Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Zarzucając: 1 obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 178a § 1(...)się zarzuconego mu czynu zabronionego, a w konsekwencji ukaraniu oskarżonego za czyn, którego nie popełnił, wniósł o: - uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania przeciwko L. S. . (...)Godzi się jedynie podnieść, iż nawet wyjaśnienia oskarżonego nie dają podstaw do konstruowania innego stanu faktycznego, gdyż na skutek opilstwa nie był on w stanie zapamiętać a następnie rzeczowo podać, kto kierował samochodem. (...)Osoby, które nadjechały w miejsce, gdzie zatrzymał się oskarżony, a to M. G. , U. G. i D. R. , nie widziały aby ktokolwiek oddalał się od samochodu, a sam oskarżony spał wówczas w samochodzie na pozycji kierowcy.

Podróż każdorazowo kosztowała go 100 zł, a za dwie godziny rehabilitacji płacił 200 zł. (...)W dacie wypadku powód miał 45 lat, a obecnie ma 50 lat. (...)Zarobkował wykonując różne prace, a ostatnią była praca na wysokościach. (...)G. oraz przeciwbólowe (Polopiryna, V. , A. , P. C. , MIG 0,4 g).

Dla powoda osobą najbliższą jest jego żona, syn, a nie zmarła 17 lat wcześniej konkubina. (...)Starali się o pozwolenie na budowę domu, a po jego uzyskaniu zdołali zalać fundamenty. (...)A. Zielonacki, Prawo do zawarcia małżeństwa i założenia rodziny, [w:] Prawa człowieka. (...)Taki stosunek bliskości występował między powodami a zmarłą R. G. .

W dniach pomiędzy 26 a 28 października 2010 r. pracownicy socjalni odwiedzali powódkę w miejscu zamieszkania. (...)Za ich namową powódka w dniu 28 października 2010 r. udała się do lekarza rodzinnego, a następnie zgłosiła się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w G. . (...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została właściwie i wszechstronnie. (...)Pozwany w swoich zeznaniach starał się przedstawić siebie w jak najlepszym świetle, a tym samym umniejszyć swoją winę.

KW nr (...) stanowiła współwłasność wnioskodawczyni M. M. w 4/8 części oraz uczestniczek E. K. w 3/8 częściach i A. K. w 1/8 części. (...)Uczestniczka E. K. wraz z córką A. K. zajmowały pomieszczenia na I piętrze oraz kuchnię na parterze, zaś wnioskodawczyni początkowo zajmowała lokal na II piętrze oraz pokój na parterze, a następnie wyprowadziła się do sąsiadki I. G. , która się nią opiekuje. (...)Apelacja uczestniczki A. K. podlegała natomiast odrzuceniu. (...)O odrzuceniu apelacji A. K. orzeczono w punkcie II na podstawie art. 373 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c.

Wskazał, że strona pozwana nie kwestionowała zawarcia umowy ( art. 805 k.c. ), ani swojej odpowiedzialności a spór dotyczył wysokości odszkodowania. (...)Podniósł, że zaskarżony wyrok jest zasadny a przy jego wydaniu nie doszło do uchybień wskazanych przez skarżącego. (...)Nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania ( art. 378 § 1 k.p.c. ). (...)Ograniczenia takiego nie wprowadzono w sytuacji, gdy umowa zawarta została w wariancie (...) a likwidacja szkody następuje w trybie przewidzianym w § 22 ust. 3 pkt 1 i 4 owu.

W dniu 7.03.2013 r. wpłynął też do Sądu Okręgowego w Nowym Sączu pozew o rozwód między B. S. (1) a D. S. . (...)W 2011 r. posiadał też dochody w (...) – w styczniu 2011 r. - 120,79 zł, w lutym 2011 r. - 294,82 zł, a w marcu 2011 r. - 407,07 zł. (...)W takim stanie faktycznym Sąd uznał roszczenie pozwu za uzasadnione co do zasady, a co do wysokości jedynie częściowo. (...)Nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc .

(...)24 § 1 k.c. , a także o zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje. (...)Faktem niebudzącym żadnych wątpliwości jest to, iż – przy prawidłowo zbudowanych relacjach rodzinnych, a takie istniały przed zdarzeniem w(...)lat po wejściu w dorosłość, a także później, przy wychowywaniu własnych dzieci. (...)W uzasadnieniu w/w wyroku podkreślono, że odszkodowanie z art. 446 §3 ma charakter jednorazowy , winno być ustalone w wysokości stosownej a więc takiej, która by rekompensowała na przyszłość negatywne doznania psychiczne mające wpływ na materialne pogorszenie się sytuacji życiowej uprawnionego. (...)Suma ta bowiem powinna być „odpowiednia", a jej określenie musi uwzględniać wszystkie okoliczności sprawy – co nie zmienia faktu, że zależy od swobodnego uznania sędziowskiego (por. wyrok SA w Lublinie z dnia 27 listopada 2008 r., I ACa 565/2008, niepubl.).