Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

A zatem zdaniem sądu, wypłata świadczenia dopłaty do urlopu winna nastąpić najpóźniej do ostatniego dnia roku kalendarzowego, w którym funkcjonariusz nabył prawo do urlopu. (...)Ustalenia te znajdują potwierdzenie w materiale dowodowym zebranym w sprawie, a ich ocena dokonana została prawidłowo i wszechstronnie. (...)Powód K. K. złożył wniosek o wypłatę dopłaty do wypoczynku już w lutym 2010 roku, bo wiedział że zmieniają się przepisy dotyczące dopłaty do wypoczynku, a uprawnienie takie mu przysługiwało. (...)A zatem w stosunku do każdego, kto złożył wniosek do czasu wejścia w życie nowego rozporządzenia, czyli przed marcem 2010 roku, 3 – letni termin przedawnienia upłynął.

Sąd odwoławczy podzielił zarzut zawarty w punkcie I apelacji, a to zarzut bezzasadnego nieprzyjęcia przez Sąd Rejonowy, iż czyny przypisane P. D. stanowiły wypadek mniejszej wagi. (...)Skarżący trafnie zwrócił uwagę, że o wypadku mniejszej wagi winny decydować okoliczności danego czynu, a przede wszystkim rodzaju dobra, w jakie godził oskarżony, wysokość szkody, forma stadialna przestępstwa. (...)Na wstępie stwierdzić należy, zarzut ten tylko częściowo zachował aktualność – w kwestii niezastosowania wobec P. D. art. 69 § 1 i 3 kk , a to wobec znacznego obniżenia kary pozbawienia wolności skutkiem przyjęcia wypadku mniejszej wagi w odniesieniu do obu przypisanych czynów. (...)Orzeczenie kary pozbawienia wolności w minimalnym ustawowym rozmiarze i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania stanowiłoby rażącą niesprawiedliwość, a kara taka mogłaby zostać poczytana jako nieuzasadniony wyraz pobłażania sądu wobec sprawcy szczególnie niepoprawnego.

Zarzucając: - błąd w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść orzeczenia, polegający na przyjęciu, że obwiniony dopuścił się zarzucanego mu czynu, a także błąd polegający na błędnym(...)(...)(...)materiału dowodowego zebranego w sprawie, a następnie w sposób rzeczowy i przekonujący podał, na jakich dowodach oparł ustalenia faktyczne i dlaczego nie dał wiary dowodom przeciwnym. Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w związku z tym mieści się w granicach prawa do swobodnej ich oceny, określonego w art. 7 kpk . (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji i na zasadzie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, a uznając za dostatecznie dolegliwe obciążenia(...)

(...)w stosunku do popełnionego czynu, a w szczególności okoliczności w jakich ono nastąpiło, a które zostały sprowokowane przez pokrzywdzonego. (...)Pokrzywdzony nie miał żadnych śladów wskazujących na szarpanie, a sąd dał mu wiarę, mimo że jest to jedyny dowód. (...)Podkreślił także, że w czasie spotkania z pokrzywdzonym oskarżony nie miał żadnego zamiaru zrobienia mu krzywdy, a jedynie jego wyzywające zachowanie, a w szczególności powiedzenie „co mi zrobisz” sprowokowało go do tego, że chłopaka skrzyczał. (...)Reasumując, skoro przedmiotowy czyn zainicjowany został wyłącznie przez oskarżonego, a miał podłoże jedynie w zdarzeniach z przeszłości, to nie zaistniały podstawy by uznać, że czyn ten cechował się znikomą społeczną szkodliwością, a tym samym nie zaistniały przesłanki do umorzenia postępowania.

Wbrew zarzutom apelacji, Sąd Rejonowy nie naruszył w żaden sposób (a tym bardziej rażąco) przepisów postępowania, nie popełnił także błędu dokonując ustalenia faktów, a także prawidłowo orzekł o karze(...)(...)Nie sposób zgodzić się z apelującym, by ocena wskazanych wyżej dowodów miała charakter dowolny, a zatem naruszający reguły określone w art. 7 kpk . (...)Sąd Rejonowy słusznie ocenił, że wyjaśnień oskarżonego w relacji do pozostałych dowodów są rażąco naiwne, a przez to nie zasługują na wiarę. (...)(...)że nie jest człowiekiem majętnym, a mimo to naiwnie usiłował aż do lutego 2013 r. forsować wersję, iż kwoty takiej nie otrzymał dnia 26 października 2012 r., a następnie, że „przypomniał sobie” co z tymi pieniędzmi uczynił.

Powódka dokłada się do utrzymania domu, za światło płaci 50 zł, za gaz 20 zł, a za opał wszyscy domownicy zapłacili 1 500 zł. (...)Pozwany G. N. pozostaje w związku małżeńskim z A. N. , z którego posiada dwoje małoletnich dzieci: W. N. lat 12 i M. N. lat 9. (...)Zasadnie Sąd Rejonowy uwzględnił też okoliczność, że apelujący nie sprawuje bezpośredniej pieczy nad małoletnim, a którą to sprawuje matka dziecka. (...)Mając na względzie wszystko powyższe za chybiony ocenić trzeba zarzut naruszenia prawa materialnego, a to art. 138 kro .

Kinga Burny po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014r. w Nowym Sączu na rozprawie sprawy z powództwa T. K. przeciwko A. Ł. , J. Ł. o zapłatę na skutek apelacji pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Targu z dnia 7 listopada 2013r., sygn. akt IC 226/13 upr. oddala apelację. sygn. (...)Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania. (...)Sąd Rejonowy w sposób szczegółowy wskazał, na których dowodach się oparł, a którym z nich odmówił wiarygodności wydając orzeczenie. (...)(...)określonej dacie, którą powódka udowodniła, a adresaci orzeczenia są tożsami ze stronami biorącymi udział w postępowaniu i jedynie sporną kwestią jest sam fakt zawarcia umowy, a w dalszej kolejności jej charakter(...)

Wniosek pozwanego o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania przez Gminę pisma pozwanego stanowiącego propozycję zawarcia umowy sprzedaży spornej nieruchomości Sąd Rejonowy uznał za bezprzedmiotowy, a to z uwagi na oświadczenie pełnomocnika Gminy M. Z. o braku zgody w tym zakresie. (...)Po wygaśnięciu ostatniej umowy (30.04.2014r.), nie była ona prolongowana, a mimo to teren pozostawał w posiadaniu pozwanego. (...)Na zasadzie art.693§1 k.c. przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. (...)W apelacji pojawiło się tylko spostrzeżenie, że pozwany posiadał grunt w granicach okazanych przez osobę, od której go nabył, a o tym, że nie jest właścicielem spornego terenu dowiedział się w 2006r.