Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Pomiędzy bankiem a pozwanym zakładem ubezpieczeń nie została mianowicie zawarta wymagana przez tą ustawę umowa agencyjna. Umowa była zawarta pomiędzy bankiem jako ubezpieczającym a pozwanym na rzecz powoda. (...)Wadliwa subsumcja wyraża się w niezgodności między ustalonym stanem faktycznym a hipotezą zastosowanej normy prawnej, na błędnym przyjęciu czy zaprzeczeniu związku zachodzącego między faktem ustalonym w procesie a normą prawną (zob. wyrok SN(...)(...)Nie można natomiast skutecznie przerzucać na powoda ciężaru ponoszenia ujemnych skutków, a związanych z niedomówieniami, do jakich doszło na tle negocjacji między nim a bankiem.

NS1M/00001736/15 p o s t a n a w i a: 1 oddalić apelację; 2 zasądzić(...)(...)W trakcie procesu o uzgodnienie księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym zbadane zostaną przez sąd kwestie dotyczące zasadności dalszego istnienia hipotek, a korzystne dla wnioskodawcy orzeczenie, będzie wprost nakazywać ich wykreślenie. (...)Wpis może zostać dokonany tylko wówczas, kiedy załączone do wniosku dokumenty zgodnie z przepisami prawa materialnego dają podstawę do jego dokonania, a treść księgi wieczystej wpisu takiego nie wyklucza. (...)Zakres powagi rzeczy osądzonej wynika bowiem ściśle z ustaleń faktycznych, będących podstawą wydanego przez sąd orzeczenia, a nie z treści oświadczeń bądź interpretacji jednej ze stron postępowania.

Wskazał, że strona pozwana nie kwestionowała zawarcia umowy ( art. 805 k.c. ), ani swojej odpowiedzialności a spór dotyczył wysokości odszkodowania. (...)Podniósł, że zaskarżony wyrok jest zasadny a przy jego wydaniu nie doszło do uchybień wskazanych przez skarżącego. (...)Nie zachodzą uchybienia, które Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania ( art. 378 § 1 k.p.c. ). (...)Ograniczenia takiego nie wprowadzono w sytuacji, gdy umowa zawarta została w wariancie (...) a likwidacja szkody następuje w trybie przewidzianym w § 22 ust. 3 pkt 1 i 4 owu.

(...)1051/11 p o s t a n a w i a : oddalić apelację. (...)Nr (...) , a w szczególności zakazanie Muzeum (...) wykonywania jakichkolwiek aktów posiadania na działce ewid. nr (...) . (...)Na tle użytkowania przedmiotowej działki, nie toczyły się żadne spory, a wnioskodawca uważany był za jej właściciela. (...)Według świadka A. T. przejazd, jaki tam się znajdował służył tylko do zwózki siana (k. 152 akt IC 266/08).

Skoro bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, a pozew został wniesiony w dniu 31 października 2012r., a zatem po upływie trzech lat liczonych od powyższych dat. (...)Przede wszystkim umowa o naukę między studentem a uczelnią, której niektóre elementy objęte zostały dyspozycją przepisu art. 160 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. (...)Student zobowiązuje się do wnoszenia opłat, a uczelnia do należytego świadczenia usług edukacyjnych. (...)Powyższe także wskazuje na to, że świadczenie w postaci wpłaty czesnego miało charakter okresowy, a jego wysokość zależała od czasu korzystania z usług edukacyjnych uczelni.

Innych dochodów nie posiada, a pozwany oświadczył, że do zakończenia nauki nie będzie podejmował pracy. (...)W dacie ostatnio ustalonych alimentów pozwany był osobą niezdolną do samodzielnego utrzymania, a aktualnie posiada zawód murarza, a tym samym zdolność samodzielnego utrzymania się. (...)Pomiędzy ugodzeniem alimentów w poprzedniej sprawie, a obecną sytuacją jest istotna zmiana. (...)Obecnie pozwany może być samodzielny, a powód mniej zarabia, a mimo to należy uznać, że ze względu na wiek i stan zdrowia wyczerpuje swoje możliwości zarobkowe.

W toku sprawy zeznawał, że żadnych pieniędzy nie potrzebował, a powódka oddała mu 50.000 zł w depozyt. (...)Ocena prawna dokonywana jest zaś w oparciu o przeprowadzone ustalenia faktyczne a nie odwrotnie. (...)Taki sposób negacji twierdzeń apelującej ocenić trzeba za skuteczny, a zarazem wystarczający. (...)Świadek oświadczyła ponadto, że „nie wchodziła w sprawy finansowe” powódki, a zatem jej zeznania nie mogą być miarodajne.

Pozwany umówił się z nią na dworcu, a następnie zawiózł do B. . (...)Pomimo tego w dniu 27.08.2011 r., w sobotę, najpierw samochodem z meblami przyjechał syn H. M. - M. M. , a później autobusem powódka. Pozwany spotkał się z nią na dworcu, a następnie zawiózł do B. . (...)Natomiast rozstrzygnięcie o kosztach procesu pomiędzy powódką a pozwaną B. K. znajduje oparcie w przepisie art. 100 zd. 2 k.p.c. , a pomiędzy powódką a pozwanym W. K. – w przepisie art. 100 zd. 1 k.p.c. w zw. z § 6 pkt 5 w/w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09. 2002 r.