Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Nowy Sączu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 listopada 2018 roku

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Alicja Kowalska-Kulik

Protokolant: st. sekr. sąd. Sylwia Ciągło

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2018 roku w Nowym Sączu

na rozprawie

odwołania (...) Spółki Akcyjnej w N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

z dnia 28 lipca 2017 roku (...)

w sprawie (...) Spółki Akcyjnej w N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N.

o wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe

oddala odwołanie

Sygn. akt IV U 826/17

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 listopada 2018 r.

Decyzją z dnia 22 lipca 2017 roku, znak: (...), wydaną na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 października w 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U z 2016 r., poz. 963 z późn. zm.) oraz art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 30 października 2002 r o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1242, ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. stwierdził, że w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku, stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe obowiązująca płatnika składek (...) SA wynosi 2,40 % podstawy jej wymiaru. W uzasadnieniu decyzji ZUS wskazał, iż spółka wniosła o wydanie decyzji administracyjnej w sprawie ustalenia wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe na okres składkowy od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku z uwagi na fakt, że spółka nie zgadza się ze wskazaną w piśmie organu rentowego z dnia 12 czerwca 2017 roku wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe to jest 2, 40 %. Organ rentowy wskazał, iż w wyniku podziału z dniem 2 lutego 2015 roku spółki (...) z siedzibą w G. ( spółka dzielona), doszło do podziału spółki dzielonej poprzez przeniesienie części majątku tej spółki, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na rzecz spółki istniejącej (...) SA oraz przejęcia części pracowników. Dotychczasowi pracownicy spółki dzielonej, zatrudnieni w ramach przejmowanego przez płatnika składek (...) SA części przedsiębiorstwa, na mocy art. 23 ^{( 1)} kodeksu pracy, stali się pracownikami tego płatnika, który stał się ich pracodawcą. ZUS, powołując przepis art. 28 ust. 2, a ustawy z dnia 30 października 202 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wskazał, iż dla płatnika składek (...) SA w N. została ustalona stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe na okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku, na podstawie danych w przekazanych dokumentach ZUS IWA złożonych za lata 2011, 2012 i 2013 i zgodnie z przesłanym zawiadomieniem z dnia 16 marca 2014 roku wynosi 2,40 %. Zdaniem organu rentowego, ustawa o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy chorób zawodowych nie zawiera przepisów szczególnych dopuszczających możliwość sukcesji wysokości stopy procentowej składki pomiędzy płatnikami składek, w przypadkach przejęcia innego płatnika. Zgodnie z normą zawartą w artykule 27 powołanej wyżej ustawy, oraz ustaloną stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe, płatnik składek zobowiązany jest stosować w całym roku składkowym, bez względu na zmianę w trakcie roku składkowego rodzaju działalności płatnika, czy liczby zgłaszanych osób do ubezpieczenia wypadkowego albo zmiany w strukturze organizacyjnej płatnika. Tym samym, jakakolwiek zmiana odnosząca się do rodzaju działalności płatnika, czy liczby zgłaszanych przez niego ubezpieczonych, mająca miejsce w trakcie roku składkowego, nie skutkuje możliwością ponownego wyliczenia - od daty zmiany- już raz ustalonej wysokości stopy procentowej składki. Wobec powyższego, w ocenie ZUS, płatnik składek (...) SA nie jest uprawniony do stosowania wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej uprzednio dla przejmowanego zakładu pracy to jest dla (...) SA.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła (...) SA z siedzibą w N., zarzucając naruszenie art. 31 ustawy z dnia 19 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 93 c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa oraz art. 531 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 roku - Kodeks spółek handlowych, poprzez ich niezastosowanie skutkujące przyjęciem, że odwołujący nie jest uprawniony do zastosowania stopy procentowej składki wypadkowej w wysokości stosowanej przez (...) SA ( obecnie (...) SA), podczas gdy zgodnie z art. 31 ustawy systemowej w związku z art. 93 c Ordynacji podatkowej, odwołujący się wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki spółki dzielonej w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne, w związku z przejęciem pracowników spółki dzielonej w tym w szczególności w uprawnienie wynikające z preferencyjnej stawki wskaźnika korygującego w ubezpieczeniu wypadkowym. Mając powyższe na uwadze odwołujący wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie, że odwołujący jest uprawniony stosować w okresie od dnia 2 lutego 2015 roku do dnia 31 marca 2015 roku stopę procentową składki wypadkowej ustalonej dla (...) SA, to jest spółki dzielonej, w wysokości 2 % zamiast 2,40 %. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, iż na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki (...)z dnia 25 listopada 2014 roku oraz uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki (...), doszło do podziału spółki dzielonej na podstawie artykuł 529 § 1 pkt 4 k.s.h. poprzez przeniesienie części jej majątku stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa na istniejącą spółkę to jest na (...) SA ( tzw. podział przez wydzielenie). W wyniku tego podziału na odwołującego się przeszły wszystkie składniki materialne i niematerialne stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Odwołujący się w wyniku wydzielenia kontynuował rodzaj działalności, który przed wydzieleniem wykonywała spółka dzielona. Dotychczasowi pracownicy spółki dzielonej, zatrudnieni w ramach przejmowanego przez odwołującego przedsiębiorstwa, na mocy art. 23 ^{( 1)} k.p. stali się pracownikami odwołującego się; tym samym odwołujący stał się wobec tych pracowników płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne. W okresie od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku organ rentowy ustalił dla odwołującego się stopę procentową składki wypadkowej na poziomie 2,40 %; w tym samym okresie stopa procentowa składki wypadkowej dla spółki dzielonej wynosiła 2 %. Zdaniem odwołującego, w związku z podziałem przez wydzielenie, które nastąpiło w dniu 2 lutego 2015 roku, w sprawie ma zastosowanie art. 531 k.s.h., który stanowi, że spółki przejmujące wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia, w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału ( sukcesja uniwersalna). Zasada sukcesji obejmuje również zobowiązania publicznoprawne, co wynika z art. 31 ustawy systemowej, który w zakresie należności z tytułów składek nakazuje odpowiednio stosować wskazane przepisy Ordynacji podatkowej. Jednym z tych przepisów jest art. 93 c, który w § 1 stanowi, że osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują z dniem podziału lub z dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału składnikami majątku. Z kolei § 2 tego przepisu stanowi, że przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Analiza tych przepisów prowadzi, zdaniem odwołującego, do wniosku, że również w prawie ubezpieczeń społecznych ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym ( sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całości lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i obowiązki swego poprzednika. Odwołujący powołał się na orzecznictwo sądowe, według której sukcesja obowiązuje także w zakresie wysokości składek na ubezpieczenie wypadkowe. Chybione jest zatem twierdzenie organu rentowego, iż z uwagi na brak wyraźnego przepisu w ustawie wypadkowej, w przedmiotowej sprawie nie można zastosować zasady sukcesji uniwersalnej. Zasadność zastosowania sukcesji w niniejszej sprawie wynika bowiem z art. 93 c Ordynacji podatkowej w związku z 31 ustawy systemowej. Odnośnie zarzutu organu rentowego, że nie jest możliwa zmiana stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w toku roku składkowego, odwołujący wskazał, że zarzut ten nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach. W ocenie odwołującego, regulacje dotyczące roku składkowego dla potrzeb ustalenia stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe mają charakter techniczny, skorelowany z terminami składania przez płatników składek stosownych deklaracji, pozwalających na ustalenie należnej składki wypadkowej. Ich wprowadzenie nie oznacza jednak, aby nie było możliwości skorygowania stopy procentowej składki po ustaniu roku składkowego – do wartości prawidłowej. O słuszności tej tezy świadczą przywołane przez odwołującego orzeczenia sądowe.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W ocenie ZUS, obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie jest uprawnieniem czy zobowiązaniem, które przechodziłby na następcę prawnego, gdyż obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej ustaloną na zasadach określonych w ustawie wypadkowej, wynika wprost z tej ustawy. Organ rentowy, przywołując treść art. 28 ust. 2 i 30 ust. 1-5 ustawy wypadkowej w wskazał, że stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla spółki (...) w N. na okres od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku została ustalona na podstawie danych przekazanych w dokumentach ZUS IWA złożonych za lata: 2011, 2012 i 2013 i zgodnie z przesłanym przez organ rentowy zawiadomieniem z dnia 16 marca 2014 roku. ZUS podkreślił, że zgodnie z art. 27 ustawy wypadkowej stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy, który zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy obowiązuje od 1 kwietnia danego roku do 31 marca następnego roku. W ocenie organu rentowego, ustaloną raz stopę składki płatnik zobowiązany jest stosować w całym roku składkowym, bez względu na zmianę w trakcie roku składkowego, polegającą na podziale majątku przez przeniesienie części majątku na jego rzecz. Powoływanie się przez odwołującego na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 roku sygn. I UK 8/10 nie odpowiada stanowi faktycznemu niniejszej sprawy, gdyż jak wynika z wpisu w Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego, (...) SA w N. w wyniku podziału przejęła część majątku spółki(...) z siedzibą w G., a więc nie przejęła wszystkich składników majątkowych spółki (...) z siedzibą w G..

W piśmie procesowym z dnia 19 grudnia 2017 r. (k. 23), organ rentowy wskazał, że w wyniku podziału spółki (...)poprzez przeniesienie części majątku spółki dzielonej stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na rzecz spółki (...), zgodnie ze złożonymi deklaracjami ZUS DRA, zatrudnienie w spółce (...) w miesiącu lutym 2015 roku wynosiło (...) osób, czyli wzrosło o 26,4 %, w porównaniu do miesiąca stycznia 2015 roku, kiedy wynosiło (...) osób. Wobec powyższego płatnik składek (...) SA nie jest uprawniony do stosowania wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej uprzednio na rzecz przejmowanego zakładu pracy to jest dla (...) SA.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia 16 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. - działając na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - zawiadomił (...) SA w N. o wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w roku składkowym, obejmującym okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku wynoszącej 2,40 % podstawy jej wymiaru. ZUS wskazał, że wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe została ustalona na podstawie przekazanych danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe w informacjach ZUS IWA złożonych za kolejne lata kalendarzowe: 2011, 2012, 2013 oraz powołanej wyżej ustawy i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 roku w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych ich skutków

( dowód: zawiadomienie z dnia 16 marca 2014 roku k. 6 akt ZUS, deklaracje ZUS IWA k. 7- 11 akt ZUS)

Pismem z dnia 16 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. - działając na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych - zawiadomił (...) SA o wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w roku składkowym, obejmującym okres rozliczeniowy od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku wynoszącej 2 % podstawy jej wymiaru. ZUS wskazał, że wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe została ustalona na podstawie przekazanych danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe w informacjach ZUS IWA złożonych za kolejne lata kalendarzowe: 2011, 2012, 2013 oraz powołanej wyżej ustawy i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 roku w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych ich skutków.

( dowód: zawiadomienie z dnia 16 marca 2014 roku k.59 akt ZUS)

Na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki (...)(spółka dzielona) z dnia 25 listopada 2014 roku oraz uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki (...), doszło do podziału spółki dzielonej na podstawie artykuł 529 § 1 pkt 4 k.s.h. (podział przez wydzielenie) poprzez przeniesienie części jej majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz spółki (...) z siedzibą w N.. Zorganizowana część przedsiębiorstwa będąca przedmiotem wydzielenia do spółki przejmującej stanowiła organizacyjnie, finansowo i personalnie wyodrębniony w ramach spółki dzielonej zespół składników materialnych niematerialnych jak również praw i zobowiązań przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie podstawowej działalności spółki dzielonej, tj. produkcji, naprawy i modernizacji oraz dzierżawy pojazdów szynowych w tym taboru kolejowego oraz podzespołów tych pojazdów. Podział nastąpił w warunkach przewidzianych w planie podziału uzgodnionym przez spółkę dzieloną oraz spółkę przejmującą w dniu 7 sierpnia 2014 roku.

W wyniku tego podziału na odwołującego się przeszły wszystkie składniki materialne i niematerialne stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Po podziale spółka (...) zmieniła nazwę na (...) SA, a jej przedmiotem działalności jest obecnie zarządzanie majątkiem mieszkaniowym.

Dotychczasowi (wszyscy) pracownicy spółki dzielonej, zatrudnieni w ramach przejmowanego przez odwołującego przedsiębiorstwa, na mocy art. 23 ¹ k.p. stali się pracownikami odwołującego się; tym samym odwołujący stał się wobec tych pracowników płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne.

Do 31 grudnia 2014 roku (...) S.A. miała (...) 33.17.Z „naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego”. Na dzień 31 grudnia 2015 roku do 31 grudnia 2016 roku (...) 30.20.Z „ produkcja (...)oraz (...)”. Rodzajem przeważającej działalności według (...) 2007 spółki (...) była „naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego” – kod (...). Obie spółki przed podziałem przez wydzielenie prowadziły tę samą działalność, była ona kontynuowana przez spółkę przejmującą po podziale przez wydzielenie.

Zatrudnienie w spółce (...) w miesiącu lutym 2015 roku wynosiło (...) osób, czyli wzrosło o 26,4 %, w porównaniu do miesiąca stycznia 2015 roku, kiedy wynosiło (...) osób (bezsporne). (...) S.A. nie zmienili miejsca pracy i cały czas pracują w G.. (...) S.A. po przejęciu pracowników (...) S.A. wykazywał nadal (...), a po wniosku ZUS o korektę deklaracji od 1 kwietnia 2016 roku zmienił na (...) 30.20.Z . Nr (...) S.A. miała przez cały czas taki sam.

W dniu 26 maja 2017 roku spółka (...) złożyła wniosek o sprawie ustalenia wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, w związku z zaistnieniem sukcesji uniwersalnej po stronie płatnika składek, w wysokości 2 % od dnia 2 lutego 2015 roku do końca tego roku składkowego – 31 marca 2015 roku.

( dowód : akt notarialny z dnia 25.11. 2014 r. k. 42-46 akt ZUS, akt notarialny z dnia 25.11. 2014 r. k. 47-48, informacja KRS, k. 23-32 akt ZUS, akty notarialny z 25 .11.2014r, k. 42 - 48 pismo Urzędu Statystycznego w K., k. 12 akt ZUS, zaświadczenie o nr REGON k. 57 akt ZUS, informacja z KRS k. 41, zeznania B. R. od min. 00:03:13, k. 48 , zeznania świadka B. K. od min. 00:03:02, k. 75, wniosek k. 17-21 akt ZUS )

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, której wiarygodności i mocy dowodowej żadna ze stron nie kwestionowała w toku postępowania, a także na podstawie zeznań świadków B. R. oraz B. K.. Sąd uznał te zeznania za wiarygodne, spójne, logiczne oraz zgodne z pozostałą dokumentacją zgromadzoną w sprawie. Nie ma podstaw do podważenia ich wiarygodności.

Sąd zważył, co następuje:

(...) S.A. nie zasługuje na uwzględnienie.

Chociaż odwołujący wskazał, że zaskarżył decyzję ZUS z dnia 28 lipca 2017 r. w całości, to jednak w istocie domagał się częściowej zmiany decyzji poprzez ustalenie, że w okresie od 2 lutego 2015 roku do dnia 31 marca 2015 roku (...) S.A. w N. jest uprawniona do stosowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalonej dla (...) S.A. ( spółki dzielonej) w okresie od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku, tj. 2 % , zamiast 2, 40 %.

Podstawą żądania odwołującego się płatnika składek był fakt, że 2 lutego 2015 roku wpisano do Krajowego Rejestru Sądowego uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki (...) (spółka dzielona) z dnia 25 listopada 2014 roku oraz uchwały Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy spółki (...), na podstawie których doszło do podziału spółki dzielonej na podstawie artykuł 529 § 1 pkt 4 k.s.h. (podział przez wydzielenie) poprzez przeniesienie części jej majątku w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa na rzecz spółki (...) z siedzibą w N.. Odwołujący powołał się na orzeczenia Sądów , w tym wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 roku , w sprawie o sygn. akt I UK 8/ 2010 oraz dnia 20 marca 2009 r, w sprawie o sygn. akt II UK 292/2008

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 300) do należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne stosuje się odpowiednio art. 93 Ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. , poz. 800). Z kolei zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna powstała w wyniku: a) przekształcenia innej osoby prawnej, b) przekształcenia spółki nie mającej osobowości prawnej - wstępuje we wszystkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa o obowiązki przekształconej osoby lub spółki. Jednocześnie zgodnie z art. 93c § 1 ordynacji podatkowej osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. W myśl zaś art. 93 c § 2 przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej , stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Generalnie uznać należy, iż zawarte w art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych odesłanie do przepisów Ordynacji podatkowej w zakresie należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne obejmuje także ustalenia właściwej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, skoro wedle stopy procentowej wylicza się należne składki na ubezpieczenie społeczne. W szczególności, bez ustalenia adekwatnej stopy procentowej należnych składek nie jest możliwe wyliczenie należnych składek na ubezpieczenie wypadkowe.

W ocenie Sądu, żądanie odwołującego się nie zasługuje jednak na uwzględnienie, a ZUS prawidłowo ustalił stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w całym okresie rozliczeniowym od 1 kwietnia 2014 roku do 31 marca 2015 roku w wysokości 2, 40 %, tj. w wysokości wynikającej z dotychczasowego zawiadomienia dla tej spółki z 16 marca 2014 roku. Sąd w całości podziela stanowisko organu rentowego, że z uwagi na treść art. 27 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1386 ), stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe jest ustalana na rok składkowy. Mimo, że wysokość stóp procentowych składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, czy też chorobowe, nie ulega periodycznym zmianom, o tyle stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalana jest na rok składkowy. Stosownie zaś do art. 2 pkt 8 cyt. ustawy z 30 października 2002 roku - rok składkowy trwa od 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Zasadniczo nie jest możliwa zmiana stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w trakcie roku składkowego, nawet jeżeli w zakresie danych stanowiących podstawę do jej określenia zaszły zmiany np. uległa zmianie liczba osób zgłaszanych do ubezpieczenia wypadkowego, bądź rodzaj przeważającej działalności płatnika składek określony kodem (...). Wobec tego przyjmuje się, że zgodnie z normą zawartą w art. 27 powołanej wyżej ustawy, raz ustaloną stopę składki płatnik zobowiązany jest stosować w całym roku składkowym, bez względu na zmianę w trakcie roku składkowego rodzaju działalności płatnika czy liczby zgłaszanych osób do ubezpieczenia wypadkowego albo zmiany w strukturze organizacyjnej płatnika. Tym samym, jakakolwiek zmiana odnosząca się do rodzaju działalności płatnika czy liczby zgłaszanych przez niego ubezpieczonych, mająca miejsce w trakcie roku składkowego nie skutkuje koniecznością ponownego wyliczenia - od daty tej zmiany - już raz ustalonej wysokości stopy procentowej składki. W związku z powyższym skoro ustawa nie dopuszcza możliwości jej zmiany w trakcie roku składkowego na skutek tak istotnych zmian jak rodzaj działalności płatnika, czy liczba ubezpieczonych, to bezpodstawnym jest, aby fakt przejęcia innego płatnika uprawniał jego następcę prawnego do „obniżenia" od dnia przejęcia, obowiązującej go stopy procentowej, która np. z uwagi na duże ryzyko zawodowe w miejscu pracy zostałaby - zgodnie zresztą z intencją ustawodawcy - ustalona na dużo wyższym poziomie. Zasada ta działa także w „drugą" stronę, a więc przejęcie płatnika z obowiązującą go wyższą stopą, nie powoduje obowiązku opłacania wyższej składki przez spółkę przejmującą.

Odwołujący domaga się zmiany stopy procentowej wyłącznie za okres od 2 lutego 2015 r. do 31 marca 2015 roku. Żądanie to dotyczy zatem czasu przypadającego na ustalony przez ZUS okres składkowy, który to ze swojej istoty nie może ulec zmianie, niezależnie od zmian zaistniałych w danym roku składkowym. Podkreślić trzeba, iż takie stanowisko (o braku możliwości zmiany stopy procentowej w trakcie danego roku składkowego) wyraził również Sąd Apelacyjny w Krakowie w uzasadnieniu wyroku z dnia 26 lipca 2018 r. sygn. akt III AUa 1295/16.

W powoływanym przez odwołującego się wyroku z dnia 20 marca 2009 r., sygn. akt II UK 292/08, Sąd Najwyższy stwierdził, że połączenie spółek handlowych przez przejęcie spółki zobowiązanej do opłacania składki na ubezpieczenie wypadkowe w innej wysokości niż spółka przejmująca powoduje wyliczenie składki w wysokości ustalonej dla spółki przejmowanej. Uzasadniając swój pogląd Sąd Najwyższy wyjaśnił, że w takim przypadku zachodzi sukcesja, do której stosuje się art. 93 § 2 pkt 2 ustawy z 9 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa w związku z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych i w związku z art. 494 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Uznał, że zasada sukcesji obejmuje także zobowiązania publiczno-prawne i stosuje się do należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Analiza tego orzeczenia prowadzi jednak do wniosku, że w ocenianej sprawie spółka przejmująca i przejmowana w dniu połączenie już nie istniały. SN wskazał, że nieistnienie spółek w roku rozliczeniowym usuwa punkt odniesienia do warunków ustalenia składki na wypadkowe ubezpieczenie społeczne dla nowej spółki – jeszcze w tym okresie nieistniejącej, a z uwagi na to, że przepisy prawa pracy nie usuwają kolizji zachodzącej miedzy niejednakowymi obowiązkami składkowymi łączących się spółek i nie prowadzą do wskazania właściwej wysokości składki obowiązującej nowego płatnika, zaaprobował sukcesję uniwersalną spółki przejmującej po spółce przejmowanej, co dotyczy zobowiązań publiczno- prawnych, czyli też składek na ubezpieczenia społeczne (nota bene w tej sprawie ustalenie stopy procentowej dotyczyło całego roku składkowego). Natomiast w sprawie o sygn. I UK 8/10 w wyroku z dnia 25 maja 2010 roku, LEX nr 585740 Sąd Najwyższy również oceniał uniwersalne przekształcenie organizacyjno – prawne, które stanowiło kontynuację dotychczasowego przedsiębiorstwa w zmienionej formie organizacyjno – prawnej spółki jawnej, która była sukcesorem prawnym osoby fizycznej ( nowopowstała osobowa spółka jawna) i uznał , że zachowuje ona prawo do opłacania składek według dotychczasowej stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która obowiązywała poprzednika prawnego.

Zarówno judykatura jak i przedstawiciele nauk prawnych zgodnie przyjmują, że w odniesieniu do podziału przez wydzielenie następstwo przewidziane w art. 531 § 1 k.s.h. jest sukcesją uniwersalną, o charakterze inter vivos (gdyż spółka dzielona zachowuje byt prawny), częściową czyli podzieloną (gdyż dotyczy oznaczonego zakresu uprawnień i obowiązków, określonego w planie podziału). Sukcesja polega na nabyciu translatywnym, czyli przejściu majątku (tu: prawnie wyodrębnionej części) z obciążającymi go zobowiązaniami (długami) na inny podmiot. W przedmiotowej sprawie zorganizowana część przedsiębiorstwa będąca przedmiotem wydzielenia do spółki przejmującej stanowi organizacyjnie, finansowo i personalnie wyodrębniony ze spółki dzielonej zespół składników niematerialnych i materialnych. Nie utworzono Oddziału (...), ale dokonano wydzielenia przez przyłączenie do (...) S.A. Przyłączona części stanowi integralną część odwołującej się spółki (nie utworzono nowego podmiotu), a odwołująca się miała już ustaloną stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe, co przypada na okres składkowy objęty żądaniem odwołania. Nie ma zatem żadnych podstaw, aby stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla odwołującego się zmienić w spornym okresie.

Dodatkowo wskazać też należy, że w wyroku z dnia 25 maja 2010 r. , I UK 8/10, LEX nr 585740 Sąd Najwyższy wskazał, iż osobowa spółka jawna, do której wkład na pokrycie udziałów w postaci swojego przedsiębiorstwa wniosła osoba fizyczna, zachowuje prawo do opłacania składek na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej obowiązującej tę osobę fizyczną, jeżeli nie ustalono zmiany okoliczności, o których mowa w art. 28, art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. W uzasadnieniu tego wyroku wskazano, iż skarżący organ rentowy nie wykazał, że w związku z przekształceniem organizacyjno-prawnym po stronie wnioskodawcy doszło do zwiększenia liczby osób ubezpieczonych (art. 28 ustawy wypadkowej), ani że wnioskodawca został przeniesiony (zaliczony) do innej grupy działalności (...) ujętej w rejestrze REGON lub że zmieniły się kategorie ryzyk wypadkowych uzależnione od wskaźników częstości zdarzeń lub zagrożeń wypadkowych, w tym ich skutków (art. 30 tej ustawy), które wymagały lub usprawiedliwiały zmianę dotychczasowej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe z tytułu zwiększonego ryzyka wystąpienia zdarzeń lub zagrożeń wypadkowych (art. 33 tej ustawy). Tymczasem w niniejszej sprawie organ rentowy wykazał, że u odwołującego od lutego 2015 r. zatrudnienie wzrosło o 26,4%, w związku z przejęciem zorganizowanej części spółki (...) i wszystkich jej pracowników. Nadto, do 31 grudnia 2014 roku (...) S.A. miała (...) 33.17.Z. „naprawa i konserwacja pozostałego sprzętu transportowego”. Na dzień 31 grudnia 2015 roku do 31 grudnia 2016 roku (...) było 30.20.Z „ produkcja(...) oraz(...)”. (...) S.A. po przejęciu pracowników (...) S.A. wykazywał nadal (...), a po wniosku ZUS o korektę deklaracji od 1 kwietnia 2016 roku zmienił na (...) 30.20.Z ( (bezsporne) .

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1376 j.t.), stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50% najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30.

Stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych ustala Zakład jako iloczyn stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe określonej dla grupy działalności, do której należy płatnik składek, i wskaźnika korygującego ustalonego dla płatnika składek, z zastrzeżeniem art. 33 (ust. 2). Liczbę ubezpieczonych, o których mowa w ust. 1 i 2, ustala się jako iloraz sumy ubezpieczonych podlegających ubezpieczeniu wypadkowemu w ciągu poszczególnych miesięcy poprzedniego roku kalendarzowego i liczby miesięcy, przez które płatnik składek był w poprzednim roku kalendarzowym zgłoszony w Zakładzie co najmniej 1 dzień (ust, 3). Jeżeli płatnik składek zgłaszany jest w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych, o których mowa w ust. 3, ustala się w oparciu o liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie (ust, 4). Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, płatnik składek, o którym mowa w art. 28 ust. 2, należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...) ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku. Z powyższych unormowań wynika zatem, że sposób wyliczenia wysokości stopy procentowej składki uzależniony jest od liczby osób zgłoszonych do ubezpieczenia przez płatnika ,jak też od grupy działalności, ustalonej dla jego rodzaju działalności według (...).

Skoro zatem nastąpiła zmiana okoliczności, o których mowa, w wyżej wymienionych przepisach, to również i z tego względu, nie jest możliwe zachowanie przez spółkę przejmującą prawa do opłacania składek ma ubezpieczenie wypadkowe w spornym okresie według stopy procentowej obowiązującej spółkę przejmowaną.

W tym stanie rzeczy, biorąc pod uwagę przede wszystkim zapis regulacji art. 27 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, że wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe jest ustalana na rok składkowy, nie ma podstaw do zmiany jej wysokości za część tego roku w okresie od 2 lutego 2015 roku do 31 marca 2015 roku, pomimo dokonania przedmiotowego przeniesienia części majątku, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa (...) G. na rzecz (...) S.A. W ocenie Sądu, nie ma żadnych podstaw do zmiany wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w trakcie roku składkowego. Natomiast już od 1 kwietnia 2015 roku strony był zgodne co do wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe ustalanego dla (...) S.A. z uwzględnieniem pracowników (...) S.A. G. na ogólnych zasadach.

W związku z powyższym Sąd - na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. i powołanych wyżej przepisów prawa materialnego - orzekł jak w sentencji wyroku.

Sygn. akt IV U 826/17

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować uzasadnienie.

2.  odpis wyroku wraz z pisemnym uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi odwołującego się

3.  kal. 14 dni.

N., dnia 17 maja 2019 r.

Sędzia: