Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Powód J. K. (1) domagał się rozwiązania umowy dożywocia zawartej pomiędzy nim a pozwanymi J. S. (1) , B. S. i J. S. (2) w dniu 2 listopada 2011r. sporządzonej przed notariuszem A. R. w Kancelarii Notarialnej w C. - przenoszącej na pozwanych własność nieruchomości położonej w Z. o pow. 2,3160 ha . (...)Powód jest osobą schorowaną, starszą i wymaga bieżącej opieki a pozwani uporczywie odmawiają opieki powodowi. (...)Relacje pomiędzy powodem a G. S. zaczęły się psuć,(...)do powoda zastała zamknięte drzwi, a powód przez okno krzyczał do niej, żeby zostawiła go w spokoju. (...)Po pobycie u państwa Ś. powód powrócił do swojego domu, od marca 2013r. powodem opiekuje się A. K. (1) mieszkający w pobliżu,(...)przekazuje mu pieniądze, za które A. K. (1) robi zakupy żywnościowe, płaci za energię elektryczną, pomaga mu w polu czy w obejściu.

Podnosząc ten zarzut oskarżony odwołał się do zeznań świadków, a w szczególności zeznań B. W. , która zeznała, że oskarżony próbował w części spłacać raty kredytu, dlatego można przypuszczać, że chciał spłacić kredyt. (...)Powołanie się przez skarżącego na określony pogląd doktryny, a także na orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Białymstoku w sprawie II AKa 59/13 nie stanowi dostatecznego uzasadnienia tezy o naruszeniu klauzuli antykumulacyjnej. (...)Ustalenie okresu próby na okres 3 lat z pewnością nie świadczy o rażącej niewspółmierności kary, a co za tym idzie nie ma też podstaw do zmiany wyroku w kierunku postulowanym w apelacji. Mając na względzie powyższe argumenty Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, a z uwagi na obciążenia finansowe spoczywające na oskarżonym, na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

W. M. oskarżony był o to, że w okresie od 28 maja 2010 r. do września 2011 r. w nieustalonym miejscu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej wykorzystując posiadany login i hasło bez zgody A. A. uzyskał dostęp do konta pokrzywdzonego (...) na platformie U. , tj. o przestępstwo z art. 267 § 2 kk . (...)W szczególności Sąd Rejonowy wykazał nieścisłości i brak konsekwencji w zeznaniach A. A. i G. S. , które rzutowały na ocenę wiarygodności tych świadków. (...)Dokonując oceny prawnej zachowania oskarżonego Sąd Rejonowy stwierdził wprawdzie, że przedmiotem ochrony prawnej z art. 267 kk jest poufność informacji oraz wskazał, że pozycja (...) na platformie U. nie zawierała żadnych prywatnych informacji pokrzywdzonego A. A. . (...)W akcie oskarżenia posłużono się jedynie sformułowaniem dostępu „do konta pokrzywdzonego ‘ A. 60’ na platformie U. ”.

Sąd Rejonowy zwolnił oskarżonych D. J. , M. B. (1) i D. W. od ponoszenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych oraz zasądził od oskarżonych na rzecz oskarżycieli posiłkowych A. S. i M. S. kwoty po 190 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. (...)Jeśli łączna wartość szkód wyrządzonych przestępstwami popełnionymi przez D. J. , M. B. (1) i D. W. na szkodę A. S. wyniosła 25.600 zł, a częściowo szkoda została naprawiona (pokrzywdzonej zwrócono mienie o wartości 1.600 zł), to do naprawienia pozostała szkoda w kwocie 24.000 zł. (...)Nakładając obowiązek naprawienia szkody w wysokości po 8.240 zł Sąd Rejonowy naruszył więc przepis art. 46 § 1 kk , a błąd swój przyznał w pisemnym uzasadnieniu zaskarżonego wyroku. Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że nałożone na oskarżonych D. J. , M. B. (1) i D. W. obowiązki naprawienia szkody na rzecz A. S. (punkty VII, XIII, XIX zaskarżonego wyroku) obniżył do kwot po 8.000 zł, a w pozostałej części wyrok utrzymał w mocy.

Pozwany zaatakował powódkę dusząc ją, a także groził jej twierdząc, że ją zabije. (...)Taki sam stan rzeczy potwierdziła również świadek A. P. , powołana przez pozwanego. (...)Okoliczności, co do zakresu posiadania pomieszczeń potwierdzili również inni świadkowie przesłuchani na żądanie pozwanego, choćby A. K. , T. T. . (...)Ponadto powódka wraz z córką sprzątały te pomieszczenia i wietrzyły, a zatem znajdowały się one w jej posiadaniu.

W konsekwencji powinna być zwrócona tylko w kwocie 425 zł od karty pojazdu, a nie w pełnej wysokości 500 zł. Wskazując na powyższe, powód wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w części obejmującej kwotę 75 zł, a także o zasądzenie od strony pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. (...)Jednocześnie należy podkreślić, że wspomniane wyżej postanowienie odnosi się do pełnej wysokości opłaty za kartę pojazdu w kwocie 500 zł, a nie jedynie do różnicy 425 zł pomiędzy kwotami określonymi w rozporządzeniach z 2003r. i 2006r.

I zarzuciły dokonanie błędnej wykładni treści zawartej pomiędzy stronami umowy przedwstępnej z dnia 23.05.2013 r., a w szczególności jej pkt. VII lit. „a” oraz „b” poprzez błędne przyjęcie, iż dochodzone kwoty stanowiły zastrzeżony zadatek, chociaż w rzeczywistości były one przede wszystkim częściami ceny sprzedaży, co do których strony ustaliły konkretny termin płatności, a dopiero z chwilą ich przekazania miały one stanowić zadatki. (...)VII lit. „a” umowy przedwstępnej z dnia 23.05.2013 r. (...)Jest to uprawnienie dyskrecjonalne, a rozstrzygnięcie o kosztach zgodnie z przepisem art. 102 k.p.c. , nie wymaga wniosku strony przegrywającej.

W pozostałym zakresie, a to co do kwoty 2.000 zł powództwo Sąd oddalił (pkt. (...)Pozwany przyjmując zlecenie wykonania studni zobowiązał się do osiągnięcia konkretnego skutku a to wykonania studni głębinowej. (...)Uznano, że powodowie wygrali sprawę w 82,66 % a pozwany w 17,34 %, w takich też częściach stosunkowo rozdzielono koszty procesu. (...)Zasądzona kwota stanowi różnicę pomiędzy kwotą należną tytułem kosztów powodom (4.959,61 zł) a kwotą należną powodowi (419,11 zł).