Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

(...)wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez(...)tej oceny w sposób dowolny, a nie swobodny i przyjęcie, że(...)popełnienia, 2/ obrazę przepisów postępowania, a to art. 410 kpk w(...)faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, a mający wpływ na treść orzeczenia,(...)(...)Oskarżyciel subsydiarny nie wykazał w apelacji, aby Sąd Rejonowy popełnił jakiekolwiek błędy przy ocenie poszczególnych dowodów, a w szczególności nie wykazał by ocena wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań pokrzywdzonego i M. P. była nielogiczna, a przez to wadliwa. (...)Wymienieni w apelacji świadkowie: A. P. i W. S. oraz funkcjonariusze policji M. W. , M. Ł. , P. D. i D. K. nie byli bezpośrednimi obserwatorami prac, w trakcie których doszło do uszkodzenia ogrodzenia, a swoją wiedzę w tym zakresie czerpali od stron. (...)Ustalenie to nie daje jednak podstaw do przyjęcia, że oskarżony wspólnie z A. P. i formalnym wykonawcą robót, tj.

Oskarżony podniósł, iż orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w rozmiarze 9 lat jest zbyt restrykcyjne i niesprawiedliwe, gdyż nie prowadził samochodu, a jedynie znajdował się w jego wnętrzu, a kluczyki nie znajdowały się w stacyjce. (...)Zatarcie skazania nastąpiło z mocy prawa, a jako niebyłe winno zostać usunięte z rejestru skazanych. (...)Już sama tylko treść wyjaśnień oskarżonego wskazuje, że jest on kierowcą rażąco nieodpowiedzialnym, a zatem należy orzec wobec niego odpowiednio surowy środek karny. (...)Dodać należy, że gdyby istotnie oskarżony nie kierował pojazdem, a jedynie znajdował się w jego wnętrzu, to nie byłoby jakichkolwiek podstaw do uznania jego winy, a tym samym orzeczenia kary oraz środka karnego.

Zarzucając: - błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na przyjęciu, że obwiniony dopuścił się zarzucanego mu czynu, a także błąd polegający na błędnym(...)(...)(...)materiału dowodowego zebranego w sprawie, a następnie w sposób rzeczowy i przekonujący podał, na jakich dowodach oparł ustalenia faktyczne i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym. Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w związku z tym mieści się w granicach prawa do swobodnej ich oceny, określonego w art. 7 kpk . (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji i na zasadzie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, a uznając za dostatecznie dolegliwe obciążenia(...)

(...)w stosunku do popełnionego czynu, a w szczególności okoliczności w jakich ono nastąpiło, a które zostały sprowokowane przez pokrzywdzonego. (...)Pokrzywdzony nie miał żadnych śladów wskazujących na szarpanie, a sąd dał mu wiarę, mimo że jest to jedyny dowód. (...)Podkreślił także, że w czasie spotkania z pokrzywdzonym oskarżony nie miał żadnego zamiaru zrobienia mu krzywdy, a jedynie jego wyzywające zachowanie, a w szczególności powiedzenie „co mi zrobisz” sprowokowało go do tego, że chłopaka skrzyczał. (...)Reasumując, skoro przedmiotowy czyn zainicjowany został wyłącznie przez oskarżonego, a miał podłoże jedynie w zdarzeniach z przeszłości, to nie zaistniały podstawy by uznać, że czyn ten cechował się znikomą społeczną szkodliwością, a tym samym nie zaistniały przesłanki do umorzenia postępowania.

Wbrew zarzutom apelacji, Sąd Rejonowy nie naruszył w żaden sposób (a tym bardziej rażąco) przepisów postępowania, nie popełnił także błędu dokonując ustalenia faktów, a także prawidłowo orzekł o karze(...)(...)Nie sposób zgodzić się z apelującym, by ocena wskazanych wyżej dowodów miała charakter dowolny, a zatem naruszający reguły określone w art. 7 kpk . (...)Sąd Rejonowy słusznie ocenił, że wyjaśnień oskarżonego w relacji do pozostałych dowodów są rażąco naiwne, a przez to nie zasługują na wiarę. (...)(...)że nie jest człowiekiem majętnym, a mimo to naiwnie usiłował aż do lutego 2013 r. forsować wersję, iż kwoty takiej nie otrzymał dnia 26 października 2012 r., a następnie, że „przypomniał sobie” co z tymi pieniędzmi uczynił.

(...)uniewinnia od zarzucanych mu wykroczeń a kosztami procesu obciąża Skarb Państwa. (...)W pisemnym uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, iż przypisane mu wykroczenia skarbowe można popełnić wyłącznie z winy umyślnej, a Sąd Rejonowy przyjął, iż oskarżonego obciąża jedynie wina nieumyślna. (...)Zgodnie z art. 4§1 kks przestępstwo i wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi. (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy orzekając na zasadzie art. 437§1 i 2 kpk zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oskarżonego uniewinnił, a kosztami procesu na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113§1 kks obciążył Skarb Państwa.

(...)z wniosku: E. J. i A. J. przy uczestnictwie: W. S. , R. S. , A. M. , Gminy B. o(...)762/12 p o s t a n a w i a : 1 zmienić pkt II(...)i M. PESEL (...) i A. J. syn J. i Z.(...)nazwiska: „ W. S. córka A. i E. i R. S. syn A. i M. ”; 2 w(...)(...)A. M. s. A. jest właścicielem działki nr (...) . (...)Wnioskodawca z uczestnikiem A. M. żył wówczas zgodnie.

W odpowiedzi na apelację pozwany wniósł o jej oddalenie, a także o zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego. (...)Ciężar dowodzenia spoczywa na stronach a rola Sądu w zasadzie ogranicza się do oceny dowodów zaoferowanych przez strony. (...)Rozgraniczenie nieruchomości bowiem co do zasady należy do drogi administracyjnej a droga sądowa jest dopuszczalna po(...)ustala granice według stanu własności a jeśli nie da się go ustalić, to na podstawie ostatniego spokojnego stanu posiadania a jeśli i tego brak to(...)(...)Brak ten jednakże nie może spowodować uchylenia zaskarżonego wyroku a to z następujących powodów.