Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Potrzeba specjalistycznej wiedzy w tym zakresie spowodowała sięgnięcie po dowody z opinii biegłych sądowych, którzy w sposób zasługujący na wiarę wyjaśnili, że doznane w wyniku wypadku przez powoda urazy nie mają wpływu na jego aktualny stan zdrowia. Z opinii biegłych nie wynika wystąpienie wzmożonych stanów lękowych, jak również występowanie objawów somatycznych, o których mowa w apelacji. (...)Co do kwestii trzymania moczu to biegły neurolog R. J. (k.266) jednoznacznie wykluczył urazowy charakter tej dolegliwości. (...)Podkreślić bowiem należy, że z opinii biegłych sądowych neurologa, ortopedy i psychiatry jednoznacznie wynika, że doznane przez powoda urazy nie mają charakteru ciężkiego i co istotne nie wpływają na jego aktualny stan zdrowia.

Ponadto Sąd Okręgowy stwierdza, że kwoty podane w wyciągu z ksiąg banku nie zostały w sposób matematyczny wyliczone tak, aby poddawały się kontroli Sądu bez opinii biegłego.

Biegły ds. kosztorysowania i wyceny obiektów budowlanych J. S. ustalił wartość szkody poniesionej przez powódkę wskutek zalania jej mieszkania w dniu 3.02.2012r. na kwotę 3859,86 zł netto. (...)Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przeprowadzone w sprawie dowody z dokumentów, zeznania świadków, opinię biegłego J. S. oraz dowód z przesłuchania powódki i pozwanej K. Ś. . (...)Jako podstawę rozstrzygnięcia o kosztach procesu wskazał Sąd Rejonowy przepis art. 98 k.p.c. i podał, że na zasądzone na rzecz powódki koszty złożyły się opłata od pozwu, poniesione przez nią wydatki na wynagrodzenie biegłego oraz koszty zastępstwa procesowego powódki. Jednocześnie Sąd zarządził zwrot na rzecz powódki nadwyżki wynikającej z uiszczonej przez nią zaliczki a rzeczywistymi kosztami opinii biegłego.

Zarzuciła, że Sąd Rejonowy rozpoznając sprawę pominął przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego, dla oceny czy wykopany rów jest przeszkodą czy też stanowi odwodnienie przeciw zalewaniu budynków przez wodę gruntową. (...)Wbrew twierdzeniom wynikającym z apelacji, brak jest uzasadnienia dla uwzględnienia wskazanego w niej zarzutu naruszenia prawa poprzez pominięcie dowodu z opinii biegłego.

Wskazując na powyższe powód wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia w pkt III poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 3.717 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego, opłaty od pozwu oraz wydatków na biegłych uiszczonych przez powoda oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. (...)Powód dotychczas uiścił opłatę od pozwu w wysokości 1.000 zł, zaliczkę na opinię biegłego – 300 zł oraz wynagrodzenie dla pełnomocnika w wysokości 2.400 zł.

Nie było potrzeby przeprowadzania w niniejszym postępowaniu dowodu z opinii biegłego z zakresu księgowości.

Prokurator zarzucił, że biegły nie przeprowadził własnej, samodzielnej oceny charakteru dokonanych robót, lecz oparł się na stanowisku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. . (...)Okoliczność ta w żadnym stopniu nie dyskwalifikuje opinii biegłego, a przeciwnie, pozwala uznać, że biegły dysponując kompletnym materiałem dowodowym wydał pełną, rzetelną opinię uzupełniającą. (...)Biegły J. K. wydając opinię uzupełniającą oparł się na kompletnym materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania sądowego w postaci dokumentacji, fotografii i zeznań świadków, a swoje stanowisko rzeczowo uzasadnił. (...)Wbrew wywodom apelacji należy stwierdzić, że przytoczenie w opinii stanowiska świadków nie pozbawia tej opinii przymiotu rzetelności i samodzielności, a przeciwnie, wskazuje na to, iż biegły opiniując wykorzystał cały materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania.

Nie można przy tym zasadnie twierdzić, by między opiniami biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych, a opinią biegłego R. C. zachodziły sprzeczności uzasadniające konieczność uzyskania stanowiska od wszystkich biegłych, tym bardziej powołanie innych biegłych. Opinie biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych były bardziej szczegółowe i tym samym pełne, a nadto biegła podała na czym polegał błąd biegłego R. C. – przyjęcie, że konsumpcja 250 ml piwa mogła doprowadzić do stanu nietrzeźwości (k. 145). (...)Bezsporne jest, iż biegła toksykolog z Instytutu Ekspertyz Sądowych wyraziła pogląd podany w omawianym zarzucie. (...)W opinii uzupełniającej biegła stwierdziła bowiem, iż spożycie przez oskarżonego 250 ml piwa mogło prowadzić do maksymalnego stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego wynoszącego 0,2 promile, „ nie jest jednak możliwe określenie, czy oskarżony rzeczywiście osiągnął takie stężenie” (k. 143-145) .