Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

II K 780/12 Sąd Rejonowy w Nowym Targu postępowanie karne przeciwko oskarżonym umorzył z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynów, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa. (...)Nie można mówić, by w niniejszej sprawie oskarżeni prowadzili proceder, a więc działanie trwające dłuższy czas, charakteryzujące się powtarzalnością zachowań sprzecznych z prawem. (...)Sąd Rejonowy tak nie stwierdził, a jedynie słusznie jako jeden z argumentów świadczących o znikomym stopniu społecznej szkodliwości czynu oskarżonych uznał to, że oprócz znaków towarowych (...) , butle były oznakowane oznaczeniami innego dystrybutora, a nie wyłącznie (...) . (...)W istocie wszelkie argumenty Sądu Rejonowego zmierzały do wykazania, że stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych jest znikomy, a jedynie niektóre sformułowania mogły być mylące.

(...)1329/10 p o s t a n a w i a : 1 oddalić apelację, 2 orzec, że wnioskodawca i uczestnik ponoszą koszty postępowania apelacyjnego związane ze swym udziałem w sprawie. (...)Na kwotę tą został wydany nakaz zapłaty, a następnie tytuł wykonawczy. (...)Wymieniony świadek podał tymczasem, że apelujący oświadczył, że samochód jest jego a uczestnik temu nie zaprzeczył. (...)Nie przedstawił żadnych dokumentów bankowych dotyczących np. lokat, a które okoliczność taką mogłyby potwierdzać.

Następnie, z uwagi na trudności finansowe, w dniu 17 listopada 2010 r. przedmiotowy pojazd zbył A. K. . (...)Wyrok ten strona powodowa zaskarżyła w całości apelacją wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie żądania pozwu a ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. (...)W sprawie nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc . (...)W niniejszej sprawie, koniecznym byłoby tu zatem oświadczenie pozwanego, że po nabyciu pojazdu nie zawierał umowy a związany był umową swego zbywcy.

Nie doszło do obrazy art. 4 kpk ani art. 7 kpk poprzez sugerowane w zarzucie pominiecie zeznań świadków M. Ś. (2) i A. M. . (...)Odnośnie A. M. trzeba stwierdzić, iż swoje zeznania zaczęła od wypowiedzi, iż z uwagi na upływ czasu nie pamięta dokładnego przebiegu interwencji (k. 71). (...)Oskarżony miał więc uzasadnione podstawy do zwrócenia oskarżycielowi uwagi na jego naganne, a przy tym niebezpieczne dla zdrowia ojca oskarżonego zachowanie. Oskarżony działał w sposób nagły, a samo zajście było wynikiem braku należytej kontroli nad swoimi emocjami, nie zaś działaniem ukierunkowanym na wyrządzenie oskarżycielowi krzywdy.

Miała zatem miejsce szkoda i związek przyczynowy pomiędzy czynem pracownika, a powstaniem szkody. (...)W pozostałej części obie apelacje nie zasługiwały na uwzględnienie, a zaskarżony wyrok jest co do zasady prawidłowy. (...)Nie zachodzą uchybienia wskazane przez apelujących, a brak uchybień branych przez Sąd II instancji pod uwagę z urzędu. (...)Ubezpieczyciel dysponuje ponadto fachowcami z zakresu szacowania szkód, a doświadczenie życiowe wskazuje, że jeżeli już ubezpieczyciel nieprawidłowo ustala wysokość szkody to z reguły zaniża jej wysokość, a nie odwrotnie.

(...)dnia 12 października 1946 roku A (...) po F. z F. G. , A (...) po A. F. , A (...) po H. F. i A (...) po F. z F. S. . (...)I. z F. K. była córką A. i E. . (...)A. G. (3) zmarł w H. 17 sierpnia 1969 roku, w chwili śmierci był żonaty z M. G. , miał przysposobionego syna A. G. (2) i córkę biologiczną R. L. . (...)Miała dwoje dzieci – A. G. (2) i R. L. .

Początkowo działalność polegała na przewozie osób mikrobusem, a od 2006 roku została rozszerzona o wynajem pokoi. (...)Obecnie jest obciążony kredytem hipotecznym zaciągniętym w (...) SA w kwocie 120000 zł – raty miesięczne wynoszą około 1300 zł, a termin spłaty to 2017 rok. (...)W doktrynie podkreśla się też, że przy wymierzaniu dodatkowej opłaty winna zostać wzięta pod uwagę celowość jej wymierzenia, a celem tym nie jest karanie płatnika składek, tylko zmobilizowanie go do opłacenia składek. (...)W ocenie Sądu nałożenie dodatkowej opłaty dodatkowej nie spełni roli dyscyplinującej, a jedynie pogłębi kłopoty finansowe odwołującego.

U. z 1983r. nr 8, poz. 43 ze zm.), odmówił A. P. przyznania emerytury. (...)Razem z odwołującą w laboratorium pracowali A. K. , E. S. , J. P. i Z. T. . (...)Sąd oparł się również na zeznaniach odwołującej się A. P. oraz świadków: A. K. i J. P. uznając je za przekonujące, spójne, logiczne i zgodne z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie. (...)Sąd zważył co następuje: Odwołanie A. P. zasługuje na uwzględnienie.