Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Powód zawarł z matką A. M. w dniu 26 lutego 2013 r. – umowę przelewu wierzytelności. (...)Pozwana nie przekazała A. M. po 2006 r. kwoty wypłaconej tytułem odszkodowania w wysokości 1542 zł. (...)Pomiędzy A. M. , a pozwaną ani też pomiędzy powodem, a pozwaną nie było jednoznacznych ustaleń odnośnie terminu, do którego miała ona zwrócić rzeczoną kwotę. (...)I tak w szczególności bezzasadnie przyjął Sąd, że pomiędzy powodem a A. M. w dniu 26 lutego 2013 r. doszło do umowy przelewu wierzytelności na jego rzecz kwoty 1542 zł wraz z odsetkami.

Pojazdem powódki kierował jej syn A. S. . (...)Po załatwieniu spraw formalnych z ubezpieczycielem samochód powódki został oddany do naprawy, a następnie sprzedany. (...)Zdaniem Sądu wykazanie ich w niniejszej sprawie było bardzo łatwe - koszt naprawy można było wykazać rachunkiem, który powódka posiadała, a którego nie chciała okazać sądowi, chociaż działała z profesjonalnym pełnomocnikiem, była o to pytana na obu rozprawach, a także wnosił o to pozwany. (...)Opinię należy uznać za rzetelną, rzeczową, a jej wnioski za logiczne.

Zakład nie jest następcą prawnym, a jedynie przechowawcą dokumentacji po byłych pracownikach (...) S-ni (...) . (...)Postępowanie w sprawach emerytalnych jest bowiem dwuetapowe, stąd też przed organem rentowym „sprawa emerytalna” ma charakter administracyjnoprawny, a w postępowaniu stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego . (...)Do jej rozpoznania stosuje się przepisy kodeksu postępowania cywilnego , a zasadniczym celem tego postępowania jest rozstrzygnięcie sprawy po dostatecznym wyjaśnieniu jej okoliczności spornych. (...)W. S. pracował nadal najpierw jako uczeń w zawodzie piekarz, a potem na stanowisku piekarz i starszy piekarz.

Zakład prowadził gospodarstwo rolno - hodowlane, a ponadto wykonywał prace budowlane i remontowe oraz świadczył usługi rolnicze i transportowe. Po przyjęciu do pracy odwołujący się pracował jako pomocnik murarski, a od 1 marca 1972 roku został przeniesiony na stanowisko traktorzysty. (...)U. nr 8, poz. 43 ze zm.), a więc czy była to praca wymieniona w załączniku do tego rozporządzenia w wykazie A. Za pracę w szczególnych warunkach(...)7 lutego 1983 r. – a mianowicie była wykonywana stale i(...)na stanowiskach wymienionych w wykazie A lub B stanowiących załącznik do rozporządzenia. (...)U z 2009r. nr 153, poz. 1227 z zm.), przy czym wiek 60 lat osiągnął z dniem (...) , a więc po dacie wydania zaskarżonej decyzji.

Od dnia 24 września 1973 roku do dnia 22 maja 1973 roku pełnił służbę w (...) Brygadzie (...) , a od dnia 22 maja 1973 roku do dnia 24 września 1973 roku w (...) Oddziale (...) . (...)Natomiast § 4 ust 1 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku stanowi, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli(...)(...)pracowników kolejowych i ich rodzin, a także okresy pracy lub służby, o których mowa w § 5-10 (§ 4 ust 1 cyt. rozporządzenia). (...)Od dnia 24 września 1973 roku do dnia 22 maja 1973 roku pełnił służbę w (...) Brygadzie (...) , a od dnia 22 maja 1973 roku do dnia 24 września 1973 roku w (...) Oddziale (...) .

Podała, że jako telemonter wykonywała prace montażowe, konserwacyjne oraz remontowe telefonicznych linii napowietrznych, a jako telefonistka obsługiwała ręczną centralę międzymiastową. (...)Początkowo bezpośrednim przełożonym K. S. (1) był M. K. , a od około 1885 roku Z. S. . (...)We wniosku tym została oceniona jej dotychczasowa praca jako pracownika centrali, a nie jako montera wykonującego pracę w terenie. (...)(...)dnia 7 lutego 1983r. – a mianowicie była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowiskach wymienionych w wykazie A lub B stanowiących załącznik do rozporządzenia.

Nie zaszły w sprawie uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod rozwagę z urzędu, a skutkiem których byłaby nieważność postępowania. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych, które de facto nie były sporne, a które Sąd Okręgowy w całości akceptuje i przyjmuje za własne. (...)Wtedy pozew także jest nieskuteczny, niezasadny, a powództwo oddalone, ale jego wpłynięcie do sądu skutkować będzie przerwaniem biegu przedawnienia roszczenia. (...)Apelacja powoda została uwzględniona w nieznacznej części a zatem istnieje podstawa do obciążenia powoda całością kosztów postępowania apelacyjnego poniesionych przez pozwanych.

W toku sprawy zeznawał, że żadnych pieniędzy nie potrzebował, a powódka oddała mu 50.000 zł w depozyt. (...)Ocena prawna dokonywana jest zaś w oparciu o przeprowadzone ustalenia faktyczne a nie odwrotnie. (...)Taki sposób negacji twierdzeń apelującej ocenić trzeba za skuteczny, a zarazem wystarczający. (...)Świadek oświadczyła ponadto, że „nie wchodziła w sprawy finansowe” powódki, a zatem jej zeznania nie mogą być miarodajne.