Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Obrońca wskazał w apelacji na konflikt sąsiedzki pomiędzy rodziną A. H. , której chłopakiem jest i z którą zamieszkuje oskarżony a rodziną M. i W. H. . Na początku sierpnia 2014 r., a więc w okresie, kiedy miało dojść do popełnienia przestępstwa doszło do eskalacji konfliktu, rodzice M. i W. H. otrzymali od pełnomocnika rodziców A. H. pismo - wezwanie z dnia 28.07.2014 r. do zaprzestania naruszania służebności. (...)Kwestionując wiarygodność zeznań świadków M. H. i W. H. autor apelacji powołał się na dwa podstawowe argumenty, a to konflikt sąsiedzki pomiędzy rodziną A. H. i rodziną W. oraz M. H. , a także spóźnione zawiadomienie o przestępstwie. (...)Trudno założyć racjonalnie, aby spór rodziców A. H. i rodziców M. i(...)jest w jakikolwiek sposób zaangażowana, a jedynie pozostaje w związku z A. H. , bowiem w ten sposób zwaśnione strony nie mogłyby osiągnąć dla siebie jakichkolwiek korzyści w sporze gruntowym.

(...)po drodze publicznej pojazdem m-ki A. (...) o nr rej. (...) , znajdując się w stanie nietrzeźwości, o stężeniu sięgającym zawartości 1,32 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. o przestępstwo z art. 178 a § 1 kk . (...)Mieć trzeba bowiem na uwadze, że oskarżony zdecydował się na jazdę samochodem w stanie nietrzeźwości w godzinach późnonocnych, a więc wówczas gdy natężenia ruchu było nikłe. (...)Dodać jeszcze należy, iż od momentu skierowania aktu oskarżenia do sądu a czasem orzekania nie wystąpiły żadne okoliczności, które rzutowałyby na rozmiar zakazu. (...)Możliwość prowadzenia działalności z zakresu budownictwa ściśle wiąże się z koniecznością posiadania możliwości transportowych, a tych oskarżony przez dwa lata nie będzie mógł wykonywać osobiście.

W pisemnym uzasadnieniu apelacji oskarżony podniósł, że Sąd Rejonowy bezzasadnie dał wiarę zeznaniom świadków, którzy są ze sobą spokrewnieni, poza tym pomiędzy nimi a oskarżonym istnieje konflikt o drogę. (...)Sąd Rejonowy starannie, wnikliwie i obiektywnie odniósł się do wszystkich przeprowadzonych w toku postępowania dowodów, a w konsekwencji dokonał zgodnej z art. 7 kpk oceny tych dowodów. (...)(...)pobliskim jego miejscu zamieszkania (a świadczy o tym wielość zachowań(...)zamierzał się do niego stosować, a tym samym działał z góry powziętym zamiarem naruszania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. (...)W tym stanie rzecz Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że z podstawy wymiaru kary pozbawienia wolności wyeliminował przepis art. 58 § 3 kk , a w pozostałym zakresie wyrok ten utrzymał w mocy.

Apelujący stwierdził, iż Sąd Rejonowy dokonał wadliwej oceny zeznań pokrzywdzonych A. G. i U. G. bowiem zeznania te były niespójne i zawierały wiele istotnych sprzeczności. (...)Jakkolwiek bowiem zeznania pokrzywdzonych, a przede wszystkim A. G. zawierały pewne niespójności co do kwot przekazanych oskarżonemu, a także okoliczności powzięcia wiedzy o(...)(...)Na marginesie tylko zauważyć należy, że odnosząc się do tej kwestii apelujący nie podważał ustalonej przez Sąd Rejonowy okoliczności przekazania przez oskarżonego umowy kupna-sprzedaży A. G. , a jedynie eksponował okoliczność, iż w(...)Nieskuteczny był także zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku poprzez przyjęcie za podstawę tych ustaleń dowodów w postaci zeznań A. G. i U. G. .

Orzeczony środek karny nie nosi cech rażącej surowości – ocenić go wręcz można jako łagodny, a w konsekwencji nie ma podstaw do jego zmiany. (...)Przypomnieć należy, iż oskarżony jechał samochodem przy stężeniu sięgającym niemalże dwóch promili alkoholu, a więc w stanie upojenia alkoholowego. (...)Wystarczy zdać egzamin, a następnie postępować zgodnie z przepisami prawa. (...)Zatem także wzgląd na spójność systemu karania sprawców przestępstw z art. 178 a § 1 kk zdecydowanie sprzeciwia się łagodzeniu środka karnego.

II K 149/13 Sąd Rejonowy w Limanowej uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, a kosztami procesu obciążył Skarb Państwa. (...)Ocena dowodów przeprowadzona przez Sąd Rejonowy nie narusza zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, a w związku z tym mieści się w granicach prawa do swobodnej ich oceny, określonego w art. 7 kpk . (...)Sąd Rejonowy wyczerpał wszelkie możliwości dowodowe w niniejszej sprawie, a w takim stanie rzeczy uprawniony był, a wręcz zobligowany do sięgnięcia do nakazu o jakim mowa w art. 5 § 2 kpk . (...)Opinie biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych były bardziej szczegółowe i tym samym pełne, a nadto biegła podała na czym polegał błąd biegłego R. C. – przyjęcie, że konsumpcja 250 ml piwa mogła doprowadzić do stanu nietrzeźwości (k. 145).

Oskarżony stwierdził w uzasadnieniu apelacji, że czynu nie dokonał, nie uderzył konkubiny, to on został ugryziony w palec lewej ręki, a całą awanturę wywołała matka pokrzywdzonej J. K. . (...)Reasumując powyższe uwagi należy stwierdzić, że apelacja obrońcy była bezzasadna w stopniu oczywistym, a jej wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie. (...)Oskarżony domagał się w apelacji uniewinnienia podnosząc, że nie przyznał się do przestępstwa ponieważ go nie popełnił, a w szczególności nie uderzył I. K. . (...)Oskarżony nie podniósł w apelacji żadnych argumentów, które mogłyby podważyć ocenę dowodów dokonaną przez Sąd Rejonowy (w tym w szczególności zeznań I. K. i J. K. , a także opinii lekarskich).

(...)1. naruszenie przepisów prawa materialnego, a w szczególności art. 234 kk(...)kk poprzez przyjęcie, że oskarżony A. S. swoim działaniem wypełnił znamiona(...)2. naruszenie przepisów prawa procesowego, a w szczególności art. 40 §(...)(...)W szczególności należy zwrócić uwagę, iż Sąd Rejonowy skrupulatnie wykazał, dlaczego uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego i dlaczego dał wiarę dowodom obciążającym oskarżonego, a to zeznaniom A. B. i S. W. . (...)W oparciu o taką treść zeznań A. S. , a nadto jego wyjaśnienia złożone w niniejszej sprawie w charakterze oskarżonego nie sposób twierdzić, że oskarżony działał nieumyślnie, bez świadomości, że podaje nieprawdziwe informacje. (...)Wbrew wywodom apelacji wyjaśnienia oskarżonego nie potwierdziły się w zeznaniach świadków, członków rodziny oskarżonego, którzy wprost zeznawali, iż kwoty takiej nie widzieli u oskarżonego, a jedynie słyszeli na ten temat od A. S. .