Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

II K 780/12 Sąd Rejonowy w Nowym Targu postępowanie karne przeciwko oskarżonym umorzył z uwagi na znikomą społeczną szkodliwość czynów, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa. (...)Nie można mówić, by w niniejszej sprawie oskarżeni prowadzili proceder, a więc działanie trwające dłuższy czas, charakteryzujące się powtarzalnością zachowań sprzecznych z prawem. (...)Sąd Rejonowy tak nie stwierdził, a jedynie słusznie jako jeden z argumentów świadczących o znikomym stopniu społecznej szkodliwości czynu oskarżonych uznał to, że oprócz znaków towarowych (...) , butle były oznakowane oznaczeniami innego dystrybutora, a nie wyłącznie (...) . (...)W istocie wszelkie argumenty Sądu Rejonowego zmierzały do wykazania, że stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonych jest znikomy, a jedynie niektóre sformułowania mogły być mylące.

Uzasadniając orzeczoną karę Sąd Rejonowy stwierdził między innymi, że stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego nie był duży, a stopień jego winy umniejsza działanie w warunkach ograniczonej poczytalności. (...)Powyższe okoliczności nie zostały jednakże należycie uwzględnione przy wyborze sankcji karnej, a nadmierną wagę w tym zakresie Sąd Rejonowy przywiązał do wcześniejszej karalności oskarżonego.

(...)mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 413 § 1 i 2 kpk poprzez niedokładne określenie przypisanego oskarżonemu czynu polegające na pominięciu w opisie czynu jednego ze znamion przestępstwa, a mianowicie „powierzonego”. W uzasadnieniu Prokurator podał, że nie kwestionuje rozstrzygnięcia Sądu w zakresie winy i kary, a jedynie zarzuca pominięcie przez Sąd w opisie czynu znamienia „powierzone”, które należy do znamion występku z art. 284 § 2 kk . (...)Tym samym doszło istotnie do obrazy przepisu art. 413 § 2 pkt 1 kpk , przez niedokładne określenie przypisanego oskarżonemu czynu, a co miało wpływ na treść orzeczenia. (...)LEX nr 598844/ - „Znamiona przestępstwa muszą być zamieszczone w sentencji wyroku, w opisie przypisanego czynu, a nie tylko w uzasadnieniu wyroku”.

(...)mieniem w kwocie 1.500 zł A. Ł. w ten sposób, że(...)próśb pokrzywdzonej, wprowadzając w błąd A. Ł. co do zamiaru i(...)próśb pokrzywdzonej, wprowadzając w błąd A. Ł. co do zamiaru i(...)niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem S. A. w ten sposób, że zawarła(...)(...)Na mocy art. 72 § 2 kk Sąd zobowiązał oskarżoną do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych: A. Ł. – kwoty 1.500 zł, Z. F. – kwoty 1.000 zł, B. K. – kwoty 2.000 zł, S. A. – kwoty 1.500 zł. (...)Powyższy wyrok zaskarżył apelacją Prokurator Rejonowy w Zakopanem w części dotyczący orzeczenia o karze, na niekorzyść oskarżonej - zarzucając obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 72 § 2(...)(...)Od tego momentu brak było podstaw do kierowania na ten adres jakiejkolwiek korespondencji związanej z procesem, a przesyłanej do oskarżonej.

(...)12:01, koperta, k.20, zeznania świadka A. G. , płyta z nagraniem przesłuchania, min. 16:40, koperta, k.20/ Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, których autentyczności i mocy dowodowej nie kwestionowała żadna ze stron postępowania. Sąd oparł się również na zeznaniach świadków – W. G. i A. G. , które uznał za wiarygodne w całości. (...)A. G. jest pracownikiem biura rachunkowego, które prowadzi dokumentację spółki (...) . (...)Podkreślenia wymaga, że powołany przepis pozwala na zastosowanie przewidzianej w nim sankcji tylko w przypadku podania nieprawdziwych danych, a nie danych nieprawidłowych.

Skoro zatem ZUS dokumentację tę posiadał, posiadał również informację, że w 2009 r. doszło nie do dwóch, a do trzech wypadków przy pracy u odwołującego się. (...)Sąd oparł się również na zeznaniach świadków – W. G. i A. G. , które uznał za wiarygodne w całości. (...)A. G. jest pracownikiem biura rachunkowego, które prowadzi dokumentację spółki (...) . (...)Podkreślenia wymaga, że powołany przepis pozwala na zastosowanie przewidzianej w nim sankcji tylko w przypadku podania nieprawdziwych danych, a nie danych nieprawidłowych.

Teza orzeczenia: Zgodnie z treścią art. 20 ust. 2 ustawy z 29.12.1992r. o radiofonii i telewizji, osoba która twierdzi, że treść audycji, reklamy lub innego przekazu narusza jej prawa, może na wypadek odmowy udostępnienia zapisu audycji reklamy lub innego przekazu wystąpić o udostępnienie zapisu na drodze sądowej w ramach postępowania o zabezpieczenie dowodu.

Przyjąć należało, iż zapis audycji nie został dotąd udostępniony wnioskodawcy, a brak reakcji ze strony uczestnika stanowi odmowę udostępnienia zapisu.

E. i A. i podziału majątku wspólnego przyznał: na wyłączną własność P. S. , s. (...)J. oraz A. S. , s. (...)J. oraz A. S. , s. (...)Zwolnił A. S. w całości od ponoszenia kosztów sądowych (pkt 4).