Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Pozwany domaga się zapłaty różnych kwot pieniężnych bez podstawy prawnej, a tymczasem powódka nie posiada żadnego długu. (...)Następnie powódka wyszła na balkon i usłyszała od D. K. , że chce rozmawiać z A. R. . (...)Wina może przybrać postać umyślną albo nieumyślną, a odpowiedzialność cywilna wiąże się z każdą postacią winy, a więc również z najlżejszym niedbalstwem. (...)Adekwatny związek przyczynowy między tym działaniem a doznaną przez powódkę krzywdą jest oczywisty.

Problemy zdrowotne powódki spowodowały również, iż a nie była w stanie zakończyć szkoły zawodowej, do której uczęszczała. (...)Podczas ataków bólowych korzysta z pomocy męża a podczas jego nieobecności z pomocy szwagierki lub 13 letniego syna. (...)Zarówno powódka jak i świadek zeznawali przekonująco, a ich zeznania wzajemnie ze sobą korespondowały. (...)Co istotne powódka już po wypadku w maju 2000 r. upadła na chodniki a w grudniu 2000 r.

(...)w stosunku do popełnionego czynu, a w szczególności okoliczności w jakich ono nastąpiło, a które zostały sprowokowane przez pokrzywdzonego. (...)Pokrzywdzony nie miał żadnych śladów wskazujących na szarpanie, a sąd dał mu wiarę, mimo że jest to jedyny dowód. (...)Podkreślił także, że w czasie spotkania z pokrzywdzonym oskarżony nie miał żadnego zamiaru zrobienia mu krzywdy, a jedynie jego wyzywające zachowanie, a w szczególności powiedzenie „co mi zrobisz” sprowokowało go do tego, że chłopaka skrzyczał. (...)Reasumując, skoro przedmiotowy czyn zainicjowany został wyłącznie przez oskarżonego, a miał podłoże jedynie w zdarzeniach z przeszłości, to nie zaistniały podstawy by uznać, że czyn ten cechował się znikomą społeczną szkodliwością, a tym samym nie zaistniały przesłanki do umorzenia postępowania.

Zarzucając: - błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na przyjęciu, że obwiniony dopuścił się zarzucanego mu czynu, a także błąd polegający na błędnym(...)(...)(...)materiału dowodowego zebranego w sprawie, a następnie w sposób rzeczowy i przekonujący podał, na jakich dowodach oparł ustalenia faktyczne i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym. Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w związku z tym mieści się w granicach prawa do swobodnej ich oceny, określonego w art. 7 kpk . (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji i na zasadzie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, a uznając za dostatecznie dolegliwe obciążenia(...)

Wbrew zarzutom apelacji, Sąd Rejonowy nie naruszył w żaden sposób (a tym bardziej rażąco) przepisów postępowania, nie popełnił także błędu dokonując ustalenia faktów, a także prawidłowo orzekł o karze(...)(...)Nie sposób zgodzić się z apelującym, by ocena wskazanych wyżej dowodów miała charakter dowolny, a zatem naruszający reguły określone w art. 7 kpk . (...)Sąd Rejonowy słusznie ocenił, że wyjaśnień oskarżonego w relacji do pozostałych dowodów są rażąco naiwne, a przez to nie zasługują na wiarę. (...)(...)że nie jest człowiekiem majętnym, a mimo to naiwnie usiłował aż do lutego 2013 r. forsować wersję, iż kwoty takiej nie otrzymał dnia 26 października 2012 r., a następnie, że „przypomniał sobie” co z tymi pieniędzmi uczynił.

(...)uniewinnia od zarzucanych mu wykroczeń a kosztami procesu obciąża Skarb Państwa. (...)W pisemnym uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, iż przypisane mu wykroczenia skarbowe można popełnić wyłącznie z winy umyślnej, a Sąd Rejonowy przyjął, iż oskarżonego obciąża jedynie wina nieumyślna. (...)Zgodnie z art. 4§1 kks przestępstwo i wykroczenie skarbowe można popełnić umyślnie, a także nieumyślnie, jeżeli kodeks tak stanowi. (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy orzekając na zasadzie art. 437§1 i 2 kpk zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oskarżonego uniewinnił, a kosztami procesu na podstawie art. 632 pkt 2 kpk w zw. z art. 113§1 kks obciążył Skarb Państwa.

Powód zawarł z matką A. M. w dniu 26 lutego 2013 r. – umowę przelewu wierzytelności. (...)Pozwana nie przekazała A. M. po 2006 r. kwoty wypłaconej tytułem odszkodowania w wysokości 1542 zł. (...)Pomiędzy A. M. , a pozwaną ani też pomiędzy powodem, a pozwaną nie było jednoznacznych ustaleń odnośnie terminu, do którego miała ona zwrócić rzeczoną kwotę. (...)I tak w szczególności bezzasadnie przyjął Sąd, że pomiędzy powodem a A. M. w dniu 26 lutego 2013 r. doszło do umowy przelewu wierzytelności na jego rzecz kwoty 1542 zł wraz z odsetkami.

(...)wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a to art. 7 kpk poprzez(...)tej oceny w sposób dowolny, a nie swobodny i przyjęcie, że(...)popełnienia, 2/ obrazę przepisów postępowania, a to art. 410 kpk w(...)faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, a mający wpływ na treść orzeczenia,(...)(...)Oskarżyciel subsydiarny nie wykazał w apelacji, aby Sąd Rejonowy popełnił jakiekolwiek błędy przy ocenie poszczególnych dowodów, a w szczególności nie wykazał by ocena wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań pokrzywdzonego i M. P. była nielogiczna, a przez to wadliwa. (...)Wymienieni w apelacji świadkowie: A. P. i W. S. oraz funkcjonariusze policji M. W. , M. Ł. , P. D. i D. K. nie byli bezpośrednimi obserwatorami prac, w trakcie których doszło do uszkodzenia ogrodzenia, a swoją wiedzę w tym zakresie czerpali od stron. (...)Ustalenie to nie daje jednak podstaw do przyjęcia, że oskarżony wspólnie z A. P. i formalnym wykonawcą robót, tj.