Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

(...)w postępowaniu apelacyjnym, 6 przyznać biegłemu A. H. wynagrodzenie i zwrot(...)(...)Koszty te wyniosły ogółem 640,11 zł i jest to wynagrodzenie biegłego A. H. przyznane w pkt. 6 postanowienia na zasadzie art. 288 k.p.c.

Biegły podał jednocześnie możliwe propozycje takiego podziału formułując zarazem kryteria, w oparciu o które podział ten winien zostać dokonany przy uwzględnieniu wiedzy mieszczącej się w specjalności biegłego rolnika. (...)Odnośnie opinii biegłego J. M. (2) uczestniczka wskazała, że biegły ten nie oglądał gospodarstwa, błędnie podał, iż teren działki nr (...) , na którym stały samochody, nie jest utwardzony. (...)Odnośnie zarzutu nieuwzględnienia przez biegłego złego stanu technicznego zabudowań gospodarczych wskazać trzeba, że biegły dokonał oględzin i opisu zabudowań(...)jest dobry – jak uznał biegły – czy też zły – jak uważa apelująca – nie ma większego znaczenia. (...)Wbrew twierdzeniom apelacji biegły J. M. (2) dokonał oględzin przedmiotowego gospodarstwa i jak wynika z jego ustnych wyjaśnień (k. 553 – 554) uczynił to w zakresie niezbędnym do wydania opinii.

Biegły dokonał wnikliwej analizy dokumentacji lekarskiej oraz przeprowadził dokładne badanie odwołującego się. (...)Wniósł , żeby to biegły ustalił, gdzie leczony był wówczas odwołujący i żeby biegły zwrócił się o przesłanie dokumentacji. ( k. 39 ). (...)Biegły podtrzymał w całości swoją dotychczasową opinię. (...)Do zarzutów odwołującego szczegółowo ustosunkował się biegły, wykazując słuszność wniosków swojej opinii.

Prokurator zarzucił, że biegły nie przeprowadził własnej, samodzielnej oceny charakteru dokonanych robót, lecz oparł się na stanowisku Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Z. . (...)Okoliczność ta w żadnym stopniu nie dyskwalifikuje opinii biegłego, a przeciwnie, pozwala uznać, że biegły dysponując kompletnym materiałem dowodowym wydał pełną, rzetelną opinię uzupełniającą. (...)Biegły J. K. wydając opinię uzupełniającą oparł się na kompletnym materiale dowodowym zgromadzonym w toku postępowania sądowego w postaci dokumentacji, fotografii i zeznań świadków, a swoje stanowisko rzeczowo uzasadnił. (...)Wbrew wywodom apelacji należy stwierdzić, że przytoczenie w opinii stanowiska świadków nie pozbawia tej opinii przymiotu rzetelności i samodzielności, a przeciwnie, wskazuje na to, iż biegły opiniując wykorzystał cały materiał dowodowy zgromadzony w toku postępowania.

Nie można przy tym zasadnie twierdzić, by między opiniami biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych, a opinią biegłego R. C. zachodziły sprzeczności uzasadniające konieczność uzyskania stanowiska od wszystkich biegłych, tym bardziej powołanie innych biegłych. Opinie biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych były bardziej szczegółowe i tym samym pełne, a nadto biegła podała na czym polegał błąd biegłego R. C. – przyjęcie, że konsumpcja 250 ml piwa mogła doprowadzić do stanu nietrzeźwości (k. 145). (...)Bezsporne jest, iż biegła toksykolog z Instytutu Ekspertyz Sądowych wyraziła pogląd podany w omawianym zarzucie. (...)W opinii uzupełniającej biegła stwierdziła bowiem, iż spożycie przez oskarżonego 250 ml piwa mogło prowadzić do maksymalnego stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego wynoszącego 0,2 promile, „ nie jest jednak możliwe określenie, czy oskarżony rzeczywiście osiągnął takie stężenie” (k. 143-145) .

Jak już zaznaczono wyżej, biegły A. G. w sposób dowolny przyjął do swoich obliczeń czas wykonania manewru przez oskarżonego. (...)Biegły A. R. nie miał danych, w oparciu o które mógłby wyliczyć prędkość samochodu oskarżonego (k. 225). (...)Jak podniesiono wyżej biegły A. G. potwierdził wnioski biegłego A. R. – prawidłowość obliczeń i rekonstrukcji przy założeniu czasu trwania manewru na około 10 sekund. (...)Złudne też jest oczekiwanie, by biegły swoje pomiary, wyliczenia i wnioski zastąpił zasadami doświadczenia życiowego.

(...)nie jest wymagana wiedza specjalna biegłych w konkretnej sprawie, by stwierdzić, jakie ilości narkotyków mogły osiągnąć u oskarżonego efekt odurzenia.

Stan faktyczny Sąd ustalił nadto na podstawie opinii biegłego oraz przesłuchania powódki. Zasadnicze znaczenie dla ustalenia doznanych w wyniku wypadku obrażeń i związanego z nim stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz rokowań na przyszłość miała niekwestionowana w żadnym zakresie opinia biegłego ortopedy-traumatologa, którą Sąd w całości podzielił. Opinia wydana została po przeprowadzeniu bezpośredniego badania powódki, z uwzględnieniem dostępnej dokumentacji medycznej, przy czym zamieszczone w niej wnioski wyprowadzone zostały w oparciu o fachową wiedzę i doświadczenie zawodowe biegłego, co przekonywało o jej rzetelności i obiektywizmie.