Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Nie można przy tym zasadnie twierdzić, by między opiniami biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych, a opinią biegłego R. C. zachodziły sprzeczności uzasadniające konieczność uzyskania stanowiska od wszystkich biegłych, tym bardziej powołanie innych biegłych. Opinie biegłej z Instytutu Ekspertyz Sądowych były bardziej szczegółowe i tym samym pełne, a nadto biegła podała na czym polegał błąd biegłego R. C. – przyjęcie, że konsumpcja 250 ml piwa mogła doprowadzić do stanu nietrzeźwości (k. 145). (...)Bezsporne jest, iż biegła toksykolog z Instytutu Ekspertyz Sądowych wyraziła pogląd podany w omawianym zarzucie. (...)W opinii uzupełniającej biegła stwierdziła bowiem, iż spożycie przez oskarżonego 250 ml piwa mogło prowadzić do maksymalnego stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego wynoszącego 0,2 promile, „ nie jest jednak możliwe określenie, czy oskarżony rzeczywiście osiągnął takie stężenie” (k. 143-145) .

Jak już zaznaczono wyżej, biegły A. G. w sposób dowolny przyjął do swoich obliczeń czas wykonania manewru przez oskarżonego. (...)Biegły A. R. nie miał danych, w oparciu o które mógłby wyliczyć prędkość samochodu oskarżonego (k. 225). (...)Jak podniesiono wyżej biegły A. G. potwierdził wnioski biegłego A. R. – prawidłowość obliczeń i rekonstrukcji przy założeniu czasu trwania manewru na około 10 sekund. (...)Złudne też jest oczekiwanie, by biegły swoje pomiary, wyliczenia i wnioski zastąpił zasadami doświadczenia życiowego.

(...)nie jest wymagana wiedza specjalna biegłych w konkretnej sprawie, by stwierdzić, jakie ilości narkotyków mogły osiągnąć u oskarżonego efekt odurzenia.

Stan faktyczny Sąd ustalił nadto na podstawie opinii biegłego oraz przesłuchania powódki. Zasadnicze znaczenie dla ustalenia doznanych w wyniku wypadku obrażeń i związanego z nim stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz rokowań na przyszłość miała niekwestionowana w żadnym zakresie opinia biegłego ortopedy-traumatologa, którą Sąd w całości podzielił. Opinia wydana została po przeprowadzeniu bezpośredniego badania powódki, z uwzględnieniem dostępnej dokumentacji medycznej, przy czym zamieszczone w niej wnioski wyprowadzone zostały w oparciu o fachową wiedzę i doświadczenie zawodowe biegłego, co przekonywało o jej rzetelności i obiektywizmie.

Biegły wykonując opinię określał wartość nieruchomości według jej stanu na dzień otwarcia spadku i według cen z chwili sporządzenia. Z uwagi, że przyziemie nieruchomości ma charakter handlowo – usługowy, który stanowi o szczególnych cechach nieruchomości, biegły w sposób wiarygodny wyjaśnił, że właściwym było przy szacowaniu zastosowanie współczynnika korygującego. (...)Okoliczności te jak wyjaśnił biegły nie mają jednak wpływu na wartość nieruchomości. (...)Wniosek pozwanej o powołanie kolejnego biegłego w zakresie sporządzenia dodatkowej opinii(...)1,1 nie był uzasadniony, bowiem biegły A. W. w uzupełniającej ustnej opinii uzasadnił podstawę i przyczynę zastosowanego współczynnika korygującego.

Nie można biegłej czynić zarzutu z powodu przyjęcia przez nią określonej metody wyceny lokalu. Wybór ten stosownie do art. 154 ust. 1 ugn jest uprawnieniem biegłej. (...)Biegła w sporządzonej opinii szczegółowo opisała jakie lokale stały się podstawą poczynionych ustaleń, uwzględniła występujące pomiędzy nimi różnice i w sposób opisany w opinii wyjaśniła w jaki sposób wpływają one na ich wartość. (...)Jest to dokument prywatny, który w oczywisty sposób nie może zastąpić dowodu z opinii biegłego.

Wystąpienie o nadanie klauzuli wykonalności przerwało bieg terminu przedawnienia zgodnie z art.123 pkt 1 k.c. i po nadaniu termin przedawnienia biegł na nowo zgodne z art. 124§1 k.c.

Wniósł o dopuszczenie w trybie art. 381 k.p.c. w zw. z art. 382 k.p.c. dowodu z opinii biegłych lekarzy ortopedy, neurologa, lek. medycyny(...)