Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lipca 2023 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Alicja Kowalska-Kulik

Protokolant: Magdalena Wilczyńska

po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2023 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

odwołania K. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

z dnia 21 czerwca 2022 roku znak: (...)

w sprawie K. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

o świadczenie uzupełniające

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje K. M. świadczenie uzupełniające od 1 kwietnia 2022 roku na stałe.

Sygn. akt IV U 644/22

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 19 lipca 2023 roku

Decyzją z dnia 21 czerwca 2022 roku, znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. - powołując się na przepisy ustawy z dnia 31 lipca 2019 roku o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji ( Dz. U. z 2020 r., poz. 1936 ze zm.) - odmówił K. M. prawa do świadczenia uzupełniającego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że w orzeczeniu z dnia 9 czerwca 2022 roku komisja lekarska ZUS orzekła, że odwołująca nie jest niezdolna do samodzielnej egzystencji.

Od powyższej decyzji odwołała się K. M., wnosząc o przyznanie świadczenia uzupełniającego. Wskazała, że jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. Wymaga stałej opieki i nadzoru osoby trzeciej.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. wniósł o jego oddalenie, wskazując, że komisja lekarska orzeczeniem z dnia 9 czerwca 2022 roku nie uznała odwołującej się za niezdolną do samodzielniej egzystencji.

Bezspornym w sprawie było, że K. M. , ur. (...), pobiera z ZUS emeryturę. W dniu 29 kwietnia 2022 roku złożyła wniosek o świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

U K. M. rozpoznano: nasilone drżenie samoistne, cukrzycę t.2 leczona insuliną, niewydolność krążenia, napadowe migotanie przedsionków, chorobę niedokrwienną serca, stan po angioplastyce we wrześniu 2022 roku, nadciśnienie tętnicze, przewlekłą chorobę nerek w stadium (...).

Stwierdzone u odwołującej się schorzenia neurologiczne powodują, że jest ona niezdolna do samodzielnej egzystencji od kwietnia 2022 roku na stałe.

( dowód: opinie biegłych lekarzy: endokrynologa, k. 32- 33, neurologa, k. 48 – 49 )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie opinii biegłych lekarzy sądowych: endokrynologa i neurologa. Sąd uznał opinie biegłych za wiarygodny dowód w sprawie i w pełni podzielił ich ustalenia oraz wnioski, które należy ocenić jako rzetelne, fachowe i obiektywne. Opinie zostały sporządzone przez biegłych o specjalizacjach odpowiadających schorzeniom, które stwierdzono u K. M.. Powołani biegli są specjalistami w swoich dziedzinach, posiadających bogatą wiedzę medyczną oraz znaczne doświadczenie zawodowe. Opinie biegłych zawierają kompleksową i wyczerpującą ocenę stanu zdrowia odwołującej się i uwzględniają wpływ rozpoznanych u niej schorzeń na zdolność do samodzielnej egzystencji. Biegli dokonali wnikliwej analizy dokumentacji lekarskiej i rzetelnego badania odwołującej się.

Biegły neurolog wskazał, że odwołująca wymaga długotrwałej opieki i pomocy osób drugich. Jest niezdolna do samodzielnej egzystencji. Występujące u niej znacznie nasilone drżenia uniemożliwiają samodzielne spożywanie posiłków, wykonywanie codziennych czynności higienicznych, jak i przemieszczanie się. Z powodu wielochorobowości na objawy drżenia nakładają się objawy schorzeń układu krążenia i układu ruchu, co pogarsza sprawność ogólną odwołującej się. W ocenie biegłego zmiany te mają charakter stały.

Do opinii biegłych nie wniosła zarzutów żadna ze stron postępowania.

Pozostałe okoliczności sprawy uznał Sąd za bezsporne, bowiem nie były one kwestionowane przez strony. Również dokumenty przedstawione na stwierdzenie powyższych okoliczności zostały ocenione jako w pełni miarodajne i wiarygodne. Ich autentyczność i moc dowodowa nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie K. M. zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 roku o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji ( Dz. U. z 2023, poz. 156 ze zm.), świadczenie uzupełniające przysługuje osobom, które ukończyły 18 lat i których niezdolność do samodzielnej egzystencji została stwierdzona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji albo orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym i niezdolności do samodzielnej egzystencji, albo orzeczeniem o całkowitej niezdolności do służby i niezdolności do samodzielnej egzystencji, zwanym dalej "osobami uprawnionymi". Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu świadczenie uzupełniające przysługuje osobom uprawnionym,, które nie posiadają prawa do świadczeń pieniężnych finansowanych ze środków publicznych albo suma tych świadczeń o charakterze innym niż jednorazowe, wraz z kwotą wypłacaną przez zagraniczne instytucje właściwe do spraw emerytalno-rentowych, z wyłączeniem renty rodzinnej przyznanej w okolicznościach, o których mowa w art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 504), zasiłku pielęgnacyjnego, dodatku energetycznego, o którym mowa w art. 5c ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), dodatku osłonowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o dodatku osłonowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1 i 202), dodatku węglowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym (Dz. U. poz. 1692), dodatku dla gospodarstw domowych z tytułu wykorzystywania niektórych źródeł ciepła, o którym mowa w art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz. U. poz. 1967), dodatku elektrycznego, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 roku w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz. U. poz. 2127), oraz innych dodatków i świadczeń wypłacanych wraz z tymi świadczeniami na podstawie odrębnych przepisów przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty 2157,80 zł miesięcznie( w roku 2022 kwoty 1750 zł miesięcznie).

W myśl art. 4 ustawy z dnia 31 lipca 2019 roku świadczenie uzupełniające przysługuje osobie uprawnionej w wysokości nie wyższej niż 500 zł miesięcznie, przy czym łączna kwota świadczenia uzupełniającego i świadczeń, o których mowa w art. 2 ust. 2, nie może przekroczyć 2157,80 zł miesięcznie, z zastrzeżeniem wyłączeń, o których mowa w art. 2 ust. 2.

Stosownie do art. 7 ustawy w sprawach nieuregulowanych w ustawie o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji, dotyczących postępowania w sprawie świadczenia uzupełniającego, wypłaty tego świadczenia oraz wydawania orzeczeń, o których mowa w art. 2 ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy: ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z wyjątkiem art. 136 tej ustawy.

Zgodnie zatem z dyspozycją art. 13 ust. 5 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było ustalenie czy odwołująca się K. M. jest niezdolna do samodzielnej egzystencji w rozumieniu powołanych wyżej przepisów. Okoliczność tę, jako wymagającą wiadomości specjalnych, ustalił Sąd - stosownie do treści art. 278 § 1 k.p.c. - na podstawie opinii biegłych lekarzy sądowych. Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że stopień zaawansowania rozpoznanych u odwołującej się przez specjalistę neurologa schorzeń narusza sprawności jej organizmu w stopniu powodującym niezdolność do samodzielnej egzystencji. Niezdolność ta istniała w dniu złożenia przez K. M. wniosku o świadczenie uzupełniające i ma charakter trwały. Za nieprawidłową zatem należy uznać ocenę zdolności do samodzielnej egzystencji odwołującej się dokonaną przez komisję lekarską ZUS, na której orzeczenie powołał się organ rentowy w zaskarżonej decyzji.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd - na zasadzie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. i na podstawie powołanych wyżej przepisów - zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującej się K. M. prawo do świadczenia uzupełniającego od 1 kwietnia 2022 roku, tj. od dnia złożenia wniosku o świadczenie na stałe.