (2) oraz pozwana J. L. (1) w 1/2 części każda z nich. (...)Bank nie podjął jednak rozmów, a potencjalny klient się wycofał. (...)A. Brzozowski [w:] Kodeks cywilny, t. 1, red.

Nie uległo przedawnieniu roszczenie wekslowe, a to z uwagi na datę płatności weksla i treść art. 70 prawa wekslowego . (...)W wykonaniu umowy sprzedaży Bank scedował na rzecz F. (...) swoją wierzytelność wekslową, określoną w ust 1, a Fundusz ten przelew przyjął. (...)Zeznania pozwanego A. U. sąd uznał za wiarygodne w całości, gdyż korespondują one z zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentów. (...)Pozwany nie kwestionował faktu zawarcia umowy kredytowej z bankiem, a jako kredytobiorca zobowiązany był do zwrotu kredytu.

To wnioskodawcy, a wcześniej ich poprzednik dbali o stan ogrodu i byli postrzegani przez sąsiadów za właścicieli tej części siedliska. (...)Te okoliczności świadczą niezbicie o tym, że wnioskodawcy, a wcześniej ich poprzednik prawny posiadali przedmiot zasiedzenia w sposób samoistny. (...)Pomiędzy chodnikiem a ogrodzeniem wnioskodawców jest pas zieleni o szerokości 1,5 metra. (...)Istotny jest zatem realny aspekt infrastrukturalny, a nie same, nawet najdalej idące, zamierzanie planistyczne".

Dochody pozwanej w 2006 roku wynosiły 32.107,47 zł, a w 2007 roku 31.925,52 zł. (...)Przy okazji tej transakcji doszło między dłużnikiem a A. K. do nieporozumień na tle wzajemnych zobowiązań finansowych. Sprawa trafiała do tut Sądu i została częściowo rozstrzygnięta na korzyść A. K. . (...)Pojęcia wzbogacenia i zubożenia należą do sfery faktów, a nie ocen.

Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w związku z tym mieści się w granicach prawa do swobodnej ich oceny, określonego w art. 7 kpk . (...)W niniejszej sprawie wystąpiły jedynie sprzeczności między dowodami: m.in. wyjaśnieniami D. B. , zeznaniami M. B. , R. W. , a wyjaśnieniami oskarżonego. (...)O tym zaś, że jego wyjaśnienia nie były nieprawdziwe najdobitniej przekonuje to, o czym wspomniano wyżej, a mianowicie spostrzeżenia świadków M. B. i R. W. . (...)Przypomnieć należy, iż właśnie to, że część pomieszczenia nie była objęta monitoringiem, było czynnikiem który w pewnym sensie skłonił D. B. , a następnie oskarżonego do popełniania przestępstw.

Bezzasadne były argumenty apelacji zamierzające do wykazania, że oskarżony wzywał policję na interwencję, a zatem nie on wywołał awanturę i nie używał przy tym gróźb karalnych. (...)Należy podkreślić, że oskarżony przyznał ostatecznie, iż wypowiedział pod adresem F. P. przypisywane mu słowa, a kwestionował jedynie, czy owe wypowiedzi mogły stanowić groźbę, której spełnienia obawiał się pokrzywdzony. (...)F. P. mógł realnie obawiać się spełnienia groźby skoro pozostaje z oskarżonym w długotrwałym konflikcie na tle własnościowym, a oskarżony zachowywał się agresywnie usiłując ponownie dowieść swoich racji w sporze o nieruchomość. (...)Nie sposób zgodzić się także z wywodami apelującego, że grożenie przemocą nie było realne a stanowiło tylko wyraz złości i wzburzenia oskarżonego.

Według pozwanego brak podstaw do miarkowania kar umownych, wysokość tych kar została zawarta w umowie a powodowie w żaden sposób nie kwestionowali ich wysokości a także na żadnym etapie postępowania nie występowali do pozwanego z propozycją obniżenia kar umownych. (...)Pracę rozpoczęto od wykopów od strony kościoła, a następnie pracowano przy budowie rurociągu wody mineralnej i wody pitnej. (...)Powodowie nie poinformowali pozwanego, że przerywają prace budowlane a przerwa trwała do pierwszego tygodnia grudnia. (...)Kwota całego wynagrodzenia brutto wynosiła 670.928,53 zł (545.470,35 zł netto), a naliczona kara opiewała na 476.359,26 zł, a więc stanowiła 71 % kwoty wynagrodzenia brutto (87,33 % kwoty netto).