Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

Sąd Rejonowy w Nowym Targu zasądził od strony pozwanej (...) S.A. w S. na rzecz małoletniego powoda A. Ł. (1) kwotę 20 000 zł płatną do rąk przedstawiciela ustawowego – matki A. Ł. (2) tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lutego 2011 r. do dnia zapłaty (pkt I). (...)Sąd Okręgowy bierze pod uwagę z urzędu, a których skutkiem byłaby nieważność postępowania. (...)Jeśli okoliczność ta miała w ogóle znaczenie, to wiązała się z zachowaniem osoby trzeciej tj. ojca powoda, a nie jego samego. (...)Wskazana przez powoda liczba odbytych rozpraw oraz przeprowadzony dowód z opinii biegłego, a nawet fakt odroczenia ogłoszenia wyroku w sprawie, nie mogą zmienić tej oceny.

I. i K. i A. K. c. (...)I. (...) oraz R. K. z domu M. , a następnie władającymi byli I. K. s. (...)I. i R. zmarł w dniu 06.11.1977 r., a K. K. (2) c. (...)I. i K. oraz A. K. c.

Skoro bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, a pozew został wniesiony w dniu 31 października 2012r., a zatem po upływie trzech lat liczonych od powyższych dat. (...)Przede wszystkim umowa o naukę między studentem a uczelnią, której niektóre elementy objęte zostały dyspozycją przepisu art. 160 ust. 3 ustawy z 27 lipca 2005 r. (...)Student zobowiązuje się do wnoszenia opłat, a uczelnia do należytego świadczenia usług edukacyjnych. (...)Powyższe także wskazuje na to, że świadczenie w postaci wpłaty czesnego miało charakter okresowy, a jego wysokość zależała od czasu korzystania z usług edukacyjnych uczelni.

Podział ten miał być przygotowaniem do zamiany pomiędzy W. C. i K. C. a wnioskodawcą. (...)Według wariantu „I A”, szlak służebny zgodnie z projektem służebności sporządzonym przez mgr inż. (...)Dojazd do hotelu urządzono stosownie do wariantu I (a nie wariantu IA). (...)Podkreślić trzeba, że siedlisko wnioskodawcy nie jest duże a pas służebny ma szerokość 5 metrów.

Wspomina moment, gdy jego ojciec wyszedł z wagonu by nazbierać trawy dla przewożonych zwierząt, a dalej, że ten został zatrzymany przez pilnujących żołnierzy, a następnie był popychany i uderzany. (...)Rodzina została pozbawiona hodowanych zwierząt, a w konsekwencji także źródła dochodu i pożywienia. (...)Powyższe potwierdzają same zeznania powoda, który wskazywał, że częściowo sam pamięta, a częściowo z opowieści innych osób, w tym rodziców, jak przebiegała akcja przesiedlania ludności, w jakich warunkach żyli, a także co i w jakim stanie pozostawili w K. w 1947 roku. (...)Powyższa konstatacja wprost dotyczy rozpoznawanej sprawy, gdy zważy się, iż zdarzenie z którym powód wiąże odpowiedzialność pozwanego Skarbu Państwa miało miejsce w 1947 roku, a więc pod rządem kodeksu zobowiązań , a nie ustawy z 15 listopada 1956 roku.

A. C. zmarła w dniu 4 maja 1964 r. a spadek po niej na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 31 sierpnia 2010 r., sygn. akt Ns 850/10 nabyli mąż M. C. (1) oraz córki M. S. i D. G. po 1/3 części. (...)Na uwagę zasługuje również, że pomiędzy wnioskodawcą a uczestniczką I. B. nie zachodzi sprzeczność interesów. (...)A. C. zmarła w dniu 4 maja 1964 r., a M. C. (1) w dniu 2 listopada 1967 r. (...)Postępowanie spadkowe po A. C. nie zostało wówczas przeprowadzone, w treści księgi wieczystej jako współwłaścicielki nieruchomości figurowały więc, jak wskazano powyżej - A. C. i jej córka - M. S. .

Udział finansowy w budowie garaży mieli członkowie spółdzielni – w tym powódka A. N. . (...)Powódka A. N. zwracała się do Spółdzielni Mieszkaniowej w G. o przekształcenie prawa do garażu nr (...) w prawo odrębnej własności lokalu. (...)Nie podał też jaka jest różnica między płytą a fundamentem płytowym. (...)(...)w materii będącej przedmiotem opiniowania, a tymczasem biegły ten w ustnej opinii najpierw podtrzymał swoje stanowisko zawarte w opinii pisemnej, następnie zajął stanowisko odmienne, a na koniec uchylił się od sformułowania jednoznacznych wniosków opinii.

Pomiędzy działką pozwanych (...) a posesją P. S. jest przejazd szerokości około 2,5 m. (...)Podkreślenia wymaga, iż ciężar dowodu spoczywa na tym, kto twierdzi, a nie na tym, kto zaprzecza określonym faktom. (...)Nawet najbliższy sąsiad ( a takim ww. świadek nie jest) nie zajmuje się stałą obserwacją konkretnego obszaru. (...)Fakt, że nieruchomość powodów nie sięgała do ogrodzenia G. a obok przebiegała droga potwierdzają też zdjęcia zalegające a aktach na kartach 105 i 106.