Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

W dniu 13.07.2005r. kwota wpłaty wyniosła 830 zł; a w dniu 15.09.2005r. kwota wpłaty wyniosła 2 710,70 zł . (...)Nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania – art. 378 § 1 kpc . (...)I tak, przykładowo świadek H. Z. nie miała przekonania co do tego, aby na spotkaniu z pozwanym miała mu przedstawiać same umowy a nie jedynie monity. (...)Czynność jakiej dokonywała, była czynnością jakich miała ona dokonywać na rachunek apelującego, a zatem wskazywana okoliczność może mieć znaczenie jedynie przy ewentualnych rozliczeniach między apelującym a wymienioną.

(...)370/13 p o s t a n a w i a : uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Limanowej do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania apelacyjnego. (...)M. G. (3) zmarł w 1976 r., a spadek po nim nabyły dzieci: R. G. , M. G. (1) i E. N. . (...)Sąd oddalił wniosek, a postanowienie to uprawomocniło się bez jego zaskarżenia. (...)(...)kolejności powinien ponownie przesłuchać wnioskodawcę, a także uczestników, z uwagi na(...)do charakteru posiadania spornej nieruchomości, a także ustalić faktyczny przedmiot zasiedzenia,(...)

(...)z 1990r. pomiędzy uczelnią wyższą a pozwanym nie jest wyczerpująco uregulowana(...)wykładnię wyrażającą się w przyjęciu: a) rozszerzającej wykładni pojęcia „nauka” i(...)„rozwijania umiejętności i kształtowania charakteru”, a katalog roszczeń z art. 751(...)(...)(...)one podmiotom o szczególnym statusie, a więc osobom trudniącym się zawodowo czynnościami w zakresie utrzymania, pielęgnowania, wychowania lub nauki albo osobom utrzymującym zakłady na ten cel przeznaczone. (...)A. Szymańska Komentarz do art. 106 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym System Informacji Prawnej Lex oraz H. Izdebski i J. Zieliński Komentarz do art. 106 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym System Informacji Prawnej Lex). (...)Ponieważ powód wystąpił z roszczeniem o zapłatę w dniu 1.11.2012r., a roszczenie uległo przedawnieniu w kwietniu 2006r., powództwo było niezasadne, a w konsekwencji niezasadna jest także apelacja.

A nr (...) w budynku na dz. ewid. nr (...) w obr. (...) w N. obj. (...)W. i M. , a lokal nr (...) na własność K. D. c. (...)Kwestionowała jedynie żądanie przyłączenia garaży blaszanych jako przynależności do lokalu nr (...) , a tym samym ustalenia innych udziałów w nieruchomości wspólnej. (...)To jest zasada określająca algorytm obliczenia udziału w nieruchomości wspólnej, a jego treść pozwala stwierdzić, że istotnie jest to przepis o charakterze ius cogens.

(...)9059/13 p o s t a n a w i a: 1. zmienić zaskarżone postanowienie w(...)(...)W tym zakresie przywołany przez Sąd Rejonowy przepis art. 232 § 1 k.c. stanowi, że grunty będące własnością Skarbu Państwa, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste. (...)Jest bowiem możliwe – a nawet w praktyce tak najczęściej bywa – że także w sytuacji, gdy samoistne posiadanie nieruchomości wykonuje kto inny aniżeli właściciel, osoby te korzystają ze swych praw. (...)W ocenie Sądu Okręgowego nie może stanowić takiego przepisu art. 232 § 1 k.c. , albowiem dotyczy on oddania gruntu w użytkowanie wieczyste a nie wygaśnięcie tego prawa.

Rodzice zawsze mogli liczyć na wsparcie syna, który chętnie pomagał we wspólnym gospodarstwie, a dodatkowo podejmował dorywcze prace na budowie, z czego część dochodu przeznaczał na utrzymanie rodziny. (...)Po śmierci syna powódka nie potrafiła się odnaleźć, a wszelkie obowiązki związane z prowadzeniem gospodarstwa spadły na nią i jej męża, który zmarł w 2011 r. (...)Stan faktyczny był zasadniczo bezsporny, a spór pomiędzy stronami koncentrował się wokół kwestii prawnych, w tym zakresu odpowiedzialności strony pozwanej. (...)Wszystkie powołane okoliczności przemawiają za uwzględnieniem żądania powódki do kwoty orzeczonej w punkcie I sentencji wyroku a dalej idące żądanie jako wygórowane Sąd oddalił.

(...)upadł na ziemię tracąc przytomność, a taką wersję potwierdzają wyjaśnienia oskarżonych M. B. i J. B. (2) , a nadto obdukcje, oględziny oraz opinie lekarskie. (...)Prokurator cofnął apelację, więc Sąd Okręgowy apelację tę pozostawił bez rozpoznania, a kosztami postępowania odwoławczego w tej części obciążył Skarb Państwa. (...)Te zaś dowody wskazują, iż także J. B. (1) była aktywną uczestniczką zajścia, nie utraciła przytomności, a ostatecznie spowodowała u współoskarżonego J. B. (2) powierzchowne obrażenia ciała. (...)Należy zwrócić uwagę, że sąd pierwszej instancji nie miał łatwego zadania oceniając wyjaśnienia i zeznania świadków, albowiem zdecydowana większość tych osób pozostaje ze sobą w konflikcie, a przez to ich relacje są pozbawione obiektywizmu, a w części są kłamliwe.

Nie wykazał też związku przyczynowego między zdarzeniem a utratą zęba przez pokrzywdzonego. (...)Uraz ten jest na tyle typowy dla pobić, że zbędne było szersze wykazywanie związku przyczynowego między zachowaniem oskarżonych a tym urazem. (...)A. D. został zatrzymany jako sprawca pobicia bezpośrednio po jego zaistnieniu, a obydwaj oskarżeni słuchani w postępowaniu przygotowawczym przyznali się do winy. (...)Oczywiście chybiony, a wręcz niezrozumiały jest zarzut obrazy art. 424§1 kpk .